Dodano: 7 stycznia 2015
Stosunkowo rzadko spotykany. Pojawia się na martwym drewnie olszy, wierzby, brzozy, grabu, wiązu i topoli. Owocnik jednoroczny.
Występuje również pod nazwami: Stereum insignitum Carleton Rea; Stereum ochroleucum subsp. arcticum Fr.
Do rodzaju Stereum należy 28 gatunków. Są to:
- Stereum antarcticum
- Stereum aoteatroa
- Stereum armeniacum
- Stereum bellum
- Stereum complicatum
- Stereum durum
- Stereum gausapatum
- Stereum hirsutum
- Stereum hymenoglium
- Stereum latissimum
- Stereum lobatum
- Stereum magellanicum
- Stereum molle
- Stereum obliquum
- Stereum ochraceoflavum
- Stereum ostrea
- Stereum peculiare
- Stereum pseudorimosum
- Stereum rameale
- Stereum reflexulum
- Stereum rugosum
- Stereum sanguinolentum
- Stereum scutellatum
- Stereum striatum
- Stereum subtomentosum
- Stereum tjibodense
- Stereum traplianum
- Stereum vellereum
Skórnik aksamitny, Stereum subtomentosum Pouzar 1964 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Owocnik kiedy bardzo młody w kształcie kolisty lub lejkowaty, następnie robi się wachlarzowaty lub łopatkowaty. Siedzący lub z trzonopodobną podstawą często zlewające się, rozpostarte z górnym brzegiem odgiętym w niewielkie kapelusze. Mogą być pojedyncze, ale częściej występują w gęstych dachówkowatych skupieniach. Kapelusz zwykle ma do 30 mm szerokości, od 30 do 70 mm długości i od 0,5 do 1,2 mm grubości. Powierzchnia początkowo drobno owłosiona, później aksamitna i filcowata. W kolorze kiedy młody żółtawoszary do jasnobrązowego w wąskich strefach odzwierciedlających różne etapy rozwoju. Niektóre stare okazy z wiekiem często bardziej owłosione i z szarozielonkawym odcieniem u podstawy z powodu rozwiniętych glonów w kutnerze. Brzeg cienki, jasny, jedwabisto-włóknisty, nie filcowaty. Hymenium gładkie lub nieznacznie guzkowate, czasem pofalowane. Jasnobeżowe z czasem ochrowe lub bladokawowe. Miejsce zranione, (gdy owocnik młody i w stanie świeżym) natychmiast staje się żółtawe i wkrótce brunatnieje. Brzeg młodych owocników biały i możę być promienisto żyłkowany, później równobarwnym, często brudnożółty, bladoochrowy lub brudnopomarańczowobrunatny z szarawym nalotem. Kontekst w konsystencji skórowaty i elastyczny. Pod okryciem kapelusza na przekroju w kolorze żółtobrunatnatnym i w postaci linii grubej na około 0,1 mm. Cały ma od 0,35 do 0,5 mm grubości. Zarodniki w wysypie koloru białego. W kształcie cylindryczne lub wąsko elipsoidalnocylindryczne, lekko odgiete. Wielkości od 5,5 do 8 x od 2 do 3 µm. Hialinowe i amyloidalne. Cienkościenne. Powierzchniowo gładkie. |
| uwagi | Powoduje zgnilizne drewna typu białego. Chromowożółta reakcja hymenium po uszkodzeniu jest cechą wyróżniającą ten takson. Gatunki podobne to: wyrastający przeważnie na drobnych gałązkach dębowych, skórnik ochrowożółty - Stereum ochraceoflavum (Schwein.) Sacc; o znacznie mniejszych owocnikach i barwach bladoszarawoochrowych i bladopomarańczowożółtych. Inne nazwy to: skórnik pilśniowaty. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
