Dodano: 7 maja 2005
Pospolity grzyb naziemny. Spotykany od lipca do października na brzegach lasów w trawie, zaroślach i parkach.
Do rodzajuScleroderma sp. należą 22 gatunki. Są to:
- Scleroderma albidum
- Scleroderma areolatum
- Scleroderma bovista
- Scleroderma cepa
- Scleroderma chevalieri
- Scleroderma citrinum
- Scleroderma columnare
- Scleroderma dictyosporum
- Scleroderma echinatum
- Scleroderma flavidum
- Scleroderma floridanum
- Scleroderma hypogaeum
- Scleroderma laeve
- Scleroderma leptopodium
- Scleroderma meridionale
- Scleroderma michiganense
- Scleroderma polyrhizum
- Scleroderma reae
- Scleroderma sinnamariense
- Scleroderma stellatum
- Scleroderma uruguayense
- Scleroderma verrucosum
Występuje również pod nazwami: Lycoperdon defossum; Lycoperdon verrucosum Bull.
Tęgoskór brodawkowany, Scleroderma verrucosum (Bull.) Pers. 1801 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik w kształcie kulisy, bulwiasty, gruszkowaty z rysującym się (płonnym) trzonem. Długości od 10 do 20 mm i średnica owocnika od 20 do 50 mm. Powierzchnia (perydium) skórzasto-łykowata. W barwie żółtawa, ochrowożółtawa, ochrowa do żółtawobrązowej lub kasztanowej. Łuskowata lub brodawkowata. Grubość perydium do 1 mm. Owocnik przytwierdzony do substratu korzeniastymi sznurami grzybni. Dojrzałe zarodniki wydostają się w wyniku pęknięcia owocnika na wierzchołku w postaci chmury pyłu. Gleba u młodych owocników twarda, w kolorze białawym, z wiekiem gąbczasta i przechodząca w zabarwienie czarne z białawymi żyłkami. Dojrzała w barwie fioletowobrązowej, staje się wtedy pylista. W zapachu korzenna, jak młoda. Później zapach staje się nieprzyjemny, karbidowy. W smaku ostra. Zarodniki w kształcie kuliste. Powierzchniowo kolczaste bez siateczkowatego ornamentowania. Kolor ciemnobrązowy. Wielkość od 10 do 16 µm. |
| uwagi | Niejadalny, uważany za trujący. Tęgoskór brodawkowany podobnie jak tęgoskór cytrynowy może być również żywicielem, podgrzybka pasożytniczego. Tęgoskór był kiedyś przedmiotem eksportu do Niemiec i nosił handlową nazwę: "Trufla toruńska". Do tego celu pozyskiwane były wyłącznie młode owocniki. Stosowano je jako przyprawę do zup i sosów z uwagi na ich korzenny zapach. Wszystkie gatunki z rodzaju Scleroderma sp. są niejadalne i lekko trujące. Gatunki podobne to: tęgoskór cytrynowy- Scleroderma citrinum Pers.; tęgoskór wielkozarodnikowy - Scleroderma areolatum Ehrenb. Inne nazwy to: tęgoskór brodawkowaty, trufla toruńska. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
