Dodano: 13 grudnia 2010
Występuje w lasach mieszanych, iglastych i liściastych. Pojawia się niekiedy już w końcu czerwca, ale zasadniczy pojaw przypada od sierpnia do listopada, a nawet do cieplejszego grudnia. Nie ma specjalnych wymagań glebowych. Rośnie zarówno na glebach kwaśnych, jak i zawierających wapń. Pospolity i wszędzie częsty.
Występuje również pod nazwami: Agaricus asemus (Fr.) Fr. ; Agaricus bibulosus Massee; Agaricus butyraceus asemus Fr. ; Agaricus leiopus Pers.; Agaricus leiopus var. leiopus ; Collybia asema (Fr.) Gillet; Collybia bibulosum (Massee) Massee
; Collybia butyracea var. asema (Fr.) Cetto; Collybia butyracea forma asema (Fr.) Singer ; Collybia butyracea var. bibulosa (Massee) Rea
Do rodzaju Rhodocollybia należy 8 gatunków z odmianami. Są to:
- Rhodocollybia butyracea var. asema
- Rhodocollybia butyracea var. butyracea
- Rhodocollybia filamentosa
- Rhodocollybia fodiens
- Rhodocollybia maculata var. maculata
- Rhodocollybia maculata var. scorzonerea
- Rhodocollybia prolixa var. distorta
- Rhodocollybia prolixa var. prolixa
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz średnicy od 20 do 80 mm. Silnie higrofaniczny. Gdy wilgotny ma kolor rogowy, oliwkowoszary, szarożółtawy. Wysychając blednie i zwykle wtedy dwubarwny. Brzeg na ostrej krawędzi jaśniejszy, nieco żeberkowany, z czasem wywinięty. Kształt najpierw wypukły, potem rozpostarty, z niewielkim szczytowym garbkiem, lub bez niego. Powierzchnia gładka, jedwabista w dotyku sprawiająca wrażenie tłustej. Blaszki w kolorze białe lub białawe. Brzuchate, gęsto ustawione i szerokie, o ostrzu drobno karbowanym. Przy trzonie zaokrąglone, wykrojone ząbkiem do wolnych. Trzon wysokości od 30 do 80 mm. Grubości od 7 do 15 mm. Koloru bladorogowatożółtawego. Rozszerzający się ku podstawie i tu bardziej maczugowaty i brązowawy w kolorze. Wewnątrz gąbczasty i z wiekiem pusty. Elastyczny i łykowaty. Powierzchnia naga, może być wzdłużnie prążkowana. Podstawa pokryta białą, filcowatą grzybnią. Miąższ w większej masie białawy lub z brązowawym odcieniem.. Cienki i wodnisty. Niezmienny po uciskaniu lub przecięciu. Smak łagodny, mdły, trochę zjełczały. Bez charakterystycznego zapachu. Zarodniki w wysypie o odcieniu kremowym. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Bezbarwne. Wielkość od 5,5 do 7 x od 2,5 do 3,5 µm. |
uwagi | Jadalna, ale średniej jakości. Do spożycia nadają się tylko kapelusze i raczej jako grzyb domieszkowy. Najprawdopodobniej istnieją różne barwne formy przejściowe obu odmian monetnicy, ale z obserwacji wynika że monetnica maślana odmiany szarej jest częstsza. Na gatunku tym pasożytuje Syzygospora tumefaciens(Ginns & Sunhede) Ginns. Gatunki podobne to: Monetnica maślana forma szarawa może być niekiedy mylona z niektórymi gatunkami dzwonkówe. Inne nazwy to: monetnica szarobrązowa, pieniążek maślany odm. szarobrązowa, pieniążek szarobrązowy. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.