Zwierzęta

Skrzydła u obu płci przeźroczyste, plamki skrzydłowe jednobarwne, czarne.
Samiec - ciało niebieskio-czarne, cechą charakterystyczną, służacą do poznania jest czarna plama w kształcie litery U na grzbietowej stronie 2 segmentu odwłoka, plama ta często może być w różny sposób zredukowana. 7 segment odwłoka i większa część 6 segmentu jest czarna. Na 3 do 5 segmentu znajduje się tylko wąska czarna obrączka pod koniec segmentu, która jest po bokach smugowato wyciągnięta.
Samica - ciało czarne z zielonkawym lub błękitnym rysunkiem.
Larwa dość długa – około 20 – 22 mm. Na głowie para siedmioczłonowych czułek. Skrzelotchawki na końcu odwłoka listkowate, wąskie w przekroju, z dobrze widoczną linią nodalną, na końcu lekko zaostrzone. System tchawkowy dendrytyczny, dobrze rozwinięty.

Samiec - ciało metalicznie niebieskie, czasem z zielonkawym odcieniem. Skrzydła przeźroczyste, tylko pośrodku ich długości występuje owalna, niebieska plama, o różnej szerokości.
Samica - ciało metalicznie zielone. Skrzydła obu par przeźroczyste z zielonkawym odcieniem.
Larwa dość długa. Na głowie para dość długich czułek, z których najdłuższy jest pierwszy, bazalny człon. Skrzelotchawki na końcu odwłoka trójgraniaste w przekroju, z trzema ciemnymi paskami poprzecznymi. Otwór klinowaty w masce szeroki.

Ciało bardzo duże, walcowate. Ubarwienie dość zmienne, ale dają się zauważyć pewnie stałe tendencje: brunatne pokrywy, ciemnobrunatne, prawie czarne głowa i przedplecze oraz jasnobrunatne odnóża. Na przedpleczu znajdują się delikatne, jasne włoski. Na pokrywach wyraźnie zaznaczają się żeberka w liczbie 3 – 4 sztuk na pokrywę. Powierzchnia pokryw oprócz żeberek nie jest urzeźbiona, jedynie na ich wierzchu znajdują się bardzo krótkie, przylegające białe szczecinki. Pygidium, czyli wystająca z pod pokryw część odwłoka jest koloru czarnego lub brunatnego. Wyrostek pygidium jest dość długi i w zarysie walcowaty.

Skrzydła obu par posiadają tło białe. Na skrzydle przednim ciemne plamki i prążki tworzą charakterystyczny, zygzakowaty deseń. Można w nim wyróżnić dobrze zaznaczone przepaski: wewnętrzną niedaleko nasady skrzydła oraz zewnętrzną przy brzegu bocznym skrzydła. Przepaskę wewnętrzną tworzą 3 lub 4 zamknięte, owalne lub zygzakowate plamy. Przepaska zewnętrzna jest pojedyncza. Przy brzegu górnym skrzydła występuje rządek poprzecznych, krótkich plamek. Skrzydło tylne białe z ciemno zaznaczonymi żyłkami. Na jego brzegu zewnętrznym pomiędzy końcami żyłek znajdują się ciemne plamki.
Tułów biały z czarnym rysunkiem w postaci kilku kresek.
Odwłok biały z czarnym rysunkiem, na który składa się po 2 ciemne plamy na grzbietowej stronie każdego segmentu odwłoka.
Dymorfizm płciowy nie jest manifestowany w ubarwieniu skrzydeł. Różnice występują w budowie czułek, które u samców są bardziej grzebykowate, a u samic nitkowate.
Dorosłe motyle nie posiadają ssawki.

Jest to największy środkowoeuropejski gatunek bogatka. Ciało ma długoowalne i silnie spłaszczone. Oczy wystające z zarysu głowy. Na przedpleczu i pokrywach znajdują się poprzerywane żeberka i bruzdki. Ubarwienie wierzchu ciała oscyluje w barwach brązowych z lekkim połyskiem. Żeberka na wierzchu ciała są czarne. Przestrzenie pomiędzy nimi u okazów nieotartych są pokryte białym nalotem. Spód ciała brązowo-żółty.