Dodano: 25 marca 2008
Spotykany rzadko w okresie letnio-jesiennym. Zawsze towarzyszy różnym gatunkom brzóz i terenom dość wilgotnym.

Do rodzaju Leccinum sp. zaliczane jest 19 gatunków. Są to:

- Leccinum aerugineum
- Leccinum atrostipitatum
- Leccinum aurantiacum
- Leccinum crocipodium
- Leccinum duriusculum
- Leccinum holopus
- Leccinum onychinum
- Leccinum palustre
- Leccinum pseudoscabrum
- Leccinum quercinum
- Leccinum rigidipes
- Leccinum roseofractum
- Leccinum roseotinctum
- Leccinum salicicola
- Leccinum scabrum var. scabrum
- Leccinum schistophilum
- Leccinum umbrinoides
- Leccinum versipelle
- Leccinum vulpinum

Występuje również pod nazwami: Boletus avellaneus J. Blum; Boletus melaneus (Smotl.) Hlavácek; Boletus murinaceus J. Blum; Boletus scaber Bull.; Boletus scaber var. melaneus Smotl.; Ceriomyces scaber (Bull.) Murrill; Gyroporus scaber (Bull.) Quél.; Krombholzia scabra (Bull.) P. Karst.; Krombholzia scabra forma melanea (Smotl.) Vassilkov; Krombholziella avellanea (J. Blum) Alessio; Krombholziella avellanea (J. Blum) Bon; Krombholziella avellanea (J. Blum) Courtec.; Krombholziella melanea (Smotl.) Šutara; Krombholziella mollis Bon; Krombholziella murinacea (J. Blum) Alessio; Krombholziella murinacea (J. Blum) Bon; Krombholziella scabra (Bull.) Maire; Krombholziella subcinnamomea (Pilát & Dermek) Alessio; Leccinum avellaneum (J. Blum) Bon; Leccinum melaneum (Smotl.) Pilát & Dermek; Leccinum molle (Bon) Bon; Leccinum murinaceum (J. Blum) Bon; Leccinum olivaceosum Lannoy & Estadès; Leccinum scabrum (Bull.) Gray; Leccinum scabrum var. melaneum (Smotl.) Dermek; Leccinum scabrum forma melaneum (Smotl.) Sergeeva; Leccinum subcinnamomeum Pilát & Dermek; Trachypus scaber (Bull.) Romagn.

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: borowikowce - Boletales
      • Rodzina: borowikowate - Boletaceae
        • Rodzaj: koźlarz - Leccinum S. F. Gray
budowa Kapelusz średnicy od 30 do 150 mm. W kształcie początkowo stożkowaty, z wiekiem staje się płasko-wypukły do poduszkowatego. Koloru umbra, szarobrązowy, czarnobrązowy do czarnego. Powierzchnia gładka, matowa lub nieco filcowata. Skórka kapelusza lekko lepka podczas wilgotnej pogody.

Pory drobne. W kształcie okrągławe. W barwie rurek. W młodych okazach białe, później szarawokremowe do szarobrązowych u starszych egzemplarzy.

Rurki długości od 12 do 15 mm. Przy trzonie głęboko wycięte. Białe, później szarokremowe. Nie zmieniają zabarwienia na przekroju.

Trzon osiąga długość od 70 do 150 mm i grubość od 15 do 40 mm. Jest zwężony w górze i zgrubiały przy podstawie. W kolorze biały i na powierzchni gęsto pokryty łuskami w kolorze brązowoczarnym, lub czarnym.

Miąższ w barwie biały, zwarty, niezmienny na przekroju. W smaku i zapachu przyjemnie łagodny.

Zarodniki w wysypie barwy brązowawooliwkowej. W kształcie wrzecionowato wydłużone. Powierzchniowo gładkie. W kolorze żółtawobrązowe. Wielkość od 15 do 23 x od 5 do 7 µm.

ochrona Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażony.
uwagi Jadalny i ceniony kulinarnie.

Inne nazwy to: koźlarz babka forma czarna, koźlarz babka forma różowiejąca, koźlarz czarny.

Gatunek podobny to: koźlarz babka - Leccinum scabrum var. scabrum i pod ten gatunek obecnie został podporządkowany w systematyce.

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl