Dodano: 6 stycznia 2014
Rośnie gromadnie na poczerniałych szczątkach starych grzybów lub próchnicy dobrze zbutwiałego drewna liściastego i iglastego w bezpośredniej ich bliskości. Pojawia się w lipcu i może owocować do listopada.
Występuje również pod nazwami: Agaricus amanitae Batsch; Agaricus amanitae subsp. cirrhata Pers.; Agaricus cirrhatus (Pers.) Fr.; Agaricus cirrhatus Schumach.; Agaricus cirrhatus var. cirrhatus Schumach.; Collybia amanitae (Batsch) Kreisel ; Microcollybia cirrhata (Schumach.) Lennox; Microcollybia cirrhata (Schumach.) Métrod; Sclerotium subterraneum truncorum Tode; Sclerotium truncorum (Tode) Fr.
Do rodzaju Collybia należy 20 gatunków. Są to:
- Collybia cirrhata
- Collybia cockaynei
- Collybia cookei
- Collybia dichrous
- Collybia dorotheae
- Collybia drucei
- Collybia caldarii
- Collybia inodora
- Collybia kidsonii
- Collybia laccatina
- Collybia luxurians
- Collybia multijuga
- Collybia nephelodes
- Collybia nummularia
- Collybia ozes
- Collybia purpureogrisea
- Collybia raphanipes
- Collybia semiusta
- Collybia tuberosa
- Collybia vinacea
Pieniążek drobniutki, Collybia cirrhata (Schumach.) Quél. 1872 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 3 do 11 mm. Kiedy młody w kształcie półkulisty, później wypukły z podwinietym brzegiem. W miarę dojrzewania robi się wypukły do płaskiego, z centralnym wklęśnięciem i niekiedy delikatnym garbkiem. Brzeg opuszczony, ostry, lekko zafalowany, strzępiasty i subtelnie filcowaty. Powierzchnia naga i delikatnie żebrowana oraz promieniście lekko spękana kiedy sucha. W barwie biały kiedy suchy, różowawy kiedy wilgotny. Blednący od brzegu do różowawoochrowego w centrum. Blaszki krótko, łukowato przyrośnięte z zębem i międzyblaszkami. Dość szeroko ustawione. Cienkie, wąskie lub umiarkowanie szerokie. W kolorze białe lub różowawe. Ostrze blaszki gładkie. Trzon może być długości od 8 do 25 mm i grubości od 1 do 2 mm. W kształcie równogruby lub nieco rozszerzony w kierunku podstawy. Elastyczny i nitkowaty. Powierzchnia sucha, biaława do szaropomarańczowej. Delikatnie owołosiony bliżej i bardziej poniżej kapelusza, gdzie przechodzą do nitkowatych ryzomorf stanowiących obfitą, białą grzybnię. Wewnątrz staje się pusty. Pierścień nieobecny. Miąższ cienki. W barwie biały. Pozbawiony smaku i zapachu. Zarodniki w wysypie białawe. W kształcie elipsoidalne, pestkowate lub podłużnie elipsoidale z widocznym prostym lub odgiętym dziobkiem na jednym biegunie. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe, nieamyloidalne i niecjanaofilne. Wielkość od 5 do 6,5 x od 2 do 3 µm. |
| uwagi | Saprofit. Jedyny gatunek w swoim rodzaju, który nie wytwarza sklerot. Gatunki podobne to: wytwarzające skleroty, Collybia cookei (Bres.) J.D. Arnold - pieniążek żółtobulwkowy i Collybia tuberosa (Bull.) P. Kumm. - pieniążek ciemnobulwkowy. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
