Dodano: 13 maja 2008
Dość często spotykany. Wyrasta ma martwym drewnie drzew liściastych. Szczególnie lubi substrat grabowy i bukowy. Rzadziej wyrasta na olszy, topoli i brzozie. Rośnie przez cały rok, a szczyt owocowania przypada na jesieni.
Do rodzaju Trametes sp. należy 46 gatunków. Są to:
- Trametes bresadolae
- Trametes cervina
- Trametes cingulata
- Trametes cotonea
- Trametes cubensis
- Trametes cystidiata
- Trametes decussata
- Trametes discoidea
- Trametes ectypa
- Trametes ellipsospora
- Trametes gibbosa
- Trametes hirsuta
- Trametes incerta
- Trametes junipericola
- Trametes lactinea
- Trametes leonina
- Trametes ljubarskii
- Trametes lunispora
- Trametes manilaensis
- Trametes marianna
- Trametes maxima
- Trametes menziesii
- Trametes meyenii
- Trametes mimetes
- Trametes modesta
- Trametes morganii
- Trametes nivosa
- Trametes ochracea
- Trametes ochroflava
- Trametes pocas
- Trametes pubescens
- Trametes robiniophila
- Trametes roseola
- Trametes salebrosa
- Trametes scopulosa
- Trametes sinensis
- Trametes socotrana
- Trametes suaveolens
- Trametes subectypus
- Trametes tephroleuca
- Trametes trabea f. communis
- Trametes tyromycoides
- Trametes unguliformis
- Trametes versicolor
- Trametes villosa
- Trametes violacea
Występuje pod nazwami: Agarico-suber scalptum Paulet; Bulliardia virescens Lázaro Ibiza; Daedalea gibbosa (Pers.) Pers.; Daedalea polyzona; Daedalea virescens (Lázaro Ibiza) Sacc. & Trotter; Lenzites gibbosa (Pers.) Hemmi; Merulius gibbosus Pers.; Polyporus gibbosus (Pers.) P. Kumm.; Polystictus kalchbrenneri (Fr.) Cooke; Pseudotrametes gibbosa (Pers.) Bondartsev & Singer; Pseudotrametes gibbosa forma tenuis (Pilát) anon. ined.; Trametes crenulata Berk.; Trametes gibbosa var. tenuis (Pilát) anon. ined.; Trametes gibbosa forma tenuis Pilát; Trametes kalchbrenneri Fr.; Trametes nigrescens Lázaro Ibiza
systematyka |
|
---|---|
budowa | Owocnik jednoroczny, ale trwały i często przezimowujący. W kształcie półkolisty, płaski i konsolowaty. Może osiągać duże rozmiary i układać się obok siebie lub dachówkowato. Bocznie przyrośnięty do podłoża i często z garbkiem przy nasadzie. Osiąga wielkość od 80 do 120 x od 50 do 250 x od 10 do 80 mm. Powierzchnia górna najczęściej płaska, lub nieco wklęsła. Strefy dość wyraźne. Gęsto omszona, aksamitna, niekiedy filcowata i włochata. Z wiekiem naga. W barwie białej, szarawej, żółtawej, jasnoorzechowej i nawet rdzawocynamonowej. Barwa przy nasadzie może być oliwkowoseledynowa, a nawet zielonawa. Zazielenienie spowodowane jest rozwijaniem się glonów pomiędzy włoskami. Brzeg równy i tępy. Cienki i niekiedy rudawobrunatny w barwie. Powierzchnia hymenoforu w kolorze biała lub szarawobiaława, a wyschnięta kremowa. Pory w kształcie zazwyczaj podłużne i promieniście ułożone. Przy brzegu bardziej koliste lub zaokrąglone, a przy nasadzie miejscami labirytowate i tworzące nawet blaszki. Mogą osiągać średnicę od 0,4 do 0,8 x 0,4 do 2 mm i ilość od 1 do 2 na jeden milimetr powierzchni. Rurki jednowarstwowe. Osiągają długość od 3 do 15 mm. W kolorze SA białe lub słomkowożółtawe. Miąższ w konsystencji jednorodny. W kolorze biały. W owocnikach młodych i świeżych jędrny, soczysty, ale łykowaty. Suchy, lekki i korkowaty. Najgrubszy w centralnej części. W zapachu bardzo słabo grzybowy, a smak nieokreślony. Zarodniki w wysypie białe. W kształcie cylindryczne, spłaszczone z jednej strony. Powierzchniowo gładkie. Niektóre z kroplami wewnętrznymi. Hialinowe i nieamyloidalne. Wielkość od 4 do 5 x od 2 do 2,5 µm. |
uwagi | Niejadalny. Powoduje jednolitą zgniliznę typu białego. Gatunki podobne to: wrośniak szorstki - Trametes hirsuta (Wulfen) Pilát oraz gmatwek dębowy - Daedalea quercina (L.) Pers. Inne nazwy to: gmatwek garbaty, gmatwek okazały, huba garbata, siatkowiec garbaty, wrośniak okazały. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.