Dodano: 20 marca 2005
Należy do gatunków często spotykanych. Owocuje w drugiej połowie lata do jesieni. Rośnie najczęściej gromadnie, ale spotyka się również pojedyncze owocniki. Lubi środowisko ubogich lasów sosnowych. Można spotkać go również poza lasami w miejscach wilgotnych, zarówno we mchach, jak i w trawach.
Do rodzaju Cystoderma należy 17 gatunków.
- Cystoderma amianthinum
- Cystoderma amianthinum var. amianthinum
- Cystoderma arcticum
- Cystoderma carcharias
- Cystoderma chocoanum
- Cystoderma clastotrichum
- Cystoderma fallax
- Cystoderma haematites
- Cystoderma intermedium
- Cystoderma jasonis
- Cystoderma lilacipes
- Cystoderma muscicola
- Cystoderma niveum
- Cystoderma saarenoksae
- Cystoderma simulatum
- Cystoderma superbum
- Cystoderma tuomikoskii
Występuje również pod nazwą: Agaricus amianthinus Scop.; Cystoderma amianthinum forma album (Maire) A.H. Sm. & Singer; Cystoderma amianthinum forma rugulosoreticulatum Bon; Lepiota amianthina (Scop.) P. Karst.; Lepiota amianthina var. alba Maire; Lepiota granulosa var. amianthina (Scop.) P. Kumm.
Ziarnówka ochrowożółta, Cystoderma amianthinum (Scop.) Fayod 1889 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz za młodu w kształcie stożkowaty. W miarę dojrzewania rozpościera się do płaskiego z szerokim garbkiem. Osiąga średnicę od 15 do 40 mm. W kolorze jasnożółty, żółto-ochrowy do cynamonowożółtego i cynamonowoochrowego. Na powierzchni delikatnie omszony kiedy młody, później bardziej nagi i dość często żyłkowato pomarszczony. Z ostro zakończonego brzegu zwisają białawe lub żółtawe w kolorze resztki osłony. Blaszki w barwie białe. Dość szerokie i gęsto ustawione. Wykrojone do przyrośniętych. Trzon osiąga długość od 30 do 60 mm i grubość od 3 do 5 mm. W kształcie cylindryczny i najczęściej odgięty. Wewnątrz z kanalikiem. Przybiera barwę kapelusza. Powierzchnia pokryta białawymi kłaczkami powyżej strzępiastego pierścienia. Poniżej pierścienia z łuseczkami i kłaczkami w barwie bardziej pomarańczowobrązowej, ciemniejącymi w kierunku podstawy. Białawe omszenie zanika po potarciu. Pierścień strzępiasty, wyraźny, choć niezbyt trwały. Miąższ pod skórką w kolorze cynamonowożółtym. Podobnie w ścianach trzonu. Poza tym białawy, nieco wodnisty. W trzonie włókienkowaty do watowatego w części kanalikowej. Cienki w kapeluszu. Zasadniczo niezmienny. W zapachy słabo stęchło duszący. W smaku charakterystycznie nieokreślony, ale łagodny. Zarodniki w wysypie barwy kremowej. W kształcie elipsoidalne. Na powierzchni gładkie. W kolorze bezbarwne. Wielkość od 4 do 6,5 x od 3 do 4 µm. Amyloidalne. |
| uwagi | Nieszkodliwa. Bez znaczenia i zainteresowania kulinarnego. Bardzo zmienna pod względem zabarwienia i powierzchni kapelusza. Ciekawostką jest to, że na grzybni można spotkać bardzo rzadkiego pasożyta grzybowego. Pasożyt ten tworzy własne owocniki, gdzie dolna część jest trzonem utworzonym z grzybni Cystoderma amianthinum, a górna część trzonu i kapelusz są już tworem Squamanita paradoxa. Gatunkiem podobnym jest ziarnówka (żółtawa) długozarodnikowa - Cystoderma jasonis (Cooke & Massee) Harmaja. Można ją rozpoznać po zabarwieniu blaszek, które nigdy nie są czysto białe oraz po wielkości i kształcie zarodników. Podobna jest również Cystodermella granulosa (Batsch) Harmaja, zwana jeszcze niedawno ziarnówką rdzawoczerwoną. Inne nazwy to: ziarnówka mieniąca. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
