Dodano: 0 0000
Pospolity i wieloletni. Grzyb nadrzewny. Sporofit lub względny pasożyt. Występuje w lasach nizinnych i górskich, a także: w sadach, ogrodach i parkach. Poraża drewno martwych i żywych drzew iglastych, szczególnie świerka i jodły. Rzadziej drzew liściastych: brzozy, buka, olszy i drzew owocowych np. czereśni i jabłoni. Napotykany na pniakach, ściętym drewnie, wywrotach, złomach i drzewach zamierających.

RodzajFomitopsis sp należą 33 gatunki. Są to:
- Fomitopsis anhuiensis
- Fomitopsis arbitraria
- Fomitopsis avellanea
- Fomitopsis cajanderi
- Fomitopsis castanea
- Fomitopsis concava
- Fomitopsis cupreorosea
- Fomitopsis cytisina
- Fomitopsis dochmia
- Fomitopsis durescens
- Fomitopsis epileucina
- Fomitopsis euosma
- Fomitopsis feei
- Fomitopsis hainaniana
- Fomitopsis iberica
- Fomitopsis lignea
- Fomitopsis lilacinogilva
- Fomitopsis maire
- Fomitopsis minutispora
- Fomitopsis palustris
- Fomitopsis palustris
- Fomitopsis pinicola
- Fomitopsis pseudopetchii
- Fomitopsis quadrans
- Fomitopsis rhodophaea
- Fomitopsis rosea
- Fomitopsis rufolaccata
- Fomitopsis sanmingensis
- Fomitopsis sensitiva
- Fomitopsis spraguei
- Fomitopsis supina
- Fomitopsis widdringtoniae
- Fomitopsis zuluensis

Występuje również pod nazwami: Antrodia serpens var. tuber P. Karst.;Antrodia tuber (P. Karst.) P. Karst.;Boletus fulvus Schaeff.;Boletus marginatus Pers.;Boletus pinicola Sw.;Boletus semiovatus Schaeff.;Boletus ungulatus Schaeff.;Favolus pinihalepensis Pat.;Fomes albus (Lázaro Ibiza) Sacc. & Rotter;Fomes cinnamomeus (Trog) Sacc.;Fomes lychneus Lázaro Ibiza;Fomes marginatus (Pers.) Fr.;Fomes pini-halepensis Pat.;Fomes pinicola (Sw.) Fr.;Fomes pinicola var. marginatus (Pers.) Overh.;Fomes subungulatus Murrill;Fomes thomsonii (Berk.) Cooke;Fomes ungulatus (Schaeff.) Sacc.;Fomitopsis subungulata (Murrill) Imazeki;Friesia rubra Lázaro Ibiza;Ganoderma rubrum (Lázaro Ibiza) Sacc. & Rotter;Ischnoderma helveolum (Rostk.) P. Karst.;Mensularia alba Lázaro Ibiza;Mensularia marginata (Pers.) Lázaro Ibiza;Piptoporus helveolus (Rostk.) P. Karst.;Placodes helveolus (Rostk.) Quél.;Placodes marginatus (Pers.) Quél.;Placodes pinicola (Sw.) Pat.;Polyporus cinnamomeus Trog;Polyporus helveolus Rostk.;Polyporus marginatus (Pers.) Fr.;Polyporus marginatus Fr.;Polyporus parvulus (Lázaro Ibiza) Sacc. & Rotter;Polyporus pinicola (Sw.) Fr.;Polyporus ponderosus H. Schrenk;Polyporus semiovatus (Schaeff.) Britzelm.;Polyporus thomsonii Berk.;Pseudofomes pinicola (Sw.) Lázaro Ibiza;Scindalma cinnamomeum (Trog) Kuntze;Scindalma semiovatum (Schaeff.) Kuntze;Scindalma thomsonii (Berk.) Kuntze;Scindalma ungulatum (Schaeff.) Kuntze;Trametes pinicola (Sw.) P. Karst.;Ungularia parvula Lázaro Ibiza;Ungulina marginata (Fr.) Pat.;Ungulina marginata (Pers.) Bourdot & Galzin

systematyka
  • Klasa: podstawczaki - Basidiomycetes
    • Rząd: żagwiowce - Polyporales
      • Rodzina: pniarkowate - Fomitopsidaceae
        • Rodzaj: pniarek - Fomitopsis P. Karst.
budowa Owocnik szeroki od 50 do 250 mm. Grubości od 25 do 250 mm. Młode egzemplarze koloru żółtobrązowego. Starsze czerwonobrązowego, szarawego lub czarniawego. Z wiekiem ciemniejące. Wieloletnie owocniki nieraz trójbarwnie pasiaste. Płaski, gruby, o kształcie konsolowatym lub kopytowatym. Skórka twarda. Powierzchnia nierówna, połyskliwa. Liczne żłobkowana. Krawędź tępa, dość szeroka. Kolor rantu zawsze jaśniejszy, często pokryty kroplami płynu. Białawy, pomarańczowy lub wiśniowy. Takie barwy przyjmują szczególnie owocniki młode, i to w okresie silnego przyrostu. Starsze owocniki mają rant węższy, barwy czerwonocynobrowej. Przyrośnięty bokiem do drewna. Hymenofor rurkowaty, warstwowo narastający.

Pory barwy białej, żółtawej bądź słomkowożółtawe. U starszych egzemplarzy ciemniejsze, kremowe. Regularne, w kształcie okrągłe. Wielkości od 3 do 4 mm.. Reagują na uciśnięcie, żółknąc i brązowiejąc.

Rurki długość od 2 do 8 mm, w każdej warstwie. W kolorze słomkowożółte.

Miąższ barwy jasnego drewna lub cytrynowożółty lub żółtawobrązowy. Grubości od 15 do 40 mm. Uszkodzony różowieje. Bardzo twardy, zdrewniały. Zapach silnie kwaskowaty. Smak nieprzyjemny.

Zarodniki w wysypie barwy kremowej lub bladożółtawej. W kształcie podłużnie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Bezbarwne. Wielkość od 6 do 8 x od 3 do 4,5 µm.

uwagi Niejadalny.
Powoduje zgniliznę porażonego drewna typu brunatnego.
Ma jednak właściwości higroskopijne, a także antybiotyczne. Dawniej umyte, pokrojone i rozbite na wojłokowate płatki owocniki tej służyły do tamowania krwawień.

Gatunki podobne to: hubiak pospolity - Fomes fomentarius (L.) J.J. Kickx, charakteryzujący się bardzo dużym podobieństwem, szczególnie starych okazów, pniarek różowy – Fomitopsis rosea (Alb. & Schwein.) P. Karst. mniejszy i rzadko występujący na drewnie iglastym, czyreń ogniowa – Phellinus igniarius (L.) Quél. charakteryzująca się twardą spękana powierzchnią oraz lakownica spłaszczona - Ganoderma applanatum (Pers.) Pat. o rurkach poprzerastanych białą grzybnią.

Inne nazwy to: huba czarnoobrzeżona, huba obrzeżona, huba sosnowa, żagiew sosnowa.

piśmiennictwo

Komentarze

Nasza oferta | zobacz pełną ofertę

dysponujemy:
  • inwentaryzacją krajoznawczą regionu
wykonujemy:
  • aktualizacje treści turystycznej map, przewodniki
  • oceny oddziaływań na środowisko (Natura 2000)
  • oceny stanu ekologicznego wód (Ramowa Dyrektywa Wodna UE)
  • prace podwodne, poszukiwawcze
prowadzimy:
  • nurkowania zapoznawcze, turystyczne, szkolenia specjalistyczne
statystyki | realizacja : nesta.net.pl