Strona główna - artykuły
Dodano: 14 października 2012
We wrześniu 2012 roku odbyła się planowana od 30 lat naukowa wyprawa w Tatry. Zespół naukowców pod kierunkiem pracowników Katedry Biologii i Hodowli Ryb, Wydziału Ochrony Środowiska i Rybactwa UWM w Olsztynie, przeprowadził pilotażowe badania dotyczące aktualnego stanu ichtiofauny i roślinności zanurzonej Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Po uzyskaniu wszystkich, koniecznych pozwoleń wyruszono do Zakopanego. Prace prowadzone były pod nadzorem i przy czynnej pomocy Pracowników TPN. Badania polegały na odłowach ichtiofauny, w wyznaczonych odcinkach kilku potoków i w Morskim Oku oraz na inwentaryzacji podwodnej potencjalnej roślinności zanurzonej.
Dzięki sprzyjającym warunkom atmosferycznym i niskim poziomie wody udało się dotrzeć nad wyjątkowo urokliwe i wartkie odcinki potoków. Kocioł Morskiego Oka przywitał ekipę odmienna pogodą - silnym wiatrem i niskimi chmurami, co znacznie utrudniało prace.
Powierzchnia Morskiego Oka to niecałe 35 ha, a głębokość ponad 50 m. Zbiornik znajduje się na wysokości 1395 m n.p.m. Temperatura wody wynosiła 9°C. Widzialność do głębokości 10 m kształtowała się między 5-15 m, a w czasie silnego wiatru spadała nawet do 3-4 m. Głębsze partie stawu wykazywały bardziej stabilne warunki. Ciekawostką były atrakcje dźwiękowe wytwarzane przez częste lawiny skalne, które schodziły po stokach kotła.
Uzyskane wyniki badań są bardzo interesujące i jednocześnie zaskakujące. Okazało się, że dotychczasowa wiedza na temat rzeczywistego stanu ichtiofauny i roślinności zanurzonej Tatrzańskiego Parku jest niepełna. Zdobyta informacja posłuży do zaplanowania właściwych, zakrojonych na dużą skalę badań i skutecznych metod monitoringu opisywanych elementów przyrody Tatr.
Galeria zdjęć ...
Wróć do listy artykułów
Po uzyskaniu wszystkich, koniecznych pozwoleń wyruszono do Zakopanego. Prace prowadzone były pod nadzorem i przy czynnej pomocy Pracowników TPN. Badania polegały na odłowach ichtiofauny, w wyznaczonych odcinkach kilku potoków i w Morskim Oku oraz na inwentaryzacji podwodnej potencjalnej roślinności zanurzonej.
Dzięki sprzyjającym warunkom atmosferycznym i niskim poziomie wody udało się dotrzeć nad wyjątkowo urokliwe i wartkie odcinki potoków. Kocioł Morskiego Oka przywitał ekipę odmienna pogodą - silnym wiatrem i niskimi chmurami, co znacznie utrudniało prace.
Powierzchnia Morskiego Oka to niecałe 35 ha, a głębokość ponad 50 m. Zbiornik znajduje się na wysokości 1395 m n.p.m. Temperatura wody wynosiła 9°C. Widzialność do głębokości 10 m kształtowała się między 5-15 m, a w czasie silnego wiatru spadała nawet do 3-4 m. Głębsze partie stawu wykazywały bardziej stabilne warunki. Ciekawostką były atrakcje dźwiękowe wytwarzane przez częste lawiny skalne, które schodziły po stokach kotła.
Uzyskane wyniki badań są bardzo interesujące i jednocześnie zaskakujące. Okazało się, że dotychczasowa wiedza na temat rzeczywistego stanu ichtiofauny i roślinności zanurzonej Tatrzańskiego Parku jest niepełna. Zdobyta informacja posłuży do zaplanowania właściwych, zakrojonych na dużą skalę badań i skutecznych metod monitoringu opisywanych elementów przyrody Tatr.
P.D.
