Dodano: 16 października 2006
Pospolity na terenie całego kraju. Młode owocniki pojawiają się od czerwca do jesieni, zimują i na wiosnę rozpadają się. Spotykany na drewnie liściastym (brzoza, buk, dęb, topola), a także na drewnie konstrukcyjnym i niezabezpieczonym. Bardzo rzadki na drewnie drzew iglastych.

Do rodzaju Trametes sp. należy 46 gatunków. Są to:

- Trametes bresadolae
- Trametes cervina
- Trametes cingulata
- Trametes cotonea
- Trametes cubensis
- Trametes cystidiata
- Trametes decussata
- Trametes discoidea
- Trametes ectypa
- Trametes ellipsospora
- Trametes gibbosa
- Trametes hirsuta
- Trametes incerta
- Trametes junipericola
- Trametes lactinea
- Trametes leonina
- Trametes ljubarskii
- Trametes lunispora
- Trametes manilaensis
- Trametes marianna
- Trametes maxima
- Trametes menziesii
- Trametes meyenii
- Trametes mimetes
- Trametes modesta
- Trametes morganii
- Trametes nivosa
- Trametes ochracea
- Trametes ochroflava
- Trametes pocas
- Trametes pubescens
- Trametes robiniophila
- Trametes roseola
- Trametes salebrosa
- Trametes scopulosa
- Trametes sinensis
- Trametes socotrana
- Trametes suaveolens
- Trametes subectypus
- Trametes tephroleuca
- Trametes trabea f. communis
- Trametes tyromycoides
- Trametes unguliformis
- Trametes versicolor
- Trametes villosa
- Trametes violacea

Występuje pod nazwami: Hansenia versicolor (L.) P. Karst.; Ochroporus nigricans (Fr.) Fiasson & Niemelä; Coriolus versicolor (L.) Quél.,; Polystictus versicolor var. nigricans (Lasch) Rea; Polystictus nigricans (Lasch) Cooke; Boletus versicolor L.; Polystictus versicolor (L.) Fr.; Polyporus nigricans Lasch; Polyporus versicolor (L.) Fr.; Polystictus fuscatus (Fr.) Cooke; Xerocomus versicolor (Kuntze) E.-J. Gilbert; Trametes versicolor f. fuscata (Fr.) Domański, Orloś & Skirg.; Sistotrema versicolor (L.) Tratt.; Agaricus versicolor (L.) Lam.; Poria versicolor (L.) Scop.; Boletus versicolor Kuntze; Polyporus versicolor var. nigricans Fr.; Polyporus fuscatus Fr.; Polystictus versicolor var. fuscatus (Fr.) Rea; Agarico-suber versicolor (L.) Paulet; Bjerkandera versicolor (L.) P. Karst.; Microporus fuscatus (Fr.) Kuntze; Microporus nigricans (Lasch) Kuntze; Microporus versicolor (L.) Kuntze; Trametes versicolor (L.) Pilát

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: żagwiowce - Polyporales
      • Rodzina: żagwiowate - Polyporaceae
        • Rodzaj: wrośniak - Trametes Fuckel
budowa Owocnik jednoroczne, skórzaste, bardzo cienkie. Przyrośnięte bocznie, resupinatowe lub resupinawato odgięte. Zazwyczaj zrośnięte z kilku owocników dachówkowato lub rozetkowato. Hymenofor w barwie biały, żółtawy, izabelowaty lub bardzo jasno brunatny.

Kapelusz w kształcie półkolisty, wachlarzowaty lub muszlowaty. Długości od 40 do 100 mm. Szerokości od 30 do 50 mm i gruby na 1 do 3 mm. Płaski, niekiedy z wklęśnięciem u nasady. Powierzchnia promieniście pręgowana, aksamitnie jedwabista, mieniąca i połyskliwa. W zabarwieniu przeważają kolory z odcieniami czarnozielonymi, stalowoczarnymi, brązowoszarymi, a także żółtawymi. Na świeżych i wilgotnych kapeluszach można zauważyć też odcienie kremowe lub szarawoniebieskawe. Brzeg zawsze jaśniejszy. U młodych, świeżych owocników biały, z wysychaniem kremowieje. Czasem lekko podwinięty, najczęściej zafalaowany, z góry owłosiony, a od spodu płonny. Włoski na powierzchni kapelusza w kolorze słomkowożółte.

Pory w kształcie koliste lub kolisto kanciaste. W starszych, ukośnie rosnących owocnikach miejscami zatokowate i nieregularne. Bardzo drobne, wielkości od 0,15 do 0,4 mm. 3 do 5 na 1 mm.

Rurki rurki w jednej warstwie. Bardzo krótkie, najdłuższe do 2 mm. Koloru białego, a po wyschnięciu słomkowożółte. Brzeg piłkowaty lub ząbkowany.

Miąższ w kolorze biały. Bardzo cienki od 0,5 do 1,5 mm. Jednorodnie skórzasty, rzadziej nieznacznie kłaczkowaty. Niezmienny. Bez wyróżniającego smaku i zapachu.

Zarodniki w wysypie słomkowożółtawe lub bladokremowe. W kształcie cylindryczne, lekko wygięte. Na jednym końcu zaostrzone. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Bez kropel tłuszczu. Wielkość od 5,5 do 6 x od 1,5 do 2 µm.

uwagi Niejadalny.
Wywołuje silną, włóknistą i jednolitą zgniliznę typu białego. Grzyby sporofityczne, nadrzewne.

Gatunki podobne to: rzadszy i niekiedy trudniejszy do odróżnienia, wrośniak strefowany - Trametes ochracea (Pers.) Gilb. & Ryvarden. Ma on garbek u nasady, jest grubszy i na przekroju trójkątny. Nie połyskuje, gdyż jest matowy i ma bardziej jednolitą, kasztanowatą lub szarokakowatą barwę.

Inne nazwy to: huba różnokolorowa, hubczak różnobarwny, hubka różnobarwna, skórzak różnobarwny, żagiew różnobarwna.

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl