Dodano: 18 stycznia 2007
Według Rejestru Rezerwatów Przyrody z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, rezerwat utworzono w 1988 roku. Jego powierzchnia wynosi około 186 ha. Utworzono go w celu ochrony miejsc rozrodu wielu gatunków zwierząt wodnych, wodno-błotnych i błotnych. Znajduje się on na terenie Nadleśnictwa Srokowo, niedaleko wsi Kałki.
W Rozporządzeniu nr 5 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 25.03.2004 roku podano że do głównych zagrożeń nowo powstających upraw leśnych należy silny rozwój roślinności zielnej jak również żerowanie dużych ssaków roślinożernych. W celu zminimalizowania zagrożeń zaleca się prowadzenie zabiegów pielęgnacyjnych oraz zabezpieczanie przez zwierzyną.
W Rozporządzeniu nr 5 Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia 25.03.2004 roku podano że do głównych zagrożeń nowo powstających upraw leśnych należy silny rozwój roślinności zielnej jak również żerowanie dużych ssaków roślinożernych. W celu zminimalizowania zagrożeń zaleca się prowadzenie zabiegów pielęgnacyjnych oraz zabezpieczanie przez zwierzyną.
Kałeckie Błota, Dodano: 18 czerwca 2006
Rezerwat ornitologiczny "Kąty Rybackie" istnieje od 1957 roku. Powołano go w celu ochrony miejsca lęgowego kormorana czarnego i czapli siwej. Rezerwat zajmuje powierzchnie około 103 ha i jest to największa kolonia kormorana czarnego w naszym kraju. Oba gatunki ptaków zakładają gniazda w koronach drzew – w tym miejscu są to wiekowe sosny. Na przełomie 2004/2005 roku doliczono się ponad 11 tys. gniazd kormorana i prawie 1 tys. gniazd czapli.
W diecie występujących tu kormoranów znalazły się takie gatunki ryb jak: jazgarz, płoć, węgorzyca, okoń, sandacz. Szacuje się, że ptak ten dziennie zjada około 0,5 kg różnych gatunków ryb.
Widok koloni robi ogromne wrażenie. Stojąc przy tablicy informacyjnej widnieje przez nami krajobraz „spalonego” lasu sosnowego ogromnym ładunkiem azotu, który pozostawiają wraz z odchodami gniazdujące tu ptaki. Większość zajętych przez kolonię drzew to ponad 100-letnie sosny.
W diecie występujących tu kormoranów znalazły się takie gatunki ryb jak: jazgarz, płoć, węgorzyca, okoń, sandacz. Szacuje się, że ptak ten dziennie zjada około 0,5 kg różnych gatunków ryb.
Widok koloni robi ogromne wrażenie. Stojąc przy tablicy informacyjnej widnieje przez nami krajobraz „spalonego” lasu sosnowego ogromnym ładunkiem azotu, który pozostawiają wraz z odchodami gniazdujące tu ptaki. Większość zajętych przez kolonię drzew to ponad 100-letnie sosny.
Kąty Rybackie, Dodano: 4 grudnia 2005
„Koniuszanka I” powstała w 1978 r. i jest rezerwatem przyrody nieożywionej
o powierzchni 24,00 ha. Została ona utworzona dla ochrony obszarów ze zjawiskiem sufozji. Napiwodzka Struga koło osady Rakarnia zanika, by „wypłynąć” ponownie
2 km dalej ze źródeł wysiękowych, jako strumień Koniuszanka. Szlak cieku podziemnego znaczą osuwiska, tzw. leje sufozyjne; około 1980 sufozja uległa zakłóceniu – zamulone zostały koryta cieków podziemnych [DĄBROWSKI, SZYMKIEWICZ 2004]. W rezerwacie tym występuje torfowisko pojezierne z przepływającym podziemnym potokiem Napiwoda. Rezerwat leży w gminie Nidzica. Jest oddalony o blisko 1 km od osady Moczysko położonej koło szosy Jedwabno – Nidzica. Po prawej stronie znajduje się miejsce zaniku strumienia,
w odległości zaś 1,5 km na północny zachód od osady – źródeł wysiękowych.
