Dodano: 7 stycznia 2013
Rzadko spotykany na jeszcze żywych lub już obumierających częściach dębów i buków, innych liściastych i bardzo rzadko na iglastych. Zazwyczaj rośnie pojedynczo lub w grupie kilku owocników. Rośnie latem i jesienią.
Występuje również pod nazwami: Agaricus atrocoeruleus Fr.; Dendrosarcus atrocoeruleus (Fr.) Kuntze ; Pleurotus algidus auct.; Pleurotus atrocoeruleus (Fr.) Sacc.; Pleurotus atrocoeruleus forma albidotomentosus Pilát ; Resupinatus atrocoeruleus (Fr.) Murrill
Do rodzaju Hohenbuehelia należy 50 gatunków. Są to:
- Hohenbuehelia abietina
- Hohenbuehelia aciculospora
- Hohenbuehelia amazonica
- Hohenbuehelia angustata
- Hohenbuehelia approximans
- Hohenbuehelia atrocoerulea
- Hohenbuehelia aurantiocystis
- Hohenbuehelia auriscalpium
- Hohenbuehelia austrocedri
- Hohenbuehelia barbatula
- Hohenbuehelia brunnea
- Hohenbuehelia campinaranae
- Hohenbuehelia culmicola
- Hohenbuehelia cyphelliformis
- Hohenbuehelia delasotae
- Hohenbuehelia elegans
- Hohenbuehelia espeletiae
- Hohenbuehelia fluxilis
- Hohenbuehelia grisea
- Hohenbuehelia heterosporica
- Hohenbuehelia horakii
- Hohenbuehelia hydrogeton
- Hohenbuehelia inversa
- Hohenbuehelia izonetae
- Hohenbuehelia leightonii
- Hohenbuehelia longipes
- Hohenbuehelia luteola
- Hohenbuehelia mastrucata
- Hohenbuehelia metuloidea
- Hohenbuehelia minutissima
- Hohenbuehelia mustialaensis
- Hohenbuehelia myxotricha
- Hohenbuehelia nigra
- Hohenbuehelia nothofaginea
- Hohenbuehelia panelloides
- Hohenbuehelia pergelatinosa
- Hohenbuehelia petalodes
- Hohenbuehelia petaloides
- Hohenbuehelia phalligera
- Hohenbuehelia pinacearum
- Hohenbuehelia pinicola
- Hohenbuehelia podocarpinea
- Hohenbuehelia recedens
- Hohenbuehelia reniformis
- Hohenbuehelia sciadia
- Hohenbuehelia silvana
- Hohenbuehelia testudo
- Hohenbuehelia tremula
- Hohenbuehelia tropicalis
- Hohenbuehelia unguicularis
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz może osiągać średnicę od 20 do 50 mm. Przybiera kształt półokrągły, muszlowaty, nerkowaty do wachlarzowatego. W masie mięsisty. Kiedy młody wypukłym wierzchołkiem umocowany do podłoża, umocowany bocznie. Dość zmienny w kolorystyce. Niekiedy białawy z niebieskawoszarawym odcieniem, częściej niebieskoczarnawy, szarobrązowy, oliwkowobrązowawy do czerwonobrązowego. Brzeg jaśniejszy, często pofałdowany. Skórka kapelusza gumowata. W miejscu przrośnięcia do podłoża w barwie szara i na powierzchni pilśniowata. Blaszki dość gęsto ustawione. Rozwidlone. W kolorze białawe z wiekiem słomkowożółte. Ostrze gładkie. Trzon niepozorny, ale widoczny w starszym okresie owocowania. Miąższ pod skórka kapelusza z charakterystyczną galaretowatą warstwą, która wyschnięta tworzy ciemny liniowy zarys. Poniżej żelatynowatej warstwy w barwie białawo wodnisty, miękki. Zapach i smak mączny. Zarodniki w wysypie białe. W kształcie elipsoidalne, często z odgiętym dziobkiem na jednym biegunie. Hialinowe i nieamyloidalne. Na powierzchni gładkie, ciennkościenne i z widocznym wypełnieniem wewnątrz. Wielkość od 6 do 9 x od 3 do 4,5 µm. |
uwagi | Niejadalna. Gatunki podobne to: odgiętka pofałdowana - Resupinatus applicatus (Batsch) Gray Inne nazwy to: przyuszek ciemnobłękitny. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.