Dodano: 25 października 2007
Dość pospolity patogen porażający zazwyczaj dęby europejskie, a szczególnie dąb szypułkowy, mniej inne gatunki. Może porażać również pędy buka i kasztana jadalnego.
Do rodzaju Microsphaera sp. należy 11 gatunków. Są to:
- Microsphaera alphitoides
- Microsphaera begoniae
- Microsphaera berberidis
- Microsphaera diffusa
- Microsphaera divaricata
- Microsphaera grossulariae
- Microsphaera hypophylla
- Microsphaera penicillata
- Microsphaera platani
- Microsphaera pseudacaciae
- Microsphaera trifolii
Występuje pod nazwami: Erysiphe alphitoides (Griffon & Maubl.) U. Braun & S. Takam.; Erysiphe quercina Schwein.; Microsphaera alni var. quercina anon.; Microsphaera quercina (Schwein.) Burrill; Oidium alphitoides Griffon & Maubl.; Oidium quercinum Thüm.; Phyllactinia quercus (Mérat) Homma
Drobnokulkowiec dębu, Microsphaera alphitoides Griffon & Maubl. 1912 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Konidium początkowo wytwarza strzępkę kiełkową, która w miarę rozwoju przekształca się w grzybnię powietrzną. Odżywianie odbywa się za pomocą ssawek z zawartości komórek skórki. Mączniak nie przenika głębiej niż do komórek skórki. Grzybnia powietrzna wytwarza ogromna ilość konidiów, które widoczne są w postaci białego nalotu. Są one źródłem zakażeń wtórnych. Konidia na szczycie wytwarzają nierozgałęzione trzonki w układzie łańcuszkowym. Są w kształcie owalne, jednokomórkowe, cienkościenne i hialinowe. Osiągają wielkość od 20 do 55 x od 13 do 27 µm. W następnym etapie wytwarzają się czarne, kuliste otocznie o średnicy od 80 do 165 µm. Mają one szereg rozgałęzionych na końcach przyczepek. W otoczniach wytwarzane są worki, w ilości od 6 do 20. Są w kształcie maczugowate. Wewnątrz zawierają zarodniki. Porażenie pierwotne następuje na skutek zamykania się w nowych pączkach części grzybni, która w ten sposób zimuje. Zarodniki w kształcie elipsoidalne. Hialitowe. Wielkość od 17 do 29 x od 8 do 15 µm. |
| uwagi | Groźny pasożyt dębów. Atakuje przede wszystkim siewki, sadzonki i młode drzewka. Rozwija się rzadziej na starszych drzewach. Szczególnie atakuje osłabionego przez suszę bądź owady gospodarza. Najsilniejszy rozwój następuje w okresie silnej wilgotności i ogrzania powietrza. Rozpoznaje się go bardzo łatwo, po czarnych plamkach na białym tle mączystego oprószenia liści i młodych pędów. Gatunki podobne to: dla przykładu występujący na klonie Sawadaea bicornis (Wallr.) Homma. Inne nazwy to: mączniak dębowy, mączniak prawdziwy dębu. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
