Dodano: 29 maja 2007
Bardzo rzadko spotykany. Występuje latem i do połowy jesieni. Częstszy na leżyźnie z drzew liściastych, (buk, wiąz, brzoza), rzadziej na drewnie drzew iglastych.
Do rodzaju Postia sp. należy 31 gatunków. Są to:
- Postia angulopora
- Postia balsamea
- Postia caesia
- Postia ceriflua
- Postia dissecta
- Postia floriformis
- Postia folliculocystidiata
- Postia fragilis
- Postia grata
- Postia guttulata
- Postia hibernica
- Postia inocybe
- Postia johnstonii
- Postia lateritia
- Postia leucomallella
- Postia lowei
- Postia luteocaesia
- Postia mappa
- Postia pelliculosa
- Postia perdelicata
- Postia placenta
- Postia ptychogaster
- Postia rancida
- Postia rennyi
- Postia septentrionalis
- Postia sericeomollis
- Postia simanii
- Postia stiptica
- Postia tephroleuca
- Postia undosa
- Postia venata
- Postia wakefieldiae
Występuje pod nazwami: Bjerkandera adusta forma cinerata (P. Karst.) Domanski, Orlos & Skirg; Bjerkandera cinerata P. Karst; Bjerkandera melina P. Karst; Bjerkandera simulans P. Karst; Boletus tephroleucus (Fr.) Spreng; Leptoporus tephroleucus (Fr.) Quél; Oligoporus tephroleucus (Fr.) Gilb. & Ryvarden; Piptoporus elatinus (Berk.) Teng; Polyporus elatinus Berk; Polyporus linearisporus Velen; Polyporus melinus (P. Karst.) Sacc; Polyporus tephroleucus Fr; Polyporus tokyoensis Lloyd; Polystictus tephroleucus (Fr.) Bigeard & H. Guill; Spongiporus tephroleucus (Fr.) A. David; Tyromyces elatinus (Berk.) S. Ahmad; Tyromyces melinus (P. Karst.) Bondartsev & Singer; Tyromyces tephroleucus (Fr.) Donk
Drobnoporek popielaty, Postia tephroleuca (Fr.) Jülich 1982 | systematyka |
|
|
|---|---|---|
| budowa | Owocnik w formie kapelusza osiągającego od 20 do 70 mm średnicy i grubość od 15 do 20 mm. W kształcie półkolisty lub wachlarzowaty, konsolowaty i siedzący. U nasady mniej lub więcej zwężony. W kolorze szarobiaławy, popielatoszarawy i rogowoszarawy. Wysychając troszkę żółknie. Powierzchnia promieniście włókienkowata, później gładka lub niekiedy guzkowata i nierówna. Skórka jest utworzona z żelatynowatych strzępek. Pory w kształcie od kulistych do wydłużonych. Bardzo drobne. Średnicy od 0,15 do 0,6 mm i w ilości od 4 do 6 na jeden milimetr. Powierzchnia hymenoforu biała z czasem żółtawa. Rurki w barwie białej, a na porozrywanych brzegach żółtawe. Długości od 3 do 8 mm. Miąższ od 3 do 10 mm, najgrubszy u nasady. Miękki i mięsisty. W barwie biały, niezmienny w wyniku uciskania i na przecięciu. Bez zapachu. Łagodny w smaku, może niekiedy być lekko kwaskowaty. Zarodniki w wysypie koloru białego. W kształcie podłużnie elipsoidalne do prawie cylindrycznych. Jednostronnie lekko ścięte u podstawy i wydłużone po przeciwnym brzegu. Często z dwoma kropelkami ułożonymi biegunowo. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Wielkości od 4 do 5 x od 1 do 1,7 µm. | |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „E”- wymierający. | |
| uwagi | Niejadalny.
Powoduje zgniliznę drewna typu białego.
Gatunek podobny to: drobnoporek gorzki - Postia stiptica (Pers.) Jülich; występujący na drewnie drzew iglastych i mający charakterystyczny gorzki smak.
Inne nazwy to: białak mleczny, białak popielaty.
|
|
| piśmiennictwo |
Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej.Komentarze
Brak komentarzy.
