Dodano: 27 marca 2008
Pojawia się w okresie od lipca do października. Lubi podłoże wapienne, gliniaste i ilaste oraz towarzystwo drzew liściastych, a szczególnie buków i dębów. Należy do gatunków nie często spotykanych.
Do rodzaju Amanita należą 54 gatunki. Są to:
- Amanita argentea
- Amanita australis
- Amanita battarrae
- Amanita boudieri
- Amanita brunnescens
- Amanita caesarea
- Amanita calyptroderma
- Amanita ceciliae
- Amanita citrina var. citrine
- Amanita crocea - Amanita echinocephala - Amanita eliae - Amanita excelsa var. spissa - Amanita farinosa - Amanita flavescens - Amanita flavoconia - Amanita franchetii - Amanita friabilis - Amanita fulva - Amanita gemmata - Amanita hemibapha - Amanita inopinata - Amanita karea - Amanita lividopallescens - Amanita mumura - Amanita muscaria var. muscaria - Amanita mutabilis - Amanita nauseosa - Amanita nehuta - Amanita nigrescens - Amanita nivalis - Amanita nothofagi - Amanita olivaceogrisea - Amanita ovoidea - Amanita pachyvolvata - Amanita pantherina - Amanita pareparina - Amanita pekeoides - Amanita phalloides - Amanita porphyria - Amanita pumatona - Amanita punctata - Amanita regalis - Amanita rubescens var. rubescens - Amanita singeri - Amanita solitaria - Amanita spadicea - Amanita strobiliformis - Amanita submembranacea - Amanita taiepa - Amanita vaginata - Amanita verna - Amanita virosa - Amanita vittadinii Występuje również pod nazwą: Agaricus ceciliae Berk. & Broome; Amanita inaurata Secr.; Amanita inaurata Secr. ex Millet; Amanita strangulata; Amanitopsis ceciliae (Berk. & Broome) Wasser; Amanitopsis inaurata (Secr. ex Gillet) Fayod
- Amanita crocea - Amanita echinocephala - Amanita eliae - Amanita excelsa var. spissa - Amanita farinosa - Amanita flavescens - Amanita flavoconia - Amanita franchetii - Amanita friabilis - Amanita fulva - Amanita gemmata - Amanita hemibapha - Amanita inopinata - Amanita karea - Amanita lividopallescens - Amanita mumura - Amanita muscaria var. muscaria - Amanita mutabilis - Amanita nauseosa - Amanita nehuta - Amanita nigrescens - Amanita nivalis - Amanita nothofagi - Amanita olivaceogrisea - Amanita ovoidea - Amanita pachyvolvata - Amanita pantherina - Amanita pareparina - Amanita pekeoides - Amanita phalloides - Amanita porphyria - Amanita pumatona - Amanita punctata - Amanita regalis - Amanita rubescens var. rubescens - Amanita singeri - Amanita solitaria - Amanita spadicea - Amanita strobiliformis - Amanita submembranacea - Amanita taiepa - Amanita vaginata - Amanita verna - Amanita virosa - Amanita vittadinii Występuje również pod nazwą: Agaricus ceciliae Berk. & Broome; Amanita inaurata Secr.; Amanita inaurata Secr. ex Millet; Amanita strangulata; Amanitopsis ceciliae (Berk. & Broome) Wasser; Amanitopsis inaurata (Secr. ex Gillet) Fayod
Muchomor złotawy, Amanita ceciliae (Berk. & Broome) Bas 1983 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz osiąga średnicę od 80 do 150 mm. W barwie zazwyczaj oliwkowoochrowy, szarobrązowawy, lub oliwkowobrązowawy do żółtobrązowawego i czerwonobrązowawego. Centralnie ciemniej zabarwiony. W młodym owocniku początkowo w kształcie jajowaty, następnie dzwonkowato-stożkowaty do płaskiego, w mocno dojrzałym okazie. Powierzchnia sucha, matowa, a wilgotna nieco lepka. Pokryta grubymi i dość dużymi łatkami w kolorze szarawym, które z czasem brązowieją. Brzeg ostry, z wyraźnym bruzdowaniem do ¼ promienia. Blaszki dość gęsto ustawione. Wolne. W kolorze początkowo białe i nieco ochrowe z wiekiem. Ostrza pokryte białymi kłaczkami. Trzon w kolorze od białego do bladoszarawego. Przy podstawie nieco ciemniejszy. Powierzchnia kosmkowata i nawet z zygzakowatym wzorkiem. Podstawa zaopatrzona w dwie, a nawet więcej pochwowatych stref w barwie szarawej. Długości od 120 do 200 mm i grubości od 20 do 40 mm. W zasadzie równogruby, lub lekko rozszerzający się ku podstawie. Kruchy. Młody pełny, z wiekiem pusty. Pierścień nie występuje. Pochwa mało wyrazista. Najczęściej składa się z kilku luźnych, łuseczkowatych stref, stanowiących pozostałość osłony. Miąższ cienki. Bez smaku i zapachu. Zarodniki w wysypie koloru białego. W kształcie okrągławe. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Nieamyloidalne. Wielkość od 10,5 do 14 µm. |
| uwagi | Jadalny. Gatunki podobne to: muchomor żółtawy - Amanita crocea (Quél.) Singer. Ma na trzonie zygzakowaty wzorek i wyraźną białą pochwę. Inne nazwy to: muchomor pochwiasty forma łuskowata. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
