Zwierzęta

Chrząszcz niewielkich rozmiarów. Ciało u samców lekko przypłaszczone, u samic silnie wypukłe przez odwłok wypełniony jajami.
Barwa wierzchniej strony ciała zazwyczaj zielona, złocistozielona, kolory zawsze bardzo żywe. Bardzo rzadko występują formy barwne o niebieskich lub miedzistych pokrywach. Na głowie 11-członowe czułka. Trzy nasadowe człony nagie i metalicznie zielone, natomiast końcowe owłosione i przez to wydają się matowe.
Punktowanie wierzchniej strony ciała bardzo gęste i mocno nakłute, na pokrywach z reguły silniejsze niż na głowie i przedpleczu.
Wierzchnia strona odnóży także metalicznie zielona.
Spód ciała czarnozielona lub ciemnogranatowa z metalicznym połyskiem.
Skrzydła drugiej pary dobrze rozwinięte – gatunek sprawnie latający.
Dymorfizm płciowy przejawia się w budowie stóp – u samca końcowe człony stóp pierwszej i drugiej pary nóg są poszerzone. Ponadto samice posiadają bardzo charakterystycznie rozciągnięte odwłoki, wystające spod pokryw i wypełnione jajami.

Niewielki barwny ptak, nieco większy od wróbla. U samca grzbiet zabarwiony rudo-cynamonowo, wierzch głowy i kark popielate. Czarny pasek od dzioba, poprzez czarne oko, ciągnie się aż do karku. Policzek biały. Pierś samca jest ubarwiona bladoróżowo. Skrzydła brązowe, ogon czarny z białymi brzegami, od nasady ogona do połowy jego długości.
Dziób gąsiorka jest czarny, krótki i lekko zakończony haczykowato. Nogi czarne. Samica gąsiorka natomiast jest ubarwiona skromniej, ale również widoczna jest z daleka. Grzbiet ma ubarwiony brązowo-cynamonowo, głowa i kark jaśniejsze, nieco szare. Policzek, szyja, pierś i brzuch są popielate z wyraźnym czarnym łuskowaniem. Za okiem brązowa plamka, oko ciemnobrązowe. Młode podobne są do samicy, lecz całe łuskowane.

Skrzydła przeźroczyste. Plamka skrzydłowa czarna. Ciało u obu płci zielono - czarne z dużym udziałem barwy czarnej. Odwłok wąski, tylko na końcu dość znacznie rozszerzony.
Larwa gadziogłówki zwyczajnej jest dość silnie spłaszczona co pozwala jej na życie na powierzchni piasku w wodach o dość bystrym nurcie. Nie posiada ona kolców grzbietowych na segmentach odwłoka. Czułka larwy mają budowę charakterystyczna dla całej rodziny Gomphidae. Zbudowane są z 4 członów, z których każdy ma inną długość, ale wszystkie są bardzo szerokie masywne co nadaje czułkowi kształt baryłeczki. Cecha typową dla larw gadziogłówki zwyczajnej jest występowanie na goleni nóg przednich pary dużej ostrogi.

Ciało gęsto owłosione, masywne.
Skrzydła tło skrzydeł u obu płci ciemnobrunatne. Na skrzydłach można wyróżnić delikatne, ząbkowane linie, nieznacznie odcinające się od tła skrzydeł. Brzeg boczny obu skrzydeł mocno ząbkowato powycinany.
Dymorfizm płciowy manifestuje się w rozmiarach ciała (samice są większe) oraz długości wyrostków na czułkach (dłuższe u samców).
Gąsienica brunatna z parą brodawek na każdym segmencie ciała. Na jedenastym segmencie występuje niewielki garb, natomiast na drugim i trzecim segmencie znajdują się granatowe plamy.

Ciało sklepione, ubarwione niebiesko lub niebieskoczarno. Spód ciała posiada delikatny metaliczny niebieski lub zielony połysk.
Głowa z guzkiem na środku. Na niej znajdują się 11 członowe czułki z trójczłonową buławką. Przedplecze mocno sklepione. Pokrywy z wyraźnymi guzami barkowymi i urzeźbieniem na które składają się żeberka i bruzdki.

Głuszec jest największym europejskim kurakiem zbliżonym wielkością do indyka. Czoło i podbródek ma czarne, na podbródku charakterystycznie wydłużone pióra tworzą tzw. brodę. Przednia część grzbietu jest rdzawobrunatna i poprzecznie ciemno prążkowana. Grzbiet w dalszej części z kuprem są czarne, popielato falowane. Rozłożysty ogon ma barwę czarną z białymi plamami przy końcu sterówek. Wole głuszca jest zielonkawe z metalicznym połyskiem. Lotki brązowe z małymi, białymi plamami z przodu. Charakterystyczne są cynobrowoczerwone otoczki wokół oczu zwane różami.

Samica (głuszka) jest o 1/3 mniejsza od samca i zmiennie ubarwiona. Na grzbiecie ciemnobrunatna z rdzawopłowymi pręgami, żółtawymi i białawymi plamkami. Wole ma barwy kasztanowej, a pierś, brzuch i boki ciała rdzawoczarne z brunatnymi i białymi plameczkami. Ogon zaś jest rdzawy z czarnymi pręgami i białym paskiem na końcu.

Młode są podobne do samicy, lecz mniejsze i „bladziej” (mniej kontrastowo) ubarwione. (A. Haber, M. Nunberg 1956)