Dodano: 10 stycznia 2006
Dość częsty, w okresie od wiosny do jesieni. Owocniki spotyka się pojedynczo lub w grupach, na obumarłym drewnie drzew liściastych, najchętniej na brzozie, grabie, dębie i buku. Rzadko na iglastym, a jeżeli już, to na sośnie. Spotykany nawet w okresach posuchy, gdy nie ma pojawu innych grzybów.
Do rodzaju Pluteus należą 53 gatunki. Są to:
- Pluteus angustisporus
- Pluteus atromarginatus
- Pluteus aurantiorugosus
- Pluteus aurantipes
- Pluteus brunneo-olivaceus
- Pluteus cervinus
- Pluteus chrysophaeus
- Pluteus chrysophlebius
- Pluteus cinereofuscus
- Pluteus concentricus
- Pluteus decoloratus
- Pluteus diettrichii
- Pluteus ephebeus
- Pluteus exiguus
- Pluteus fenzlii
- Pluteus flammipes
- Pluteus griseoluridus
- Pluteus hispidilacteus
- Pluteus hispidulus
- Pluteus inconspicuus
- Pluteus inquilinus
- Pluteus insidiosus
- Pluteus leoninus
- Pluteus luctuosus
- Pluteus luteus
- Pluteus mamillatus
- Pluteus microspermus
- Pluteus minor
- Pluteus nanus
- Pluteus paradoxus
- Pluteus pauperculus
- Pluteus pellitus
- Pluteus perroseus
- Pluteus petasatus
- Pluteus phlebophoroides
- Pluteus phlebophorus
- Pluteus plautus
- Pluteus podospileus
- Pluteus pouzarianus
- Pluteus pseudorobertii
- Pluteus readii
- Pluteus robertii
- Pluteus romellii
- Pluteus salicinus
- Pluteus satur
- Pluteus semibulbosus
- Pluteus similis
- Pluteus spegazzinianus
- Pluteus subantarcticus
- Pluteus terricola
- Pluteus thomsonii
- Pluteus umbrosus
- Pluteus velutinornatus
- Pluteus villosus
Występuje również pod nazwami: Pluteus atricapillus (Batsch) Fayod; Pluteus atricapillus (Batsch) Sathe & S.D. Deshp.; Agaricus pluteus Pers.; Agaricus cervinus Schaeff.; Agaricus atricapillus Batsch; Pluteus curtisii Berk.; Pluteus atricapillus (Batsch) Fr.; Pluteus cervinus var. cervinus P. Kumm.; Rhodosporus cervinus (Schaeff.) J. Schröt.; Agaricus curtisii Berk. & Broome; Agaricus pluteus ß rigens Pers.
systematyka |
|
---|---|
budowa | Kapelusz o średnicy od 50 do 120 mm. Początkowo półkulisty i dzwonowaty. Szybko staje się parasolkowato sklepiony, wypukły do rozpostartego, z możliwym zafalowaniem brzegowym. W centrum z płaskim garbkiem, a na brzegu ostry. W kolorze jasno lub ciemnoszary do szarawobrązowego. Powierzchnia promieniście włókienkowata, drobnołuseczkowata lub naga. Jedwabiście połyskliwa, a w okresie suszy może być spękana. Blaszki w kolorze kiedy młode, białawe lub kremowobiałe, z wiekiem robią się różowe do brązowoczerwonawych. Dość gęste, brzuchate, szerokie od 10 do 15 mm. Przy trzonie zaokrąglone i wolne. Pod mikroskopem na ostrzu blaszek widoczne charakterystyczne, haczykowate cystydy. Trzon długości od 60 do 120 mm i grubości od 8 do 15 mm. W kształcie cylindryczny, ze zgrubieniem u podstawy. W kolorze białawy, często pokryty ciemniejszymi, podłużnymi włókienkami, zwłaszcza bliżej podstawy. Pełny. Miąższ w kolorze białym. Cienki, a najgrubszy w centrum kapelusza. Miękki, wodnisty i łamliwy, niezmienny. W zapachu ostrawy, przypomina rzodkiew, a w smaku łagodny. Zarodniki w wysypie koloru łososioworóżowego. Powierzchniowo gładkie. W kształcie prawie kuliste, owalne i szerokoelipsoidalne. Z kroplą, dwiema lub bez kropli tłuszczu. W kolorze różowe. Wielkości od 7 do 9,5 x od 5 do 6 µm. Cystydy w kształcie rybkowate, o rowkowatych rozgałęzieniach. |
uwagi | Jadalny, ale niezbyt popularny wśród grzybiarzy, gdyż jest niesmaczny i mało mięsisty. Bardzo często z siedliskiem drobnych owadów między blaszkami. Grzyb saprofityczny, powodujący rozkład drewna. Rozróżniana jest odmiana niepospolita drobnołuszczaka jeleniego o nazwie Pluteus cervinus var. eximius (W. Saunders & W.G. Sm.) Sacc. 1911 i następujących synonimach: Pluteus cervinus subsp. eximius (W. Saunders & W.G. Sm.) anon.; Pluteus eximius (W. Saunders & W.G. Sm.) Sacc.; Agaricus cervinus var. eximius W. Saunders & W.G. Sm. Podobnym gatunkiem jest: szereg innych drobnołuszczaków, a wśród nich drobnołuszczak czarnoobrzeżeoy - Pluteus atromarginatus (Konrad) Kühner, o czerniawo zabarwionym ostrzu blaski i mniejszym rozmiarze oraz pieniążnica szerokoblaszkowa - Megacollybia platyphylla (Pers.) Kotl. & Pouzar, charakteryzująca się co prawda, dużym podobieństwem ale różniąca się szerokimi, przyrośniętymi i białymi w kolorze blaszkami. Inne nazwy to: bedłka jelenia, daszak jeleni, łuskowiec jeleni, rumieniak jeleni. Słowo „cervinus”, oznacza „jeleni”. |
piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.