Rośliny

Wieloletnia zielna bylina z płożącym się kłączem i podziemnymi rozłogami.
Łodyga: sina, ostrokanciasta, prosta, sztywna, tak samo długa jak liście.
Liście: mają zielone blaszki i jasno brunatno purpurowe dolne pochwy, które są sieciowato unerwione. Blaszki liściowe są płaskie lub mają podwinięte brzegi, na spodniej stronie wzdłuż nerwu głównego są szorstkie.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 2-3 zebrane są na szczycie łodygi. Są one do siebie zbliżone, wyprostowane, o kształcie podłużnym lub grubowałeczkowatym, na obu końcach zaokrąglone. Kwiaty męskie mają 3 pręciki.Przysadki kwiatów męskich mają ciemnobrunatne zabarwienie oraz podługowatolancetowaty kształt. Wierzchołki dolnych przysadek są tępe, górne zaś mają cienki, sztyletowaty, zadzierzysty kolec. Siedzące (lub krótko szypułkowe) proste o zwisających końcach kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-4, umieszczone są na łodydze niżej. Są one wałeczkowate i odlegle ustawione. Kwiaty żeńskie mają słupek z trzema znamionami. Przysadki kwiatów żeńskich są czarnobrunatne z zielonym grzbietem, o kształcie lancetowatym, wydłużające się w kolec o szorstkich brzegach. Dolne podsadki są liściowate i bardzo ostre. Podsadki kłosków są liściowate, bez pochew lub dolne mają krótką pochwę. Są one dłuższe od pędu.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: odwrotnie jajowaty, trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Szarozielona, wieloletnia zielna bylina. Tworzy duże zwarte kępy i zbite darnie.
Łodyga: ostrokanciasta, prosta, sztywna i szorstka. Pędy kwiatonośne są dłuższe od niekwitnących.
Liście: są nieco krótsze od łodygi o sinozielonychzielonych blaszkach i żółtobrunatnych, połyskujących pochwach liściowych, które są sieciowato porozrywane. Blaszki liściowe są grzbieciste, na brzegu podwinięte. Brzeg blaszki liściowej jest szorstki.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w 3 do 5 kłosach. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 zebrane są na szczycie łodygi. Są one wąsko lancetowate i wzniesione. Kwiaty męskie mają 3 pręciki. Przysadki kwiatów męskich są często o rdzawym zabarwieniu. Krótko szypułkowe (górne siedzące), prosto wzniesione kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-3, umieszczone są na łodydze niżej. Są one podłużnie wałeczkowate (walcowate) i skierowane do góry. Kwiaty żeńskie mają słupek z dwoma znamionami wychylającymi się z pęcherzyka. Przysadki kwiatów żeńskich są ciemnobrązowe z zielonym paskiem na grzbiecie, o kształcie podługowato lancetowatym, i wierzchołku tępym lub zaostrzonym . Są one krótsze do pęcherzyków. Dolne podsadki są liściowate i bardzo ostre. Najniższa podsadka kłoskowa jest dłuższa od kwiatostanu, niekiedy z krótką pochwą. Górne podsadki są krótkie i szczecinkowate. Dolna podsadka jest listkowata i niekiedy długa.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: soczewkowaty żółtobrązowy orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Szarozielona, wieloletnia zielna bylina rozłogowa.
Łodyga: tępo kanciasta, prosta, pod kwiatostanem silnie szorstka, zwykle krótsza od liści.
Liście: o sinozielonych blaszkach i brunatno czerwonych pochwach liściowych. Blaszki liściowe są wąskie, często zwinięte, rynienkowate. Brzeg blaszki liściowej jest szorstki.
Kwiaty: roślina jednopienna, o rozdzielnopłciowych kwiatach zebranych w kłosy. Kłosy męskie (pręcikowe) w liczbie 1-3 (2-4) zebrane są na szczycie łodygi. Przysadki kwiatów męskich są rdzawe z białą obwódką. Krótko szypułkowe (górne siedzące), prosto wzniesione kłosy żeńskie (słupkowe) w liczbie 2-3, umieszczone są na łodydze niżej. Przysadki kwiatów żeńskich są brunatne, w górze z białą obwódką i z jasną środkową smugą. Są one znacznie krótsze do pęcherzyków. Dolne podsadki są liściowate i bardzo ostre. Najniższa podsadka kłoskowa jest dłuższa od kwiatostanu, niekiedy z krótką pochwą. Górne podsadki są szkrzydlastorównowąskie.
Okres kwitnienia: od maja do czerwca.
Owoc: okrągławy trójkanciasty orzeszek otoczony charakterystycznym dla turzyc pęcherzykiem.

Żywozielona, wieloletnia wodna bylina zielna o grubym, walcowatym i aromatycznym kłączu. Łodyga: pionowo ustawiona, nierozgałęziona, trójkanciasta, u nasady czerwona. Liście: jasnozielone, osadzone w dwóch szeregach. W przekroju są romboidalne. Blaszki liściowe są równowąskie, mieczowate, z równoległymi nerwami, zaostrzone, w górnej części bardzo często pofalowane. Kwiaty: niepozorne, obupłciowe, zabrane w kolbowaty kwiatostan, który jest pozornie boczny, z powodu liściastej pochwy ustawionej pionowo na przedłużeniu łodygi. Okwiat kwiatów jest sześciolistkowy, o listach odwrotnie jajowatych, tępych na szczycie zgiętych. Kolba jest walcowata, w górze zwężona, tępa, po przekwitnięciu żółtawa lub brunatnawa. Okres kwitnienia: od czerwca do lipca (sierpnia). Owoc: podłużna, czerwona jagoda.

Luźnokępkowa bylina z podziemnymi, krótkimi rozłogami, o silnym zapachu po wysuszeniu. Liście: do 6 mm szerokości, górne zazwyczaj bezblaszkowe. Źdźbło: cienkie, wyprostowane. Kłoski: zebrane w luźny kwiatostan typu wiecha, w liczbie od 20 do 35, trzykwiatowe; najwyższy kwiat w kłosku obupłciowy, pozostałe męskie, plewka dolna jednego z nich zakończona skręconą i zgiętą ością gałązki pod kłoskami owłosione; plewy obejmują cały kłosek, tępe, błoniaste. Okres kwitnienia: przypada na kwiecień i maj. Owoc: typu ziarniak.

Roślina wieloletnia z krótkim kłączem. Liście odziomkowe składają się z 5 trójklapowych odcinków, długoogonkowe; łodygowe siedzące, słabiej podzielone, maleją ku górze łodygi Kwiaty osadzone pojedynczo lub po 2-3 na rozgałęzionej łodydze, duże do 3 cm średnicy, kuliste; działki kielicha barwy żółtej, zachodzące na siebie; płatki korony przekształcają się w miodniki; słupki i pręciki liczne, osadzone spiralnie na dnie kwiatowym. Okres kwitnienia od maja do czerwca. Owoce duże mieszki do 10 mm dł. zakończone dzióbkiem.