Dodano: 30 stycznia 2009
Spotykany dość często od lipca do września. Rośnie pojedynczo i w małych grupach na poboczach dróg, w zaroślach oraz miejscach trawiastych lasów iglastych, liściastych i mieszanych.
Do rodzaju Russula należy 206 gatunków. Są to:
Russula abietum
Russula acetolens
Russula acriannulata
Russula acrifolia
Russula acriuscula
Russula acrolamellata
Russula acuminata
Russula adulterina
Russula adusta
Russula aeruginea
Russula afronigricans
Russula agaricina
Russula albofloccosa
Russula albolutescens
Russula albonigra
Russula albospissa
Russula allochroa
Russula alnetorum
Russula alutacea
Russula amarissima
Russula amethystina
Russula amoena
Russula amoenicolor
Russula amoenipes
Russula amoenolens
Russula anatina
Russula anthracina
Russula aquosa
Russula atropurpurea
Russula atrorubens
Russula atroviridis
Russula aucklandica
Russula aurantiaca
Russula aurea
Russula aurora
Russula australis
Russula azurea
Russula badia
Russula betularum
Russula brunneoviolacea
Russula caerulea
Russula campestris
Russula carminipes
Russula carpini
Russula cavipes
Russula cessans
Russula chloroides
Russula cicatricata
Russula claroflava
Russula clavipes
Russula consobrina
Russula cremeoavellanea
Russula cremeochracea
Russula cuprea
Russula curtipes
Russula cyanoxantha
Russula decipiens
Russula decolorans
Russula delica
Russula densifolia
Russula emetica
Russula emeticicolor
Russula exalbicans
Russula faginea
Russula faginea
Russula farinipes
Russula favrei
Russula fellea
Russula flavispora
Russula foetens
Russula font-queri
Russula fragrantissima
Russula fusconigra
Russula fuscorubroides
Russula gigasperma
Russula gracillima
Russula grata
Russula graveolens
Russula grisea
Russula griseobrunnea
Russula griseostipitata
Russula griseoviolacea
Russula griseoviridis
Russula helodes
Russula heterophylla
Russula illota
Russula inamoena
Russula innocua
Russula inquinata
Russula insignis
Russula intermedia
Russula ionochlora
Russula kermesina
Russula laccata
Russula laeta
Russula langei
Russula lateritia
Russula lepidicolor
Russula lilacea
Russula littoralis
Russula littorea
Russula luteotacta
Russula macrocystidiata
Russula maculata
Russula medullata
Russula melitodes
Russula melliolens
Russula melzeri
Russula miniata
Russula minutula
Russula multicystidiata
Russula mustelina
Russula nana
Russula nauseosa
Russula nigricans
Russula nitida
Russula nobilis
Russula novae-zelandiae
Russula ochroleuca
Russula odorata
Russula olivacea
Russula oreina
Russula paludosa
Russula papakaiensis
Russula parazurea
Russula pascua
Russula pectinata
Russula pectinatoides
Russula pelargonia
Russula persicina
Russula pilocystidiata
Russula pleurogena
Russula poichilochroa
Russula postiana
Russula praetervisa
Russula pseudo-olivascens
Russula pseudoaeruginea
Russula pseudoaffinis
Russula pseudoareolata
Russula pseudoimpolita
Russula pseudointegra
Russula pseudopuellaris
Russula pudorina
Russula puellaris
Russula puellula
Russula pungens
Russula purpureotincta
Russula queletii
Russula raoultii
Russula renidens
Russula rhodella
Russula rimosa
Russula rimulosa
Russula risigallina
Russula romellii
Russula rosea
Russula roseicolor
Russula roseopileata
Russula roseostipitata
Russula rubens
Russula ruberrima
Russula rubroalba
Russula rubrolutea
Russula rutila
Russula sanguinaria
Russula sardonia
Russula scotica
Russula sericatula
Russula silvestris
Russula solaris
Russula solitaria
Russula sororia
Russula sphagnophila
Russula stenotricha
Russula subfoetens
Russula subrubens
Russula subterfurcata
Russula subvinosa
Russula taeniospora
Russula tapawera
Russula tawai
Russula torulosa
Russula tricholomopsis
Russula turci
Russula umerensis
Russula unicolor
Russula velenovskyi
Russula venosopurpurea
Russula versatilis
Russula versicolor
Russula vesca
Russula veternosa
Russula vinaceocuticulata
Russula vinosa
Russula vinosobrunnea
Russula vinosopurpurea
Russula violacea
Russula violeipes
Russula virescens
Russula viridis
Russula viscida
Russula vivida
Russula xenochlora
Russula xerampelina
Russula zonatula
Russula zvarae
Występuje również pod nazwą: Agaricus foetens Pers.
Gołąbek śmierdzący, Russula foetens (Pers.) Pers. 1796 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz może osiągać spore rozmiary. Średnica sięga od 70 do 170 mm. Kiedy jeszcze grzyb młody w kształcie jest kulisty, ale w miarę wzrostu rozprostowuje się, ale pozostaje wklęśnięty w centrum. Ubarwiony ochrowobrązowo, ciemnopłowo, rdzawobrązowo do rudego. Na brzegu podwinięty i śluzowaty, dość często nieregularnie płatowaty. Cienki, ostry i grubo karbowany. W młodych okazach występują na karbach dość pokaźne gruzełki, które są położone od grzbietu blaszek. Skórka kapelusza jest silnie śluzowata w okresie nadmiaru wilgoci. Podczas pory suchej jest błyszcząca. Ściągalna do połowy promienia kapelusza. Blaszki dość rzadko ustawione. Szerokie do 14 mm i dość grube, zwężające się w obu kierunkach. Wolne do przyrośniętych, często rozwidlone, a między blaszkami ze zmarszczkami. Kruche i łamliwe. Młode białe, później białokremowe na starość poplamione rdzawo. Podczas wilgotnej pogody obficie rosieją, pokrywając się wodnistordzawymi kropelkami, które po wyschnięciu pozostawiają rdzawą plamki. Trzon jest długości od 40 do 100 mm i grubości od 20 do 35 mm. W kształcie zasadniczo równogruby lub czasami wzdęty w części środkowej. Biały tylko we wczesnym etapie rozwoju. Później jasnoochrowy do brudnordzawego, utrzymujący tonację kapelusza. Na powierzchni matowy. Często oprószony przy szczycie. Na początku pełny, ale szybko staje się watowaty, komorowaty i zupełnie pusty. Wewnątrz pozostają rdzawe resztki watowatego rdzenia, który od strony wewnętrznej jest w rodzaju sztywnej, łamliwej kory. Miąższ w centrum gruby, ścisły i jędrny. Bliżej brzegu cienki i śluzowaty. Barwy początkowo białej do białawej. Pod skórką kapelusza żółtawobrązowy. Miejsca watowaciejące szybko rdzawo nabiegają. Zapach mocny, niemiły i mdlący. Smak ostry. Po zadaniu KOH lub NaOH barwi się kremowo. Zarodniki w wysypie barwy kremowej. W kształcie owalne lub kulistawe. Powierzchnia pokryta grubymi, ostrymi, niezupełnie amyloidalnymi brodawkami z nielicznymi łącznikami. Hialinowe. Wielkości od 7 do 10 x od 8 do 9 µm. |
| uwagi | Jest niejadalny z uwago na odrażający zapach i ostry smak. Na wschodzie po wymoczeniu są kiszone. Gatunkiem podobnym jest: mniejszy, nie tak drażniący zapachem gołąbek niemiły - Russula subfoetens Wm.G. Sm. Rośnie w lasach liściastych. Bez zapachu, o gładkim kapeluszu w kształcie i barwie podobny jest gołąbek kunowy - Russula mustelina Fr. Jadalny i pozyskiwany. Przyjemny w zapachu, a zarazem podobny jest również gołąbek gorzkomigdałowy - Russula grata Britzelm. Inne nazwy to: serojeszka śmierdząca. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
