Dodano: 15 kwietnia 2008
Spotykana niezbyt często od września do października. Rośnie najczęściej w wiązkach, zasiedlając szczególnie martwy substrat sosnowy i brzozowy.
Do rodzaju Armillaria sp. należy 18 gatunków. Są to:
- Armillaria borealis
- Armillaria calvescens
- Armillaria cepistipes
- Armillaria ectypa
- Armillaria fuscipes
- Armillaria gallica
- Armillaria gemina
- Armillaria heimii
- Armillaria hinnulea
- Armillaria laricina
- Armillaria limonea
- Armillaria luteobubalina
- Armillaria mellea
- Armillaria novae-zelandiae
- Armillaria obscura
- Armillaria ostoyae
- Armillaria sinapina
- Armillaria tabescens
Opieńka północna, Armillaria borealis Marxm. & Korhonen 1982 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz w kształcie początkowo stożkowato-kulisty, później wypukły do płasko rozpostartego. Brzeg ostry, podwinięty. W starszych okazach z wyraźnie prześwitującym prążkowaniem na brzegu i płaskim garbkiem w centrum. Osiąga średnicę od 80 do 120 mm. Higrofaniczny. Przybiera barwę cielistą, w porze suchej i pomarańczowobrązowawą, ochrowoczerwonawą do brązowawej, w okresie intensywnej wilgotności. Kolorom tym zazwyczaj towarzyszy żółtawa tonacja. Na jasnej powierzchni pokryty wyraźnie odstającymi łuseczkami w barwie żółtawej do jasnobrązowej. Łuseczki dają się zetrzeć, a na starość powierzchnia staje się naga.
Blaszki dość gęsto ułożone. W kolorze białawe, z tonacją jasnoróżowawą. Na blaszkach występują czerwonobrązowe plamki. Przyrośnięte do lekko zbiegających.
Trzon w części nad pierścieniem białawy i ciemniejący w kierunku podstawy. Zasadniczo równogruby, z tym że może się rozszerzać przy podstawie. Osiąga długość od 60 do 140 mm i grubość od 5 do 20 mm. Powierzchnia bruzdowana, pokryta trwałymi i licznymi wełnistymi włókienkami koloru żółtawego lub ochrowego, które są pozostałością osłony. W młodych owocnikach pełny i elastyczny. Z wiekiem wewnątrz pusty.
Pierścień średnio gruby, wełnisty i trwały. Niekiedy rozdwojony. W kolorze biały. Brzeg i spodnia strona pełna żółtych lub żółtawoochrowych łuseczek.
Miąższ w młodych okazach biały, z wiekiem nieco cielisty. W zapachu przyjemnie grzybowy. W smaku początkowo łagodny. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Wielkości od 7 do 8,5 x od 4,5 do 5,5 µm. |
| uwagi | Jadalna, jak inne gatunki Armillaria - opieniek. Saprofit. Gatunek podobny to: opieńka żółtawa - Armillaria gallica Marxm. & Romagn; o słabo rozwinietym pierścieniu i żółtawej barwie na całej powierzchni trzonu oraz masywna, ciemnocielista,- opieńka ciemna - Armillaria ostoyae (Romagn.) Herink. Inne nazwy to: opieńka europejska. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
