Dodano: 0 0000
Częściej spotykana późną jesienią, ale też w okresie od marca do maja. Wyrasta w kępkach na pniach i pniakach sosnowych i świerkowych oraz na drewnie innych drzew iglastych.
Do rodzaju Hypholoma należą 23 gatunki. Są to:
- Hypholoma acutum
- Hypholoma brunneum
- Hypholoma capnoides
- Hypholoma dispersum
- Hypholoma elongatipes
- Hypholoma elongatum
- Hypholoma epixanthum
- Hypholoma ericaeoides
- Hypholoma ericaeum
- Hypholoma frowardii
- Hypholoma laeticolor
- Hypholoma lapponicum
- Hypholoma lateritium
- Hypholoma marginatum
- Hypholoma myosotis
- Hypholoma peregrinum
- Hypholoma polytrichi
- Hypholoma radicosum
- Hypholoma stuppeum
- Hypholoma subericaeum
- Hypholoma sublateritium
- Hypholoma udum
- Hypholoma xanthocephalum
Występuje pod nazwami: Agaricus capnoides Fr.; Nematoloma capnoides (Fr.) P. Karst.; Psilocybe capnoides (Fr.) Noordel.
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz koloru bladoochrowożółtego z odcieniem pomarańczowobrązowym do brązowożółtego z ciemniejszym odcieniem w centrum. Średnicy od 20 do 60 mm. W kształcie początkowo półkulisty, wypukły do spłaszczonego z wiekiem. Powierzchnia gładka z zanikającą jedwabistą i włókienkowatą osłoną. Resztki osłonki, początkowo białawe z czasem brunatne w kolorze. Widoczne niekiedy na brzegu kapelusza. Brzeg często pofalowany. Skórka kapelusza lepka przy wilgotnej pogodzie. Blaszki u młodych owocników białawe, później dymnoszare i szarofioletowe z wiekiem. Szerokości od 3 do 6 mm. Dość gęste. Przyrośnięte lub zaokrąglone przy trzonie. Trzon długości od 60 do 100 mm i grubości od 4 do 10 mm. Wysmukły, cylindryczny i wygięty. Wewnątrz z kanalikiem. W kolorze od góry białawożótawy, a ku podstawie rdzawobrązowawy. Na powierzchni jedwabiście gładki. Pierścień znikomy i zanikający. Białawy w kolorze. O włókienkowatej strukturze. Miąższ w barwie jasnożółtawy, a w trzonie brązowawy. Twardej i włóknistej konsystencji. Niezmienny w wyniku uciskania i na przekroju. W zapachu przyjemny, a w smaku łagodnie grzybowy. Zarodniki w wysypie koloru brązowopurpurowej. Powierzchniowo gładkie. Wielkości od 6,5 do 9 x od 4 do 5 µm. W kształcie eliptyczno, grubościenne z porą rostkową i widocznymi kroplami tłuszczu. Barwy purpurowofioletowe. Amyloidalne. Na ostrzu blaszek występują charakterystyczne, butelkowate cystydy. |
uwagi | Jadalna, ale mało popularna wśród grzybiarzy, choć wydajna. Do konsumpcji nadają się tylko kapelusze, gdyż trzony są łykowate. Nie cieszy się zainteresowaniem najprawdopodobniej z uwagi na obawę pomylenia z trującą maślanką wiązkową. Gatunki podobne to: trująca łysiczka – wiązkowa Hypholoma fasciculare> (Huds.) Quél; o siarkowożółtym kolorze, oliwkowobrynatnych blaszkach i silnie gorzkim smaku oraz maślanka korzeniasta - Hypholoma radicosum J.E. Lange; o szarooliwkowobrązowawych blaszkach i korzeniasto zakończonym trzonie. Podobnie, jak maślanka łagodna wyrasta na substracie z drzew iglastych. Podobny, też jadalny jest higrafaniczny łuszczak zmienny - Kuehneromyces mutabilis (Schaeff.) Singer & A.H. Sm. Inne nazwy to: maślanka łagodna, ostrzępka podymiona. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.