Zwierzęta

Samiec Skrzydła obu par posiadają tło brunatne. Na skrzydle przednim występuje bardzo silny fioletowy połysk, który u motyli wiosennego pokolenia może być przebity pomarańczowym rozjaśnieniem w środku skrzydła, wówczas widać znajdujące się tam ciemne plamki. Skrzydło tylne brunatne z fioletowym połyskiem, jednak słabszym niż na skrzydle przednim i pomarańczową przepaską brzegową.
Samica Skrzydła obu par brunatne. Na skrzydle przednim przy jego brzegu bocznym występują dwie przepaski brzegowe barwy pomarańczowej rozerwane przepaska barwy tła skrzydła. Skrzydło tylne brunatne z przepaską brzegową barwy pomarańczowej. Na obu skrzydłach występuje słaby fioletowy połysk.
Spód skrzydeł Skrzydło przednie ma tło barwy pomarańczowej z licznymi czarnymi plamkami w żółtej obwódce, ponadto przy brzegu bocznym występuje ciemniej pomarańczowa przepaska krawędziowa a przy niej rządek czarnych plamek, z których każda ograniczona jest od wewnątrz białym paskiem. Skrzydło tylne ma tło barwy szaropomarańczowej. Znajduje się na nim kilka czarnych plamek w jasnej obwódce oraz szeroka pomarańczowa przepaska brzegowa ograniczona od zewnątrz rządkiem czarnych plamek a od środka skrzydła rządkiem czarnych plamek, z których każda posiada od środka skrzydła białą linie w kształcie litery V odwróconej dzióbkiem do środka skrzydła.

Czerwończyk fioletek, Lycaena helle (Den. & Schiff.)

systematyka	Rząd: motyle (Lepidoptera) Rodzina: modraszki (Lycaenidae) Podrodzina: czerwończyki (Lycaeninae) Rodzaj: czerwończyk (Lycaena)
wygląd	Samiec Skrzydła obu par posiadają tło brunatne. Na skrzydle przednim występuje bardzo silny fioletowy połysk, który u motyli wiosennego pokolenia może być przebity pomarańczowym rozjaśnieniem w środku skrzydła, wówczas widać znajdujące się tam ciemne plamki. Skrzydło tylne brunatne z fioletowym połyskiem, jednak słabszym niż na skrzydle przednim i pomarańczową przepaską brzegową. Samica Skrzydła obu par brunatne. Na skrzydle przednim przy jego brzegu bocznym występują dwie przepaski brzegowe barwy pomarańczowej rozerwane przepaska barwy tła skrzydła. Skrzydło tylne brunatne z przepaską brzegową barwy pomarańczowej. Na obu skrzydłach występuje słaby fioletowy połysk. Spód skrzydeł Skrzydło przednie ma tło barwy pomarańczowej z licznymi czarnymi plamkami w żółtej obwódce, ponadto przy brzegu bocznym występuje ciemniej pomarańczowa przepaska krawędziowa a przy niej rządek czarnych plamek, z których każda ograniczona jest od wewnątrz białym paskiem. Skrzydło tylne ma tło barwy szaropomarańczowej. Znajduje się na nim kilka czarnych plamek w jasnej obwódce oraz szeroka pomarańczowa przepaska brzegowa ograniczona od zewnątrz rządkiem czarnych plamek a od środka skrzydła rządkiem czarnych plamek, z których każda posiada od środka skrzydła białą linie w kształcie litery V odwróconej dzióbkiem do środka skrzydła.
występowanie	Czerwończyk fioletek jest bardzo szeroko rozsiedlony w Europie i wschodniej Azji. Gatunek w Polsce stwierdzony tylko na niżu. Jego rozmieszczenie jest bardzo rozproszone, a miejsca występowania bardzo małe, nieraz ograniczone do kilkudziesięciu metrów kwadratowych. Najliczniejsze populacje występują na wschód od Wisły oraz na Pojezierzu Pomorskim i Dolnym Śląsku. Znany jest z parków narodowych: Wigierskiego, Biebrzańskiego i Poleskiego. Miejscem typowym dla tego motyla są podmokłe łąki.
tryb życia	Motyle dorosłe latają w dzień przy ciepłej pogodzie odwiedzając różnorodne kwiaty.
pokarm	Gąsienice odżywiają się liśćmi rdestu wężownika (Polygonum bistorta).
ochrona	Gatunek objęty ochroną całkowitą od roku 2001. Gatunek umieszczony na Czerwonej Liście Zwierząt i w Czerwonej Księdze Zwierząt z kategorią: VU – gatunek umiarkowanie zagrożony. Potencjalne zagrożenia Do głównych zagrożeń gatunku należy zanikanie jego naturalnych siedlisk występowania – podmokłych łąk z rdestem wężownikiem. Zanikaniu takich siedlisk sprzyja nie tylko gospodarka melioracyjna, ale także coraz szybsza sukcesja roślin krzewiastych i wierzb na te łąki, co jest związane z mniejszym wypasem bydła, które zgryzając rośliny chroniło łąki przed zarastaniem. Gatunek ten może także stanowić obiekt kolekcjonerski dla entomologów amatorów. Propozycje ochrony Siedliska, w których występuje dany gatunek i jego roślina żywicielska potrzebują ochrony przed działalnością człowieka – zaprzestanie osuszania takich terenów. Z drugiej strony na obszarach występowania gatunku należałoby prowadzić ochronę czynną siedlisk, niedopuszczając do ich zarastania, które powoduje wycofywanie się rdestu wężownika. Zaleca się, aby łąki, na których odbywa się rozwój tego gatunku motyla podlegały koszeniu raz w roku, najlepiej na początku lipca (ze względu na cykl rozwojowy tego motyla). Czerwończyk fioletek może występować w siedliskach z załącznika I Dyrektywy Siedliskowej Unii Europejskiej. Może to wpływać pozytywnie na ochronę tego gatunku poprzez ochronę tych siedlisk. Siedliska te to: zespół łąki owsicowej (rajgrasowej) (Arrhenatheretum elatioris), oraz prawdopodobnie w siedliskach: związek górskie ziołorośla i zarośla liściaste (Adenostylion alliariae), związek nitrofilne zbiorowiska „welonowych” okrajków nad brzegami wielkich rzek i zalewów (Senecion fluvitatilis), związek nitrofilne zbiorowiska „welonowe” nad brzegami mniejszych rzek i innych cieków wodnych (Convolvulion sepium) .
biologia	Wczesną wiosną z jajeczek wylęgają się młode gąsieniczki. Larwy są grube i krótkie, stonogokształtne, ubarwione jasnozielono z licznymi króciutkimi włoskami na ciele. Żerują 2 – 3 tygodnie, aby pod koniec kwietnia przepoczwarzyć się. Poczwarka brunatnawa, wisząca, przymocowana do rośliny żywicielskiej. Po około 8 – 10 dniach w pierwszej dekadzie maja wylęgają się dorosłe motyle. Samice składają jaja pojedynczo na roślinach żywicielskich. Z jaj szybko wylęgają się gąsienice drugiego pokolenia, które żerują do końca czerwca. Motyle dorosłe drugiego pokolenia pojawiają się na początku lipca i samice tego pokolenia składają jaja zimowe, które dopiero wiosną dadzą kolejne pokolenie motyli.
piśmiennictwo