Zwierzęta

Stosunkowo duży pająk z wyraźnym dymorfizmem płciowym, zwłaszcza w wielkości i wykształceniu oraz barwie odwłoka. Głowotułów u obu płci trapezowaty i pokryty delikatnym, jedwabistym owłosieniem w kolorze stalowym. Odnóża dość długie, naprzemian jasno i ciemno prążkowane, z dość rzadkim, ale wyraźnym owłosieniem.
Samice są dużo większe od samców. Odwłok bardzo duży, owalny. Pokryty gęsto włoskami, których ubarwienie tworzy naprzemienne, poprzeczne pasy żółte, białawe i czarne. Przy czym na uwagę zasługuje fakt, iż ubarwienie to jest osobnicze i bardzo zmienne, co było przedmiotem wielu prac naukowych.
Samce są dużo mniejsze, a ich odwłok nie jest tak duży, natomiast ubarwienie tworzą szare włoski z ciemniejszymi – brunatnawymi umieszczonymi wzdłuż linii środkowej po grzbietowej stronie odwłoka.

Największy, rodzimy gatunek z rodziny nornikowatych. Większy jest tylko aklimatyzowany w Polsce piżmak. Ciało stosunkowo krępe. Pyszczek tępo zaokrąglony. Uszy schowane w futrze. Ogon stosunkowo długi, w przekroju zaokrąglony.

Wzór zębowy: 1003/1003

Muszla bardzo duża, owalna. Oba wierzchołki ma wyraźnie przesunięte ku przodowi. Krawędź grzbietowa muszli ma w miarę prosty przebieg. Krawędź brzuszna jest równomiernie, ale bardzo delikatnie łukowato wygięta. Przedni koniec szeroko zaokrąglony, tylny ścięty i zaostrzony. Żagielek dość duży i dobrze wykształcony.
Powierzchnia zewnętrzna gładka z silnie zaznaczonymi liniami przyrostu.
Powierzchnia wewnętrzna muszli gładka, odciski mięśni bardzo dobrze widoczne.

Chrząszcz średnich rozmiarów, ciało ku tyłowi gruszkowato rozszerzone. Wierzch ciała dość wypukły. Na głowie 11-członowe czułki. W przedniej części przedplecza, na każdym boku, zaznacza się charakterystyczny ząbek wystający na bok
Ubarwienie wierzchniej strony ciała granatowe lub fioletowe. Z reguły zawsze występuje słaby, metaliczny połysk.
Na mikrorzeźbę przedplecza i pokryw składa się drobne, gęste i niezbyt mocno nakłute punktowanie.
Dymorfizm płciowy bardzo słabo zaznaczony. Łatwo można jedynie poznać samice tuz przed składaniem jaj – mają one bardzo rozciągnięte odwłoki, delikatnie wystające spod pokryw.

Kaczka mniejsza od krzyżówki. Łatwo ją rozpoznać po kontrastowym ubarwieniu samca. Głowę, szyję i pierś samiec ma czarne z zielonym połyskiem. Grzbiet popielaty, lekko prążkowany, boki ciała i brzuch śnieżnobiałe. Kuper i ogon znowu czarne. Samica jest jednolicie brązowa, lekko prążkowana na bokach, u nasady dzioba i na policzku posiada białe przebarwienia. Głowa ogorzałki jest okrągła i wyraźnie odcina się od szyi. Oczy żółte, dziób szaro-niebieski z czarnym paznokciem na końcu. W locie u tego ptaka widać białe, czarno zakończone lotki tworzące lusterko na całej długości skrzydła. Kolor biały ciemnieje na lotkach pierwszorzędowych. Młode i samiec w szacie spoczynkowej są podobne do samicy.