Dodano: 0 0000
Konwalia majowa, Convallaria majalis | występowanie | Konwalia rośnie w suchych i widnych lasach mieszanych i liściastych oraz w zaroślach. Lubi żyzne gleby. |
|---|---|
| uwagi | Forma ochrony: częściowa. Charakterystyka: Jest to wieloletnia roślina o cienkim, wydłużonym, pełzającym kłączu, pokrytym resztkami zeszłorocznych liści i zaopatrzonym w cienkie korzenie. Co roku kłącze wydłuża się i rozgałęzia. Wyrastają z niego dwa liście (rzadko trzy), których pochwy u nasady obejmują pęd kwiatostanowy. Duże, całobrzegie liście kształtu eliptycznojajowatego, o unerwieniu równoległym, zaopatrzone są w długie ogonki liściowe. Młode liście początkowo zwinięte są w tutkę. Pęd kwiatostanowy (głąbik) jest bezlistny i osiąga do 30 cm wysokości. W górnej części znajdują się białe, pachnące, dzwonkowate kwiaty, osadzone na krótkich szypułkach, zebrane w jednostronne grono. W gronie może być od pięciu do piętnastu zwisających kwiatów. Konwalia kwitnie od maja do czerwca. Owocem jest czerwona, kulista jagoda wielkości grochu (owoce są zjadane i rozsiewane przez zwierzęta). Jagody dojrzewają od sierpnia do września. Warto wiedzieć: Roślina lecznicza, ale i silnie trująca. Stosowana jest przy schorzeniach serca, może zastępować naparstnicę. Wzmacnia skurcze serca, pogłębia i zwalnia jego akcję, co poprawia krążenie krwi. Preparaty z konwalii są cenione, gdyż działają szybko i związki w nich zawarte nie kumulują się w organizmie. Konwalia ma również właściwości moczopędne. Olejek eteryczny konwalii wykorzystywany jest w kosmetyce i perfumerii. Dawniej konwalia zwana była także lanuszką. Konwalia znana jest już od wielu wieków. Kiedyś była symbolem wiedzy i sztuki medycznej: na jednym z portretów Mikołaj Kopernik (który był również znanym medykiem) trzyma w ręku właśnie konwalie. Anna Wazówna (siostra Zygmunta III Wazy) założyła w Golubiu.Dobrzyniu ogród, w którym hodowała rośliny lecznicze, w tym i konwalię. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
