Dodano: 0 0000
Owocnik jednoroczny i pospolity. Występuje od lipca do października, na terenach lekkich gleb piaszczystych, w miejscach prześwietlonych, przy drogach, przeważnie w zalesieniach sosnowych i mieszanych.
Do rodzaju Coltricia należy 19 gatunków. Są to:
- Coltricia bambusicola
- Coltricia barbata
- Coltricia cinnamomea
- Coltricia confluens
- Coltricia duportii
- Coltricia focicola
- Coltricia fragilissima
- Coltricia hamata
- Coltricia montagnei
- Coltricia perennis
- Coltricia progressus
- Coltricia pyrophila
- Coltricia salpincta
- Coltricia strigosa
- Coltricia strigosipes
- Coltricia subfastosa
- Coltricia truncicola
- Coltricia tsugicola
- Coltricia verrucata
Występuje pod nazwami: Polystictus perennis (L.) Fr.; Boletus perennis L.; Polyporus perennis (L.) Fr.; Xanthochrous perennis (L.) Pat.; Boletus subtomentosus; Microporus perennis (L.) Kuntze; Ochroporus perennis (L.) J. Schröt.; Pelloporus perennis (L.) Quél.; Trametes perennis (L.) Fr.
Stułka piaskowa, Coltricia perennis (L.) Murrill 1903 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz w kształcie nieznacznie lejkowaty, niekiedy płaski. Średnicy od 20 do 80 mm. Powierzchnia delikatnie, koncentrycznie strefowana, atłasowa lub delikatnie aksamitna, z wiekiem łysiejąca. Włoski w kolorze słomkowożółte do 1 mm długości. W barwie rdzawej, ochrowej, płowej, cynamonowobrązowawej, żółtobrązowawej, kasztanowatej, rzadziej popielatoszarawej, białoorzechowej. Brzeg ostry i cienki, często zafalowany. W środku dość często popękany. Rurki bardzo krótkie, zbiegające na trzon. Jednowarstwowe. Długości od 0,5 do 3 mm. Koloru orzechowego, płowego lub blado umbrowego. Ostrza cienkie, frędzelkowate lub porozrywane, w barwie cynamonowej do brunatnej. Młode pokryte białawym lub szarawym nalotem. Pory bardzo nierówne, w ilości od 2 do 3 szt. na 1 mm i średnicy od 0,15 do 0,6 mm. W kształcie kolisto-kanciaste, a w dojrzałych owocnikach nieregularne. W kolorze początkowo białawe, potem żółtobrązowawe, rdzwobrązowe, cynamonowobrązowe i następnie ciemnobrązowe. Trzon długości od 15 do 50 mm i grubości od 0,15 do 0,8 mm. W kształcie cylindryczny, centralny, rzadko ekscentryczny. Często ze sobą zrośnięte, nierówne, miejscami spłaszczone lub wygięte. Powierzchnia delikatnie aksamitna, włoski w kolorze słomkowożółtawe. Do kilku mm długości. Podstawa lekko zgrubiała. Barwa odpowiadająca zabarwieniu kapelusza. Miąższ bardzo cienki. Grubości od 0,5 do 1 mm. W kolorze płowy, płoworudy, rudy lub rdzawobrązowy. W masie włóknisto-skórzasty, łykowaty, jedwabisty i zdrewniały. Smak i zapach nie wyróżniający się. Zarodniki w wysypie koloru ochrowego. W kształcie elipsoidalne do jajowatych. Z jednej strony nieco spłaszczone. W barwie jasno żółtobrązowawe. Powierzchniowo gładkie. Wielkości od 6 do 9 x od 4 do 4,5 µm. |
| uwagi | Niejadalna. Gatunki podobne to: rzadko występująca stułka cynamonowa - Coltricia cinnamomea (Jacq.) Murrill oraz szczeciniak filcowaty - Onnia tomentosa (Fr.) P. Karst. Inne nazwy to: stułka trwała, huba trwała, hubka trwała, kieldet, stułka, żagiew trwała. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
