Dodano: 7 października 2005
Dość pospolita. Spotykana latem i na jesieni. Występuje w nielicznych grupach, bądź pojedynczo. Lubi siedliska świetlistych lasów, ich skraje, łąki i polany, najczęściej miejsca trawiaste.
Do rodzajuHygrocybe sp. należy 43 gatunków. Są to:
- Hygrocybe angustifolia
- Hygrocybe aurantia
- Hygrocybe aurantiosplendens
- Hygrocybe calciphila
- Hygrocybe canescens
- Hygrocybe cantharellus
- Hygrocybe ceracea
- Hygrocybe chlorophana
- Hygrocybe citrinopallida
- Hygrocybe citrinovirens
- Hygrocybe coccinea
- Hygrocybe coccineocrenata
- Hygrocybe colemanniana
- Hygrocybe conicoides
- Hygrocybe constrictospora
- Hygrocybe flavipes
- Hygrocybe fornicata
- Hygrocybe helobia
- Hygrocybe ingrata
- Hygrocybe insipida
- Hygrocybe intermedia
- Hygrocybe irrigata
- Hygrocybe lacma
- Hygrocybe lilacina
- Hygrocybe marchii
- Hygrocybe miniata
- Hygrocybe mucronella
- Hygrocybe nitrata
- Hygrocybe ovina
- Hygrocybe phaeococcinea
- Hygrocybe punicea
- Hygrocybe quieta
- Hygrocybe radiata
- Hygrocybe reidii
- Hygrocybe russocoriacea
- Hygrocybe salicis-herbaceae
- Hygrocybe spadicea
- Hygrocybe splendidissima
- Hygrocybe subpapillata
- Hygrocybe turunda
- Hygrocybe viola
- Hygrocybe vitellina
- Hygrocybe xanthochroa
Występuje również pod nazwami: Hygrocybe conica var. chloroides (Malençon) Bon; Hygrocybe conica f. pseudoconica (J.E. Lange) Arnolds; Hygrocybe chloroides (Malençon) Kovalenko; Agaricus tristis Pers.; Hygrophorus conicus (Scop.) Fr.; Hygrocybe pseudoconica J.E. Lange; Hygrocybe tristis (Pers.) F.H. Møller; Hygrocybe olivaceonigra (P.D. Orton) M.M. Moser; Hygrophorus olivaceoniger P.D. Orton; Hygrophorus conicus var. chloroides Malençon; Hygrophorus conicus var. olivaceoniger (P.D. Orton) Arnolds; Hygrocybe conica var. tristis (Pers.) Heinem.; Hygrophorus tristis (Pers.) Bres.; Hygrocybe conica (Scop.) P. Kumm.; Hygrocybe cinereifolia Courtec. & Priou; Agaricus conicus Schaeff.; Hygrocybe conica var. olivaceonigra (P.D. Orton) Arnolds; Hygrophorus nigrescens sensu auct.; Hygrophorus conicus var. nigrescens sensu auct.; Hygrocybe nigrescens sensu auct.
Wilgotnica czerniejąca, Hygrocybe conica var. conica (Schaeff.) P. Kumm. 1871 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 20 do 50 mm. Mięsisty, nieco kruchy. W barwie szkarłatnoczerwony, czerwony, czerwonożółtopomarańczowy, czerwonopomarańczowy, żółtopomarańczowy, do ochrowego. Bardzo często zabarwienie stanowi melanż wymienionych kolorów. Miejsca uszkodzone oraz cały kapelusz, z wiekiem przebarwiają się do koloru czarnego. U młodego owocnika kapelusz jest w kształcie ostro dzwonowaty. Później mocno rozpostarty, ze stożkowatym szpicem. Może być nieregularnie płatowaty. Szpic zaostrzony lub obły. Brzeg podwinięty, wykraczający poza blaszki, zafalowany. U starszych okazów bywa spękany. Powierzchnia naga i sucha, jedwabiście połyskliwa. Skórka gładka, promieniście włókienkowata. Wilgotna, nieco lepka i śliska. < br> Blaszki dość grubo wybrzuszone. Różnej długości i rzadkie. Barwy początkowo białej, później mocno żółtej. O ostrzu gładkim, w odcieniu czerwonawopomarańczowym. Stare i uszkodzone czerniejące. Przy trzonie prawie wolne. Trzon w barwie mocno żółty, czerwonawopomarańczowy, żółtawopomarańczowy, często z zielonkawym odcieniem. Ku podstawie jaśniejący i przechodzący do białawego. Z wiekiem czerniejący, podobnie jak kapelusz. Długości od 30 do 100 mm. Grubości od 5 do 10 mm. Kształt cylindryczny, często skręcony. Gładki i włókniście paskowany. Suchy. Wewnątrz rurkowaty. Dość mocno osadzony w substracie. Miąższ w kapeluszu koloru żółtopomarańczowego., cienki i kruchy. W trzonie barwy białej, włóknisty. Uszkodzony i stary czerniejący. Pozbawiony wyczuwalnego zapachu. Smak łagodny lub czasami lekko gorzkawy. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Hialinowe. Z ziarnistością wewnątrz. Wielkość od 9 do 12 x od 5,5 do 6,5 µm. Podstawki 2 i 4 zarodnikowe, wielkości od 35 do 50 x od 9 do 12 µm. |
| uwagi | Z całą pewnością niejadalna. Przypuszczalnie trująca. Gatunki podobne to: Hygrocybe conica var. conicopalustris (R. Haller Aar. ex Bon) Arnolds – wilgotnica zaostrzona, o kapeluszach średnicy do 10 mm i wysokości do 15 mm. Podobna jest również wilgotnica czaerniejąca Hygrocybe nigrescens uznana ostatnio jako synonim Hygrocybe conica var. conica. Makroskopowo ma większą średnicę kapelusza i jest masywniejszej budowy. Według niektórych autorów ma wyłącznie podstawki cztero sterygmowe. Inne nazwy to: bedłka koniczna, wilgotnica stożkowata, wilgotnica wysmukła, wilgotnica zaostrzona. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
