Dodano: 4 kwietnia 2008
Dość często spotykana. Rośnie na ściółce w lasach mieszanych i liściastych. Spotykana od lata do jesieni. Najczęściej występuje w grupach.
Do rodzaju Clitocybe należy 68 gatunków. Są to:
- Clitocybe agrestis
- Clitocybe albida
- Clitocybe albofragrans
- Clitocybe alexandri
- Clitocybe amarescens
- Clitocybe americana
- Clitocybe angustissima
- Clitocybe augeana
- Clitocybe barbularum
- Clitocybe brumalis
- Clitocybe candicans
- Clitocybe candida
- Clitocybe catinus
- Clitocybe concava
- Clitocybe costata
- Clitocybe dealbata
- Clitocybe diatreta
- Clitocybe dicolor
- Clitocybe diosma
- Clitocybe ditopa
- Clitocybe elegantula
- Clitocybe eucalyptorum
- Clitocybe festiva
- Clitocybe festivoides
- Clitocybe fragrans
- Clitocybe frysica
- Clitocybe fuscosquamula
- Clitocybe gibba
- Clitocybe gracilipes
- Clitocybe harmajae
- Clitocybe houghtonii
- Clitocybe hydrogramma
- Clitocybe infundibuliformis
- Clitocybe inornata
- Clitocybe isabellina
- Clitocybe lateritia
- Clitocybe lituus
- Clitocybe marginella
- Clitocybe martiorum
- Clitocybe metachroa
- Clitocybe nebularis
- Clitocybe odora
- Clitocybe ornamentalis
- Clitocybe paraditopa
- Clitocybe phaeophthalma
- Clitocybe phosphorea
- Clitocybe phyllophila
- Clitocybe pruinosa
- Clitocybe rhizophora
- Clitocybe rivulosa
- Clitocybe robusta
- Clitocybe ruderalis
- Clitocybe sinopica
- Clitocybe squamulosa
- Clitocybe suaveolens
- Clitocybe subalutacea
- Clitocybe subcordispora
- Clitocybe subdryadicola
- Clitocybe subinvoluta
- Clitocybe subsalmonea
- Clitocybe subspadicea
- Clitocybe tenuissima
- Clitocybe trulliformis
- Clitocybe truncicola
- Clitocybe umbilicata
- Clitocybe vermicularis
- Clitocybe vibecina
- Clitocybe wellingtonensis
Występuje również pod nazwami: Agaricus cerussatus Fr.; Agaricus phyllophilus Pers.; Agaricus pithyophilus Fr.; Clitocybe cerussata (Fr.) P. Kumm.; Clitocybe cerussata var. pithyophila (Fr.) J.E. Lange; Clitocybe pithyophila (Fr.) Gillet; Lepista phyllophila (Pers.) Harmaja
Lejkówka liściowa, Clitocybe phyllophila (Pers.) P. Kumm. 1871 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 30 do 80 mm. U młodego owocnika wypukły, z wiekiem płaski do lekko wklęsłego. Z centralnym niewielkim garbkiem lub pępkiem. Skórka gładka, pokryta ścieralnym, białym szronem. W barwie cielisty lub jasno brązowawoczerwonawy, po otarciu z nalotu. Brzeg ostry, lekko podwinięty. Średnio mięsisty. Blaszki mieszane. Średnio gęste, zatokowate do słabo zbiegających. Barwy białawej, gdy młode i kremowe z wiekiem. Trzon w barwie białawy, kremowy do bardzo jasno brązowoczerwonawego. Długości od 30 do 100 mm. Grubości od 5 do 10 mm. W kształcie cylindryczny, czasami skręcony, elastyczny. U podstawy zgrubiały i mocno zrośnięty ze ściółką, białą, filcowatą grzybnia. Długowłóknisty. Pełny za młodu, a z wiekiem staje się pusty. Miąższ koloru białego lub białawego. W konsystencji twardy. Niezmienny. Smak łagodny, nieokreślony. Zapach grzybowy, aromatyczny. Zarodniki w wysypie barwy kremowej z odcieniem pomarańczowym. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Wielkości od 4,5 do 5 x od 3 do 4 µm. |
| uwagi | Silnie trująca. Zawiera dość dużo muskaryny. Gatunek podobny to: lejkówka oszroniona - Clitocybe pruinosa (Lasch) P. Kumm; lejkówka oddzielona - Clitocybe dealbata (Sowerby) Gillet oraz jadalna sodówka podsadka - Clitopilus prunulus (Scop.) P. Kumm. Inne nazwy to: bedłka liściowa, bedłka naliściowa, bedłka świerkowa, lejkorodek pachnący. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
