Dodano: 16 marca 2005
Do rodzaju Phellinus sp. należy 126 gatunków. Są to:
- Phellinus acontextus
- Phellinus adamantinus
- Phellinus adhaerens
- Phellinus allardii
- Phellinus andinus
- Phellinus apiahynus
- Phellinus appositus
- Phellinus aureobrunneus
- Phellinus baccharidis
- Phellinus badius
- Phellinus bambusinus
- Phellinus bicuspidatus
- Phellinus callimorphus
- Phellinus carteri
- Phellinus caryophylleus
- Phellinus caryophylli
- Phellinus cavicola
- Phellinus cesatii
- Phellinus chryseus
- Phellinus chrysoloma
- Phellinus cinchonensis
- Phellinus cinereus
- Phellinus coffeatoporus
- Phellinus conchatus
- Phellinus contiguus
- Phellinus crocatus
- Phellinus cyclobalanopsis
- Phellinus cylindrosporus
- Phellinus daedaliformis
- Phellinus dependens
- Phellinus discipes
- Phellinus erectus
- Phellinus everhartii
- Phellinus fastuosus
- Phellinus ferreus
- Phellinus ferrugineofuscus
- Phellinus ferrugineovelutinus
- Phellinus ferruginosus
- Phellinus flavomarginatus
- Phellinus fragrans
- Phellinus gilvus
- Phellinus grenadensis
- Phellinus griseoporus
- Phellinus hartigii
- Phellinus himalayensis
- Phellinus hippophaeicola
- Phellinus igniarius
- Phellinus jezoënsis
- Phellinus kamahi
- Phellinus kawakamii
- Phellinus laevigatus
- Phellinus linteus
- Phellinus lundellii
- Phellinus macgregorii
- Phellinus melanodermus
- Phellinus membranaceus
- Phellinus merrillii
- Phellinus minutiporus
- Phellinus neoquercinus
- Phellinus nigrolimitatus
- Phellinus nilgheriensis
- Phellinus nothofagi
- Phellinus noxius
- Phellinus occidentalis
- Phellinus overholtsii
- Phellinus pachyphloeus
- Phellinus palmicola
- Phellinus pectinatus
- Phellinus piceinus
- Phellinus pini
- Phellinus poeltii
- Phellinus pomaceus
- Phellinus populicola
- Phellinus prunicola
- Phellinus prunicola
- Phellinus pseudolaevigatus
- Phellinus pseudopunctatus
- Phellinus punctatiformis
- Phellinus punctatus
- Phellinus pusillus
- Phellinus reichingeri
- Phellinus repandus
- Phellinus resinaceus
- Phellinus rhabarbarinus
- Phellinus rhamni
- Phellinus rhytiphloeus
- Phellinus rimosus
- Phellinus robiniae
- Phellinus robustus
- Phellinus roseocinereus
- Phellinus rufus
- Phellinus reichingeri
- Phellinus repandus
- Phellinus resinaceus
- Phellinus rhabarbarinus
- Phellinus rhamni
- Phellinus rhytiphloeus
- Phellinus rimosus
- Phellinus robiniae
- Phellinus robustus
- Phellinus roseocinereus
- Phellinus rufus
- Phellinus sancti-georgii
- Phellinus sanfordii
- Phellinus sarcitus
- Phellinus scleropileatus
- Phellinus senex
- Phellinus setulosus
- Phellinus sonorae
- Phellinus spiculosus
- Phellinus spinescens
- Phellinus sublamaensis
- Phellinus swieteniae
- Phellinus syringeus
- Phellinus tabaquilio
- Phellinus torulosus
- Phellinus tremulae
- Phellinus tricolor
- Phellinus tropicalis
- Phellinus umbrinellus
- Phellinus uncinatus
- Phellinus viticola
- Phellinus wahlbergii
- Phellinus weirianus
- Phellinus weirii
- Phellinus xeranticus
Występuje pod nazwami: Phellinus cancriformans (M.J. Larsen, Lombard & Aho) M.J. Larsen & Lombard 1990; Polyporus pini (Brot.) Pers.; Trametes pini (Brot.) Fr.; Trametites pini (Brot.) Mesch.; Boletus pini Brot.; Cryptoderma pini (Thore) Imazeki; Phellinus pini var. cancriformans M.J. Larsen, Lombard & Aho; Xanthochrous pini (Brot.) Pat.; Inonotus pini (Brot.) Teixeira; Phellinus pini var. pini (Brot.) Bondartsev & Singer; Porodaedalea pini (Brot.) Murrill; Fomes pini (Thore) P. Karst.; Ochroporus pini (Brot.) J. Schröt.; Boletus pini Chore; Trametes pini (Thore) Britzelm.
Czyreń sosnowy, Phellinus pini (Brot.) Bondartsev & Singer 1941 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik w kształcie zazwyczaj kopytowaty, półkolisty, półeczkowaty. Przyrośnięty bokiem do podłoża lub lekko rozpostarty. Szerokości do 200 mm. Gruby, przekrój trójkątny. Powierzchnia młodych owocników filcowata, w barwie żółtawobrązowej do kasztanowatej. Z wiekiem staje się matowa, naga, głęboko spękana, szeroko koncentrycznie bruzdowana i strefowana. Barwa szarobrązowa, czarnoszarofioletowa oraz czarna. Często porośnięta przez porosty i glony. Brzeg zazwyczaj ostry, filcowaty, bywa zafalowany, w kolorze żółtawobrunatnym. Hymenofor rurkowaty, w kolorze szarożółtawym, żółtawobrązowym lub orzechowy. Pory różnej wielkości i różne w kształcie, od obłych do kanciastych, 1-2 sztuki na mm. Rurki wielowarstwowe. Długości od 3 do 10 mm w warstwie. Barwy rudawobrązowej, w jaśniejszym odcieniu barwy miąższu. Miąższ osiąga do 15 mm grubości. W masie jest jednorodny, twardy, korkowaty i zdrewniały. Barwy żółtocynamonowej lub brązowej, z odcieniem rudego. Zapach słabo grzybowy. Smak kwaskowy. Zarodniki w wysypie barwy żółtobrązowej. W kształcie prawie kuliste lub kuliste, o wymiarach od 5 do 6 x od 4 do 5 µm. W kolorze żółtawe. Na powierzchni gładkie. Największa ilość zarodników powstaje na jesieni i wiosną. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem "R - rzadki". |
| uwagi | Niejadalny. Grzyb nadrzewny. Pasożyt, wywołuje silną, białą, jamkowatą zgniliznę drewna (twardzieli). Gatunki podobne to: czyreń świerkowy - Phellinus chrysoloma (Fr.) Donk.; spotykany na świerku, jodle i modrzewiu. Wytwarza mniejsze, płaskie i muszlowate owocniki. Inne nazwy: wrośniak sosnowy, huba sosnowa. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