o powierzchni 24,00 ha. Została ona utworzona dla ochrony obszarów ze zjawiskiem sufozji. Napiwodzka Struga koło osady Rakarnia zanika, by „wypłynąć” ponownie
2 km dalej ze źródeł wysiękowych, jako strumień Koniuszanka. Szlak cieku podziemnego znaczą osuwiska, tzw. leje sufozyjne; około 1980 sufozja uległa zakłóceniu – zamulone zostały koryta cieków podziemnych [DĄBROWSKI, SZYMKIEWICZ 2004]. W rezerwacie tym występuje torfowisko pojezierne z przepływającym podziemnym potokiem Napiwoda. Rezerwat leży w gminie Nidzica. Jest oddalony o blisko 1 km od osady Moczysko położonej koło szosy Jedwabno – Nidzica. Po prawej stronie znajduje się miejsce zaniku strumienia,
w odległości zaś 1,5 km na północny zachód od osady – źródeł wysiękowych.
Koniuszanka I, Dodano: 4 grudnia 2005
Jest to rezerwat leśny, utworzony w 1978 roku (MP z 1978 r. Nr 33, poz. 126). Powstał w celu ochrony pojeziernych, podmokłych lasów i przełomu rzeki Koniuszanka (Koniuszyn). Zajmuje powierzchnie 64,55 ha. Znajduje się na południe od jeziora Omulew. W granicach rezerwatu znalazły się grądy, bory mieszane i niezwykle cenne podmokłe olsy porastające brzegi Koniuszanki, która uchodzi tu do jeziora Omulew.
Rezerwat znajduje się w granicach obszaru Natura 2000 (OSOP Puszcza Napiwodzko-Ramucka) i OChK Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej.
Rezerwat znajduje się w granicach obszaru Natura 2000 (OSOP Puszcza Napiwodzko-Ramucka) i OChK Puszczy Napiwodzko-Ramuckiej.
Koniuszanka II, Dodano: 0 0000
Rezerwat krajobrazowo-leśny, pow. 273,12 ha. Rezerwat chroni Jezioro Krutyńskie i górny odcinek rzeki Krutyni, wypływającej z tego jeziora oraz przybrzeżne lasy liściaste i mieszane. Poznać tu można rośliny runa leśnego, takie jak: przylaszczkę, zawilca gajowego i żółtego, kokoryczkę wielokwiatową i wonną, konwalię majową, konwalijkę dwulistną, zerwę kłosową i skrzyp zimowy, a także pasożytniczą roślinę łuskiewnika różowego. Przełom rzeki Krutyni wyróżnia się płytką, przejrzystą wodą, w której zobaczyć można liczne kamienie z krasnorostem Hildebrandtia rivularis. Występuje też gąbka słodkowodna Euspongilla lacustris.
Spotkać tu można: bielika, dzięcioła czarnego, pospolitą sójkę, a na wodzie stale występującą parę łabędzi niemych, i tracze nurogęsi z młodymi. W rezerwacie gnieździ się puszczyk i lelek kozodój. Zimową porą ujrzeć można zatrzymujące się tu łabędzie krzykliwe, pluszcze oraz wydry pożywiające się na lodzie Jeziora Krutyńskiego.
Spotkać tu można: bielika, dzięcioła czarnego, pospolitą sójkę, a na wodzie stale występującą parę łabędzi niemych, i tracze nurogęsi z młodymi. W rezerwacie gnieździ się puszczyk i lelek kozodój. Zimową porą ujrzeć można zatrzymujące się tu łabędzie krzykliwe, pluszcze oraz wydry pożywiające się na lodzie Jeziora Krutyńskiego.
Krutyń, Dodano: 0 0000
Rezerwat leśno - torfowiskowy, pow. 103,76 ha. Chroni ponad 200-letni starodrzew sosnowy z domieszką dębu szypułkowego, świerka i brzozy brodawkowatej oraz 3 jeziorka dystroficzne z reliktową florą torfowisk wysokich (rosiczka okrągłolistna, modrzewnica zwyczajna, bagno zwyczajne). Atrakcją turystyczną jest obumarła w wieku ok. 300 lat pomnikowa sosna (360 cm obw.) oraz dąb szypułkowy (540 cm obw.), nazwany "Dębem nad Mukrem" im. Karola Małłka.
W runie występują: pierwiosnka wyniosła, goździk piaskowy, sasanka Tekli oraz pnący się, po nadjeziornych olszach, chmiel zwyczajny.
W runie występują: pierwiosnka wyniosła, goździk piaskowy, sasanka Tekli oraz pnący się, po nadjeziornych olszach, chmiel zwyczajny.
Królewska Sosna, 