Dodano: 16 stycznia 2012
Stosunkowo rzadko spotykany lub zwyczajnie przeoczany. Być może powodem przeoczenia są jego małe wymiary, miejsce występowania i pełna kondycję podczas wzmożonej wilgotności. Pojawia się w okresie deszczowego lata. Rośnie najczęściej na uschniętych lub usychających łodygach traw i zbóż, liściach, igłach sosnowych, pędach jeżyn, itp.
Występuje również pod nazwami: Androsaceus curreyi (Berk. & Broome) Rea; Chamaeceras curreyi (Berk. & Broome) Kuntze.
Do rodzaju Marasmius należą 74 gatunki. Są to:
- Marasmius albogriseus
- Marasmius alliaceus
- Marasmius androsaceus
- Marasmius anomalus
- Marasmius atrocastaneus
- Marasmius armeniacus
- Marasmius auklandicus
- Marasmius aurantiobasalis
- Marasmius bambusinus
- Marasmius bellus
- Marasmius bulliardii
- Marasmius buxi
- Marasmius caperatus
- Marasmius caricis
- Marasmius chordalis
- Marasmius cohaerens
- Marasmius cohortalis
- Marasmius collinus
- Marasmius copelandii
- Marasmius corbariensis
- Marasmius corrugatus
- Marasmius crinis-equi
- Marasmius croceus
- Marasmius curranii
- Marasmius curreyi
- Marasmius cylindraceocampanulatus
- Marasmius delicatus
- Marasmius epiphylloides
- Marasmius epiphyllus
- Marasmius exocarpi
- Marasmius exustoides
- Marasmius favrei
- Marasmius fishii
- Marasmius gelatinosipes
- Marasmius graminum
- Marasmius haematocephalus
- Marasmius hudsonii
- Marasmius insititius
- Marasmius kanukaneus
- Marasmius kroumirensis
- Marasmius limosus
- Marasmius masonii
- Marasmius meridionalis
- Marasmius micraster
- Marasmius minutus
- Marasmius oreades
- Marasmius otagensis
- Marasmius pallenticeps
- Marasmius palmivorus
- Marasmius perpusillus
- Marasmius phalaricola
- Marasmius podocarpicola
- Marasmius prasiosmus
- Marasmius pusillissimus
- Marasmius pusio
- Marasmius recubans
- Marasmius resinosus
- Marasmius rhombisporus
- Marasmius rhopalostylidis
- Marasmius rimuphilus
- Marasmius rosulatus
- Marasmius rotula
- Marasmius sacchari
- Marasmius saccharinus
- Marasmius setosus
- Marasmius spaniophyllus
- Marasmius splachnoides
- Marasmius subsupinus
- Marasmius tenuiparietalis
- Marasmius tinctorius
- Marasmius torquescens
- Marasmius unilamellatus
- Marasmius wettsteinii
- Marasmius wynnei
Twardzioszek czerwonobrązowy, Marasmius curreyi Berk. & Broome 1879 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz osiąga średnicę od 4 do 8 mm. Bardzo młody owocnik ma kształt kapelusza przypominający główkę szpilki. W miarę wzrostu staje się półkuliście wypukły, płasko wypukły do płaskiego, a niekiedy nawet lekko wywiniętego. Prążkowany i głęboko bruzdowany. W centrum pępkowato - wciśnięty. Brzeg początkowo lekko falisty, później lekko powyginany, następnie wygięty ku dołowi, aż do faliście podniesionego. Względnie przypomina foremkę do ciast, a jeszcze bardziej czaszę spadochronu. Na powierzchni delikatnie omszony. W kolorze rdzawobrązowym, pomarańczowobrązowym, cynamonowym, różowobrązowawy. Blednie do koloru pomarańczowego, różowego lub cielistego. W centrum ciemnobrązowy z wiśniową tonacją. Ciemniejszy w bruzdowatych zagłębieniach.. Blaszki nieliczne, odległe i zatokowato kołnierzykowate i tak połączone z trzonem. W barwie białawe lub kremowe. Szerokie do 2 mm, łączące się z krawędzią kapelusza. Użebrowanie nieobecne. Trzon nitkowaty. Długości od 15 do 30 mm i grubości mniejszej niż 1 mm. Mniej więcej równogruby, często pochylony, pofalowany i lekko spiralnie skręcony. Powierzchniowo gładki. Podstawa lekko zgrubiała, a docisk ciemno włókienkowaty. Jaśniejszy przy szczycie i tam blado białawokremowy. W większej części brunatny do czarnobrązowego. Wewnątrz pusty. Pierścień nieobecny. Miąższ błoniasty. W barwie kremowy. W smaku i zapachu łagodny. Zarodniki w wysypie białe. W kształcie podłużnie elipsoidalne z widocznym odgiętym dziobkiem na jednym biegunie. Cienkościenne z mniejszymi lub większymi kropelkami. Hialinowe i nieamyloidalne. Wielkość od 9 do 12 x od 4 do 5 µm. |
| uwagi | Bez znaczenia kulinarnego. Wysuszone owocniki w okresie wzmożonej wilgotności ożywiają się. Gatunki podobne to: wizualnie identyczny twardzioszek trawny - Marasmius graminum (Lib.) Berk;- makroskopowo jest mniejszy, a mikroskopowo ma bardziej wydłużone i większe do 16 µm zarodniki. Podobny jest również twardzioszek brzoskwiniowy - Marasmius armeniacus Gilliam. Rośnie późnym latem do jesieni. Pojawia się też w okresie silnego nawilgocenia. Upodobał sobie podobną ekologię. Występuje na liściach, łodygach traw, igłach sosnowych, na pnączach jeżyn w rozproszeniu, ale w towarzystwie kilku owocników. Nie ma jednak pępkowatego centrum, „spadochronowatego” kapelusza i ma jaśniejszy trzon. Inne nazwy to: twardzioszek ceglastoczerwony. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
