Dodano: 0 0000
Dość pospolity. Owocniki wyrastają w przeciągu całego roku, ale najczęściej od lata do jesieni na silnie rozłożonym drewnie drzew iglastych (najczęściej na starych pniach świerkowych lub sosnowych) oraz liściastych pniakach i kłodach. Grzyb saprofityczny. Spotykany przeważnie w miejscach wilgotnych i cienistych od strony północnej pniaka. Porasta zwykle w grupach po kilka okazów pozrastanych i narastających na siebie dachówkowato.

Występuje pod nazwami: Tremellodon gelatinosum (Scop.) Pers.; Hydnum gelatinosum Scop.; Hydnogloea gelatinosa (Scop.) Curr. ex Berk.; Steccherinum gelatinosum (Scop.) Gray.

Do rodzaju Pseudohydnum sp. należy tylko omawiany gatunek.

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: trzęsakowce - Tremellales
      • Rodzina: kisielcowate - Exidiaceae
        • Rodzaj: galaretek - Pseudohydnum P. Karst.
budowa Owocnik bokiem przyrośnięty do podłoża. Szerokość od 10 do 100 mm. Grubość od 6 do 20 mm. Bywają niekiedy większe. Kształtem łopatkowaty, językowaty, półeczkowaty. Zwykle wyrastają jedne nad drugimi i są pozrastane ze sobą. Dachówkowato ułożone. Kolor białawy, jasnoszary z sinym odcieniem. Występują również owocniki o kolorze fioletowawobrązowy i ciemnobrązowy. W konsystencji galaretowaty i żelatynowaty , a w wyglądzie matowoszklisty. Górna powierzchnia jest drobno ziarnista, brodawkowata lub zamszowa. Na dolnej powierzchni znajduje się kolczasty hymenofor. Kolce są drobne, gęsto rozmieszczone, szpiczasto sterczące. Długości do 3 mm. Barwy białoopalizującej, z błękitnoszarą poświatą.

Trzon osadzony ekscentrycznie, bocznie. Długość do 50mm. W kształcie lekko pofałdowany. Barwy hymenoforu. Masywny. Tworzy jedną całość z owocnikiem.

Miąższ u młodych egzemplarzy koloru mlecznego, później szarzejący, "przezroczysty". Galaretowaty i wodnisty. Elastyczny i żelatynowaty. Smak, o tonacji lekko rybnej. Bez zapachu. Stare owocniki, mocno nasycone wilgocią, mogą się zupełnie rozpływać.

Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie prawie kuliste. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Wielkość od 5 do 8.5 x od 3.5 do 6.5 µm.

uwagi Według jednych jadalny (także na surowo), według innych niejadalny. Poza swoją oryginalnością nie jest to „rarytas”.
Grzyb charakterystyczny i trudny do pomylenia.

Gatunki podobne to: należące do rzadko występujących gatunków, z rodzaju zębośluzkowatych - Stypella sp.

Inne nazwy to: kolczak galaretowaty, galaretówka kolczasta, szczękacz galaretowaty.

Według "Grzyby. Leksykon przyrodniczy" H. i R. Grunert "gelatinosus" ,oznacza, - "śliski".

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl