Dodano: 7 marca 2012
Silnie okolcowana i inkrustowana.
NIBYPĘDY: rozgałęzione; o średniej grubości nibyłodydze, o międzywęźlach prawie wszystkich równie długich, nieco dłuższych od nibyliści.
OKROWANIE dwurzędowe nieregularne, częściowo trzyrzędowe z głównymi rzędami okorowania silniej rozwiniętymi.
NIBYLIŚCIE: 6-9 członowe, z wyjątkiem ostatniego krótkiego członu, są okorowane; ułożone po 6 -8 w okółku. W górnych okółkach są dłuższe od międzywęźli. U podstawy okółka nibyliści obecne są PRZYLISTKI, które ułożone są w dwurzędowych okółkach. Przylistki są w górnym okółku są długie, igiełkowate, podobne do kolców.
KOLCE: równej długości lub nieco dłuższe od grubości nibyłodygi, ułożone w pęczkach po 3-5.
PIENNOŚĆ: jednopienna. Lęgnie i plemnie wykształcają się pojedynczo w węzłach nibyliści. Lęgnie są duże, posiadają dużą koronkę oraz 12-14 skrętów komórek okorowania.
Oospory: czarniawe, z 8-10 skrętami lekko wystających listewek.
NIBYPĘDY: rozgałęzione; o średniej grubości nibyłodydze, o międzywęźlach prawie wszystkich równie długich, nieco dłuższych od nibyliści.
OKROWANIE dwurzędowe nieregularne, częściowo trzyrzędowe z głównymi rzędami okorowania silniej rozwiniętymi.
NIBYLIŚCIE: 6-9 członowe, z wyjątkiem ostatniego krótkiego członu, są okorowane; ułożone po 6 -8 w okółku. W górnych okółkach są dłuższe od międzywęźli. U podstawy okółka nibyliści obecne są PRZYLISTKI, które ułożone są w dwurzędowych okółkach. Przylistki są w górnym okółku są długie, igiełkowate, podobne do kolców.
KOLCE: równej długości lub nieco dłuższe od grubości nibyłodygi, ułożone w pęczkach po 3-5.
PIENNOŚĆ: jednopienna. Lęgnie i plemnie wykształcają się pojedynczo w węzłach nibyliści. Lęgnie są duże, posiadają dużą koronkę oraz 12-14 skrętów komórek okorowania.
Oospory: czarniawe, z 8-10 skrętami lekko wystających listewek.
Ramienica szczeciniasta, Chara strigosa A. Br. | systematyka | Cesarstwo/Królestwo: Eukaryota Gromada: Charophyta Klasa: Charophyceae Rząd: Charales Rodzina: Characeae Rodzaj: Chara |
|---|---|
| wygląd | Silnie okolcowana i inkrustowana. NIBYPĘDY: rozgałęzione; o średniej grubości nibyłodydze, o międzywęźlach prawie wszystkich równie długich, nieco dłuższych od nibyliści. OKROWANIE dwurzędowe nieregularne, częściowo trzyrzędowe z głównymi rzędami okorowania silniej rozwiniętymi. NIBYLIŚCIE: 6-9 członowe, z wyjątkiem ostatniego krótkiego członu, są okorowane; ułożone po 6 -8 w okółku. W górnych okółkach są dłuższe od międzywęźli. U podstawy okółka nibyliści obecne są PRZYLISTKI, które ułożone są w dwurzędowych okółkach. Przylistki są w górnym okółku są długie, igiełkowate, podobne do kolców. KOLCE: równej długości lub nieco dłuższe od grubości nibyłodygi, ułożone w pęczkach po 3-5. PIENNOŚĆ: jednopienna. Lęgnie i plemnie wykształcają się pojedynczo w węzłach nibyliści. Lęgnie są duże, posiadają dużą koronkę oraz 12-14 skrętów komórek okorowania. Oospory: czarniawe, z 8-10 skrętami lekko wystających listewek. |
| wymiary | Wysokość do 25 cm; średnica nibyłodygi 0,5-1 mm, plemnie o średnicy 350 µm; lęgnie o długości 800-1000 µm i szerokości 600-700 µm; koronka o wysokości 150 µm i 350 µm szerokości; oospora o długości 500-700 µm i szerokości 200-460 µm. |
| występowanie | Bardzo rzadki mokroglon w Polsce. Występuje w jeziorze Białym Wigierskim (?) oraz w jeziorze Hańcza. Rośnie na dnie mulistym i wapiennym. Preferuje wodę zimną o odczynie zasadowym. |
| rozmnażanie | Generatywnie przez oospory. Organa rozmnażania powstają w lecie i jesieni. |
| ochrona | Podlega całkowitej ochronie. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
