Strona główna - artykuły

Nadeszła zima, zastanówmy się co teraz robi leśniczy, skoro już wiemy, że nie jest tylko marzycielem. Ta pora roku jest dobra na pozyskanie drewna - mówiąc językiem fachowym a jest to wycinanie wcześniej wyznaczonych drzew. Choć w tym roku śniegu nie ma nawet na lekarstwo (chyba, że ktoś zrobił zapasy śniegu na początku listopada), prowadzi się typowe prace zimowe. Taką wycinkę nazywa się zrębem. Jeśli na danym obszarze wycina się wszystkie drzewa w wieku rębnym to jest to zrąb zupełny. Z punktu widzenia prowadzonej gospodarki taki zrąb jest z pewnością łatwiejszy i wygodniejszy. Jednak można sobie wyobrazić jak drastyczny jest dla życia pozostałych gatunków roślin, grzybów jak i zwierząt. Las to wielowarstwowy organizm złożony (ogólnie ujmując) z drzew, podrostów, podszytu, czyli warstwy krzewów i runa leśnego oraz ściółki. Każda z warstw jest niezwykle rozbudowana i ściśle ze sobą powiązana. Kiedy nagle zaczyna brakować górnej warstwy drzew, gatunki z niższych warstw zostają narażone na niekorzystne nowe warunki. Są to przede wszystkim zupełnie odmienne warunki świetlne, organizmy staja się o wiele bardziej wystawione na wiatr, suszę a w końcowym efekcie zostają wyparte przez inne, bardziej światłolubne gatunki.



Zrąb

Takich zrębów zupełnych prowadzono wiele w przeszłości. Teraz, rozumiejąc potrzeby lasu i jego bioróżnorodność zwraca się uwagę, aby przy wycince ingerencja była zminimalizowana. Coraz częściej planuje się wycinkę na danym obszarze, pozostawiając pojedyncze drzewa lub całe grupy drzew. Mają one naśladować naturę, wprowadzać urozmaicenie, umożliwić naturalne odnawianie się lasu, umożliwić schronienie roślinom i zwierzętom.

Istnieje też inny sposób prowadzenie wycinki, można pozostawić wszystkie drzewa na danym obszarze, a wyciąć jedynie grupy drzew na obszarze o powierzchni około 10-20 arów. W lukach po drzewostanie wprowadza się młode sadzonki głównie dębu, jodły, rzadziej buka. Jest to tak zwana metoda gniazdowa.

Jednak aby przeprowadzić jakikolwiek zrąb, trzeba się do tego przygotować. Należy zrąb zaplanować, określić w której części lasu będzie się prowadziło wycinkę, dokładnie które drzewa zostaną wycięte (leśniczy zaznacza w terenie specjalną farbą na pniu drzewa do wycięcia, jeśli nie jest to oczywiście zrąb zupełny, wtedy wystarczy jedynie określić obszar). Pozyskanie drewna planuje się zgodnie z 10-letnim tzw. Operatem urządzeniowym przygotowywanym osobno dla każdego leśnictwa i nadleśnictwa. W operacie wyznacza się etat czyli objętość drewna jaką można wyciąć z danego lasu w ciągu 10 lat. Leśniczy proporcjonalnie planuje więc wycinkę w danym roku tak aby w 10 letnim rozliczeniu nie przekroczyć wyznaczonego etatu.

Przed rozpoczęciem robót należy przygotować teren. Oznakować powierzchnię zrębu najczęściej białą farbą, wyznaczyć grupy lub pojedyncze drzewa przeznaczone do wycinki albo pozostawienia. Wyznaczyć szlaki zrywkowe czyli wizury, po których będzie transportowane wyrobione drewno do drogi wywozowej. W trakcie robót nie mogą się na nim znaleźć osoby niepowołane np. turyści, spacerowicze, osoby zbierające runo. Grozić to może przywaleniem przez spadające ścinane drzewo. Dlatego wokół terenu zrębu umieszcza się tablice ostrzegawcze, które informują, o zakazie wejścia do tej części lasu i o prowadzonych tam pracach. Takich ostrzeżeń należy bezwzględnie przestrzegać.

Następnie leśniczy organizuje ekipę robotników leśnych zlecając poszczególnym grupom konkretne zadania. Przy wycinaniu lasu pracują pilarze, którzy muszą zachować odpowiednią odległość od siebie (dwie wysokości drzewostanu czyli 50-80m). Następnie inne ekipy zrywkarzy „zrywają”, czyli wyciągają ścięte drzewa z lasu na drogę w jednym wytyczonym do tego miejscu tak aby mógł je zabrać samochód do odbioru dłużycy.