Dodano: 23 stycznia 2014
Dość rzadki gatunek. Spotykana od sierpnia do października. Zasiedla martwe pnie drzew iglastych, zwłaszcza świerków i sosen. Sporadycznie może popjawić się na drewnie drzew liściastych.
Występuje również pod nazwami: Boletus benzoinus Wahlenb.; Boletus rubiginosus Schrad. ; Boletus velutinus Schumach. ; Boletus velutinus Vahl
; Ischnoderma resinosum forma benzoinum (Wahlenb.) Pilát ; Lasiochlaena benzoina (Wahlenb.) Pouzar ; Polyporus benzoinus (Wahlenb.) Fr.; Polyporus guttatus Weinm. ; Polyporus morosus Kalchbr.; Polyporus nigrorugosa Lloyd; Polyporus pini-silvestris Allesch. ; Polystictus benzoinus (Wahlenb.) Bigeard & H. Guill.; Trametes benzoina (Wahlenb.) Fr. ; Ungulina benzoina (Wahlenb.) Singer
Do rodzaju Ischnoderma należy 7 gatunków. Są to:
- Ischnoderma albotextum
- Ischnoderma benzoinum
- Ischnoderma brasiliense
- Ischnoderma porphyrites
- Ischnoderma resinosum
- Ischnoderma rosulatum
- Ischnoderma solomonense
Smolucha świerkowa, Ischnoderma benzoinum (Wahlenb.) P. Karst. 1881 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz bokiem przyrośnięty, przylegający lub zbiegający na substrat. Szerokości od 50 do 300 mm i odstajacy na 30 do 150 mm. Gruby od 10 do 30 mm. Pojedyncze, dachówkowato ułożone w grupy lub sąsiadujące. Koloru ciemnoczerwonobrązowego i czarnobrązowymi promieniowymi paskami. Przyrostowa zewnętrzna krawędź jaśniejsza, rdzawożółtawa. Brzeg począskowo obły, lekko podwinięty, biały i miękki, później cienki, ostry i pofalowany. Na powierzchni aksamitno filcowaty, a na starość łysa. W miejscach czerniawo zabarwionych, smolisto posklejana. Promieniowo pomarszczona. Rurki białawoochrowe w kolorze i niezbyt długie. Od 5 do 8 mm. Pory drobne w ilości od 4-6 na 1 mm. Różnokształtne. Początkowo białe, później białawe do kromowych. Wrażliwe na uciśnięcie. W młodych okazach mogą tworzyć krople przezroczystej, ale czerwono zabarwionej wydzieliny. Miąższ do 20 mm grubości. W młodych owocnikach w kolorze ochrowy z białawymi żyłkami, bardziej intensywnymi bliżej brzegu. Później jednolicie brązowy. Faktura promienisto marmurkowata. Wilgotny i młody miekki i łatwo się kroi. Z wiekiem wysychnąc staje się korkowaty i twardy. Zapach przyjemny, a smak łagodny. Zarodniki w kształcie cylindryczne, rzadziej fasolkowate. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe i nieamyloidalne. Wielkość od 5 do 6 x od 2 do 2,5 µm. |
| ochrona | Ujęta na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „V”- narażone. |
| uwagi | Niejadalna. Powoduje białą zgniliznę drewna. Gatunki podobne to: smolucha bukowa - Ischnoderma resinosum (Schrad.) P. Karst; która najczęściej występuje na buku, jak i na innym drewnie drzew lisciastych. Sporadycznie na iglastym. Ma bardziej obfite w masie owocniki. Podobny jest smolusznik jodłowy - Podofomes trogii (Fr.) Pouzar oraz błyskoporek sosnowy - Inonotus triqueter (Alb. & Schwein.) Teixeira. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
