Dodano: 0 0000
Wieloletnia roślina miododajna. Łodyga: wzniesiona, prosta lub gałęzista, szorstko, kłująco owłosiona; włoski osadzone na brodawkach. Liście: odzimkowe i najniższe łodygowe podłużnie lancetowate, u nasady zwężone w ogonek; liście średnie i górne równowąskolancetowate, siedzące, u nasady zaokrąglone. Kwiaty: prawie grzbieciste, o lejkowatym kształcie, najpierw purpurowe, później niebieskie. Zebrane w kwiatostany typu skrętek wyrastające w kątach liści. Okres kwitnienia: od maja do września. Owoc: rozłupnia rozpadająca się na cztery ciemnobrunatne rozłupki. Mają one ząbkowane kanty, a ich powierzchnia jest pokryta brodawkami.
Żmijowiec zwyczajny, Echium vulgare L. | systematyka |
Jest gatunkiem wyróżniającym dla rzędu Onopordetalia acanthii, zespołu roślinnego Echio-Melilotetum. |
|---|---|
| wygląd | Wieloletnia roślina miododajna. Łodyga: wzniesiona, prosta lub gałęzista, szorstko, kłująco owłosiona; włoski osadzone na brodawkach. Liście: odzimkowe i najniższe łodygowe podłużnie lancetowate, u nasady zwężone w ogonek; liście średnie i górne równowąskolancetowate, siedzące, u nasady zaokrąglone. Kwiaty: prawie grzbieciste, o lejkowatym kształcie, najpierw purpurowe, później niebieskie. Zebrane w kwiatostany typu skrętek wyrastające w kątach liści. Okres kwitnienia: od maja do września. Owoc: rozłupnia rozpadająca się na cztery ciemnobrunatne rozłupki. Mają one ząbkowane kanty, a ich powierzchnia jest pokryta brodawkami. |
| wymiary | Łodyga o długości 30-100 cm; kwiaty o długości 15-20 mm. |
| występowanie | Roślina pospolita, wstępująca na niżu i w niższych położeniach górskich. Rośnie na glebie lekkiej: na suchych wzgórzach, miedzach, nasypach kolejowych, przypłociach, w miejscach kamienistych. |
| rozmnażanie | W warunkach naturalnych: generatywnie przez nasiona. W warunkach uprawy: przez sadzonki lub wysiew nasion (wiosną). |
| uwagi | Swoją nazwę zawdzięcza wystającym z korony pręcikom, przypominającym język żmii, oraz temu, że w przeszłości używany był przeciw ukąszeniom żmii. Roślina trująca. Zawiera trujące alkaloidy i nie jest zjadana przez zwierzęta. Zalicza się do roślin barwierskich (korzenie i kwiaty zawierają czerwony barwnik - alkalinę).Bywa stosowany jako roślina ozdobna. Dawniej używany był jako trutka na szczury. Z nasion wytłaczano dawniej olej. Barwa kwiatów zależy od stopnia kwasowości soku komórkowego; w młodych kwiatach jest on kwaśny, co nadaje im czerwoną barwę, w dojrzałych kwiatach jest obojętny lub zasadowy, co nadaje kwiatom niebieską barwę. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
