Dodano: 0 0000
Gatunek bardzo pospolity i wieloletni. Owocniki wyrastają na pniach żywych drzew liściastych. Szczególnie: wierzby, grabu, klonu i buka.
Do rodzaju Phellinus sp. należy 126 gatunków. Są to:
- Phellinus acontextus
- Phellinus adamantinus
- Phellinus adhaerens
- Phellinus allardii
- Phellinus andinus
- Phellinus apiahynus
- Phellinus appositus
- Phellinus aureobrunneus
- Phellinus baccharidis
- Phellinus badius
- Phellinus bambusinus
- Phellinus bicuspidatus
- Phellinus callimorphus
- Phellinus carteri
- Phellinus caryophylleus
- Phellinus caryophylli
- Phellinus cavicola
- Phellinus cesatii
- Phellinus chryseus
- Phellinus chrysoloma
- Phellinus cinchonensis
- Phellinus cinereus
- Phellinus coffeatoporus
- Phellinus conchatus
- Phellinus contiguus
- Phellinus crocatus
- Phellinus cyclobalanopsis
- Phellinus cylindrosporus
- Phellinus daedaliformis
- Phellinus dependens
- Phellinus discipes
- Phellinus erectus
- Phellinus everhartii
- Phellinus fastuosus
- Phellinus ferreus
- Phellinus ferrugineofuscus
- Phellinus ferrugineovelutinus
- Phellinus ferruginosus
- Phellinus flavomarginatus
- Phellinus fragrans
- Phellinus gilvus
- Phellinus grenadensis
- Phellinus griseoporus
- Phellinus hartigii
- Phellinus himalayensis
- Phellinus hippophaeicola
- Phellinus igniarius
- Phellinus jezoënsis
- Phellinus kamahi
- Phellinus kawakamii
- Phellinus laevigatus
- Phellinus linteus
- Phellinus lundellii
- Phellinus macgregorii
- Phellinus melanodermus
- Phellinus membranaceus
- Phellinus merrillii
- Phellinus minutiporus
- Phellinus neoquercinus
- Phellinus nigrolimitatus
- Phellinus nilgheriensis
- Phellinus nothofagi
- Phellinus noxius
- Phellinus occidentalis
- Phellinus overholtsii
- Phellinus pachyphloeus
- Phellinus palmicola
- Phellinus pectinatus
- Phellinus piceinus
- Phellinus pini
- Phellinus poeltii
- Phellinus pomaceus
- Phellinus populicola
- Phellinus prunicola
- Phellinus prunicola
- Phellinus pseudolaevigatus
- Phellinus pseudopunctatus
- Phellinus punctatiformis
- Phellinus punctatus
- Phellinus pusillus
- Phellinus reichingeri
- Phellinus repandus
- Phellinus resinaceus
- Phellinus rhabarbarinus
- Phellinus rhamni
- Phellinus rhytiphloeus
- Phellinus rimosus
- Phellinus robiniae
- Phellinus robustus
- Phellinus roseocinereus
- Phellinus rufus
- Phellinus reichingeri
- Phellinus repandus
- Phellinus resinaceus
- Phellinus rhabarbarinus
- Phellinus rhamni
- Phellinus rhytiphloeus
- Phellinus rimosus
- Phellinus robiniae
- Phellinus robustus
- Phellinus roseocinereus
- Phellinus rufus
- Phellinus sancti-georgii
- Phellinus sanfordii
- Phellinus sarcitus
- Phellinus scleropileatus
- Phellinus senex
- Phellinus setulosus
- Phellinus sonorae
- Phellinus spiculosus
- Phellinus spinescens
- Phellinus sublamaensis
- Phellinus swieteniae
- Phellinus syringeus
- Phellinus tabaquilio
- Phellinus torulosus
- Phellinus tremulae
- Phellinus tricolor
- Phellinus tropicalis
- Phellinus umbrinellus
- Phellinus uncinatus
- Phellinus viticola
- Phellinus wahlbergii
- Phellinus weirianus
- Phellinus weirii
- Phellinus xeranticus
