Dodano: 25 listopada 2004
Rzadka. Spotykana późnym latem i na jesieni. Występuje w grupach. Jest gatunkiem ektomikoryzowym. Towarzyszy lasom sosnowym, ale może występować również pod świerkami i jodłami. Lubi siedliska suche.
Występuje pod nazwami: Agaricus pessundatus Fr.; Gyrophila pessundata (Fr.) Quél.
Do rodzaju Tricholoma należy 58 gatunków. Są to:
- Tricholoma acerbum
- Tricholoma aestuans
- Tricholoma albobrunneum
- Tricholoma album
- Tricholoma apium
- Tricholoma argyraceum
- Tricholoma arvernense
- Tricholoma aurantium
- Tricholoma batschii
- Tricholoma bresadolanum
- Tricholoma bubalinum
- Tricholoma bufonium
- Tricholoma caligatum
- Tricholoma cartilagineum
- Tricholoma cingulatum
- Tricholoma colossus
- Tricholoma columbetta
- Tricholoma elegans
- Tricholoma focale
- Tricholoma fracticum
- Tricholoma fulvum
- Tricholoma gausapatum
- Tricholoma goliath
- Tricholoma imbricatum
- Tricholoma inamoenum
- Tricholoma intermedium
- Tricholoma lascivum
- Tricholoma luridum
- Tricholoma magnivelare
- Tricholoma matsutake
- Tricholoma muricatum
- Tricholoma myomyces
- Tricholoma nauseosum
- Tricholoma orirubens
- Tricholoma persicinum
- Tricholoma pessundatum
- Tricholoma populinum
- Tricholoma portentosum
- Tricholoma psammopus
- Tricholoma pseudonictitans
- Tricholoma robustum
- Tricholoma scalpturatum
- Tricholoma sciodes
- Tricholoma sejunctum
- Tricholoma stans
- Tricholoma stiparophyllum
- Tricholoma sudum
- Tricholoma sulphurescens
- Tricholoma testaceum
- Tricholoma tigrinum
- Tricholoma triste
- Tricholoma unifactum
- Tricholoma ustale
- Tricholoma ustaloides
- Tricholoma vaccinum
- Tricholoma vinaceogriseum
- Tricholoma virgatum
- Tricholoma viridifucatum
- Tricholoma viridilutescens
- Tricholoma viridiolivaceum
Gąska kroplistobrzegowa, Tricholoma pessundatum (Fr.) Quél. 1821 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 60 do 120 mm. Młody owocnik w kształcie półkulisty, z podwiniętym brzegiem. Dojrzały wypukły do płaskiego, niekiedy z niewyraźnym szerokim garbkiem lub bez. Czasem wklęsły w centrum. Brzeg bywa powyginany i żeberkowany. Kolor brązowy, czerwonawobrązowy, żółtawobrązowawy z jaśniejszym szaroczerwonawobrązowawym brzegiem. Powierzchnia może być promieniście porysowana ciemniejszymi pomarańczowobrązowymi plamkami. Skórka gładka, wilgotna, nieco lepka i śliska. Blaszki szerokie i różnej długości. Gęste do bardzo gęstych. Barwy białej, z wiekiem zmieniające kolor na kremowy do jasnobrązowego. Przy trzonie ząbkiem wykrojone. Ostrze w barwie całości blaski. Uciśnięte ciemnieją. Z wiekiem mogą być rdzawo nakrapiane. Trzon w barwie białawy, ku podstawie przebarwiający się na kolor rdzawobrązowy, bez jaśniejszej strefy u szczytu. Długości od 30 do 70 mm. Grubości od 10 do 20 mm. Kształt cylindryczny, często wygięty. Twardy i pełny. Starszy może być strefowo pusty. Gładki do lekko włókienkowatego. Dość mocno osadzony w substracie. Podstawa pokryta grzybnią w barwie białej. Miąższ koloru białego, u podstawy trzonu czasem jasnobrązowy, a pod skórka kapelusza przebarwiony na brązowo. Zwarty i mięsisty. Twardy. Rozkrojony nie zmienia zabarwienia. Smak gorzkawy. Zapach owocników mączysty. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie szerokoelipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Podstawki czterozarodnikowe. Cystyd brak. Hialitowe. Wielkość od 3,5 do 5 x od 2,5 do 3,5 µm. |
| ochrona | Ujęta na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „R”- rzadka. |
| uwagi | Grzyb trujący! Gatunki podobne to: gąska żółtobrunatna - Tricholoma fulvum (Bull.) Sacc; spotykana na torfowiskach i bagniskach, w lasach liściastych i mieszanych, często pod brzozami oraz gąska topolowa - Tricholoma populinum J.E. Lange, należąca do rzadkich i spotykana w grupkach pod topolami. Inne nazwy to: gąska rosista. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
