Dodano: 19 października 2005
Występuje pojedynczo lub w małych grupach i rzadziej niż borowik szlachetny. Spotykany od maja do końca czerwca, a następnie od końca sierpnia do października, na ziemi, w lasach liściastych i mieszanych. Chętnie pod dębami i bukami. Rzadki w borach iglastych.
Do rodzaju Boletus sp. należą 52 gatunki. Są to: - Boletus aereus - Boletus appendiculatus - Boletus armeniacus - Boletus badius - Boletus betulicola - Boletus byssinus - Boletus calopus - Boletus caucasicus - Boletus chrysenteron - Boletus cinnabarinus - Boletus cisalpinus - Boletus cookei - Boletus declivitatus - Boletus edulis - Boletus fechtneri - Boletus ferrugineus - Boletus ferrugineus - Boletus flavus - Boletus fragrans - Boletus immutatus - Boletus impolitus - Boletus legaliae - Boletus leucomelaena - Boletus lignatilis - Boletus luridus - Boletus megalosporus - Boletus moravicus - Boletus nigricans - Boletus obscuratus - Boletus ornatipes - Boletus persoonii - Boletus pinicola - Boletus pinophilus - Boletus porosporus - Boletus pruinatus - Boletus pseudoregius - Boletus pseudosulphureus - Boletus pulverulentus - Boletus queletii - Boletus radicans - Boletus radicatus - Boletus regius - Boletus reticulatus - Boletus rhodopurpureus - Boletus ripariellus - Boletus rubellus - Boletus satanas - Boletus speciosus - Boletus subappendiculatus - Boletus subtomentosus - Boletus torosus - Boletus xanthocyaneus Występuje również pod nazwami: Boletus aestivalis (Paulet) Fr.: Boletus edulis subsp. reticulatus (Schaeff.) Konrad & Maubl.: Boletus edulis forma reticulatus (Schaeff.) Vassilkov: Tubiporus aestivalis Paulet.
Do rodzaju Boletus sp. należą 52 gatunki. Są to: - Boletus aereus - Boletus appendiculatus - Boletus armeniacus - Boletus badius - Boletus betulicola - Boletus byssinus - Boletus calopus - Boletus caucasicus - Boletus chrysenteron - Boletus cinnabarinus - Boletus cisalpinus - Boletus cookei - Boletus declivitatus - Boletus edulis - Boletus fechtneri - Boletus ferrugineus - Boletus ferrugineus - Boletus flavus - Boletus fragrans - Boletus immutatus - Boletus impolitus - Boletus legaliae - Boletus leucomelaena - Boletus lignatilis - Boletus luridus - Boletus megalosporus - Boletus moravicus - Boletus nigricans - Boletus obscuratus - Boletus ornatipes - Boletus persoonii - Boletus pinicola - Boletus pinophilus - Boletus porosporus - Boletus pruinatus - Boletus pseudoregius - Boletus pseudosulphureus - Boletus pulverulentus - Boletus queletii - Boletus radicans - Boletus radicatus - Boletus regius - Boletus reticulatus - Boletus rhodopurpureus - Boletus ripariellus - Boletus rubellus - Boletus satanas - Boletus speciosus - Boletus subappendiculatus - Boletus subtomentosus - Boletus torosus - Boletus xanthocyaneus Występuje również pod nazwami: Boletus aestivalis (Paulet) Fr.: Boletus edulis subsp. reticulatus (Schaeff.) Konrad & Maubl.: Boletus edulis forma reticulatus (Schaeff.) Vassilkov: Tubiporus aestivalis Paulet.
Borowik usiatkowany, Boletus reticulatus Schaeff. 1774 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 60 do 300 mm. W kształcie początkowo półkulisty, następnie wypukły do poduszkowatego. W kolorze od blado brązowawego, szarawobrązowawego, ochrowoszarawego, po orzchowobrązowawy. Brzeg często w kolorze białawym. Powierzchniowo gładki lub drobno pomarszczony. Delikatnie matowy i zamszowaty. U starszych okazów, w czasie dłuższej suszy, skórka kapelusza może być delikatnie spękana w drobne poletka. W czasie wilgotnej aury nieco lepki. Pory w kolorze początkowo białym lub białoszarym, z czasem zmieniające zabarwienie na żółtozielonkawe. Prze brzegu kapelusza niekiedy różowawe. Drobne i okrągłe. Uciśnięte lub uszkodzone, nie reagują na zmianę zabarwienia. Rurki początkowo białe, następnie żółtozielonkawe. Długości od 10 do 35 mm. Przy trzonie zatokowato wycięte. Łatwo oddzielają się od miąższu. Trzon długości od 100 do 250 mm. Grubości od 20 do 70 mm. U młodych okazów początkowo bulwiasty, baryłkowaty, następnie maczugowaty lub cylindryczny. W kolorze bladoszarawy do jasnobrązowawego. Na powierzchni z białawą lub kremową siateczką, która z czasem brązowieje i pokrywa cały lub połowę jego długości. Zazwyczaj jest ona jaśniejsza od barwy całego trzonu. Podstawa biało filcowata. Miąższ w kolorze biały, nad rurkami niekiedy żółtawy, a pod skórką kapelusza jasnobrązowawy. W młodych owocnikach zwarty, mięsisty, jędrny, z wiekiem gąbczasty. Niezmienny. Zapach i smak bardzo przyjemny. Zapach suszu bardzo intensywny i również przyjemny. Zarodniki w wysypie barwy jasnooliwkowej oliwkowej lub oliwkowobrązowej, jednak z odcieniem jaśniejszymi niż u borowika szlachetnego. W kształcie wrzecionowate. Powierzchniowo gładkie. W kolorze miodowożółte. Wielkość od 13 do 20 x od 3,3 do 6 µm. |
| uwagi | Jadalny i bardzo smaczny, ale bardzo często zaczerwiony.
Inne nazwy to: borowik prawdziwy podgatunek siateczkowaty, borowik szlachetny odmiana usiatkowana.
Gatunki podobne to: borowik brzozowy - Boletus betulicola (Vassilkov) Pilát & Dermek; występuje rzadko i towarzyszy brzozom. Kapelusz ma w kolorze białawym do jasnoochrowego, a trzon blady. Niedoświadczony grzybiarz może pomylić borowika usiatkowanego z goryczakiem żółciowym - Tylopilus felleus (Bull.) P. Karst. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