Występuje pod nazwami: Ochroporus alni (Bondartsev) Fiasson & Niemelä; Fomes igniarius var. trivialis (Bres.) Killerm.; Ochroporus igniarius var. trivialis (Bres.) Niemelä; Phellinus igniarius f. alni (Bondartsev) Cetto; Mucronoporus igniarius (L.) Ellis & Everh.; Mucronoporus nigricans (Fr.) Ellis & Everh.; Fomes igniarius (L.) Cooke; Polyporites igniarius (L.) Heer; Boletus igniarius L.; Polyporus nigricans Fr.; Fomes nigricans (Fr.) Gillet; Phellinus igniarius subsp. nigricans (Fr.) Bourdot & Galzin; Fomes igniarius var. nigricans (Fr.) Rick; Polyporus igniarius var. nigricans (Fr.) Jørst.; Fomes igniarius f. alni Bondartsev; Fomes trivialis (Fr.) Bres.; Phellinus alni (Bondartsev) Parmasto; Phellinus trivialis (Bres.) Kreisel; Phellinus igniarius var. trivialis (Bres. ex Killerm.) Niemelä; Phellinus nigricans var. subresupinatus H. Jahn; Phellinus igniarius var. alni (Bondartsev) Niemelä; Ochroporus igniarius (L.) J. Schröt.; Phellinus nigricans (Fr.) P. Karst.; Ganoderma trivialis Bres.; Phellinus igniarius var. igniarius (L.) Quél.; Polyporus igniarius (L.) Fr.; Placodes igniarius (L.) Quél.; Agaricus igniarius (L.) E.H.L. Krause; Pseudofomes nigricans (Fr.) Lázaro Ibiza; Pyropolyporus igniarius (L.) Murrill; Scindalma igniarium (L.) Kuntze; Scindalma nigricans (Fr.) Kuntze; Placodes nigricans (Fr.) Quél.; Boletus nigricans (Fr.) Spreng.; Polyporus nigricans f. trivialis Fr.
Czyreń ogniowy, Phellinus igniarius (L.) Quél. 1886 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik w kształcie zazwyczaj kopytowaty, półkulisty lub półeczkowaty. Przyrośnięty bokiem do podłoża i rozpostarty. Szerokości od 70 do 250 mm. Może być i większy. Powierzchnia matowa, głęboko spękana, szeroko koncentrycznie bruzdowana i twarda. Barwa szarobrązowa, czarnoszarofioletowa oraz czarna, z odcieniem fioletowogranatowym. Rant szeroki, bywa bardzo gruby i obły. Zazwyczaj w kolorze szarawym, cynamonowym, średnio orzechowym, jasnobrązowym lub rudawobrązowym. Dobrze wykształcony. Hymenofor rurkowaty. Pory bardzo małe. W ilości od 4 do 6 na mm. W kształcie okrągłe. Barwy rudawobrązowej, z odcieniami brązowawymi. Młode pokryte nalotem w kolorze szarawym. Rurki w owocnikach wieloletnich niewyraźnie wielowarstwowe. Jedna warstwa wysoka do około 5 mm. Barwy rudawobrązowej, w odcieniu barwy miąższu lub jaśniejsze. U starych okazów zarastają białawymi otoczkami. Miąższ w zasadzie jednorodny, ale w górnej części może być strefowany. Barwy ciemnobrązowej, z odcieniem rudego lub kasztanowobrązowego. W masie twardy, zdrewniały. Osiąga do 20 mm grubości. Zapach słabo grzybowy. Smak kwaskowato-gorzkawy. Zarodniki w wysypie białe lub brązowawe. W kształcie prawie kuliste, o wymiarach od 5 do 6.5 x od 4 do 5.5 µm. Grubościenne. Hialinowe. Na powierzchni gładkie. Wytwarzane praktycznie przez cały rok. |
| uwagi | Niejadalny.
Grzyb nadrzewny, sporofit lub pasożyt, wywołuje silną białą zgniliznę drewna.
Dawniej odpowiednio spreparowany owocnik tego grzyba, służył do rozniecania ognia za pomocą krzesiwa. Stąd nazwa - huba ogniowa.
Gatunki podobne to: czyreń osikowy - Phellinus tremulae (Bondartsev) Bondartsev & Borissov; spokrewnione: czyreń dębowy - Phellinus robustus (P. Karst.) Bourdot & Galzin; czyreń jodłowy - Phellinus hartigii (Allesch. & Schnabl) Pat.;czyreń śliwowy - Phellinus pomaceus (Pers.) Maire i inne. Inne nazwy to: czyr ogniowy, huba nieprawdziwa twarda, huba ogniowa, huba twarda, huba wierzbowa, żagiew ogniowa, żagiew płomienna. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
