Dodano: 21 marca 2005
Dość rzadka. Spotykana latem, od lipca do września. Występuje w nielicznych grupach, bądź pojedynczo. Lubi siedliska świetlistych lasów, ich skraje i łąki.
Do rodzaju Hygrocybe sp. należą 43 gatunki. Wśród nich są gatunki jadalne, niejadalne i trujące. Są to:
- Hygrocybe angustifolia
- Hygrocybe aurantia
- Hygrocybe aurantiosplendens
- Hygrocybe calciphila
- Hygrocybe canescens
- Hygrocybe cantharellus
- Hygrocybe ceracea
- Hygrocybe chlorophana
- Hygrocybe citrinopallida
- Hygrocybe citrinovirens
- Hygrocybe coccinea
- Hygrocybe coccineocrenata
- Hygrocybe colemanniana
- Hygrocybe conicoides
- Hygrocybe constrictospora
- Hygrocybe flavipes
- Hygrocybe fornicata
- Hygrocybe helobia
- Hygrocybe ingrata
- Hygrocybe insipida
- Hygrocybe intermedia
- Hygrocybe irrigata
- Hygrocybe lacma
- Hygrocybe lilacina
- Hygrocybe marchii
- Hygrocybe miniata
- Hygrocybe mucronella
- Hygrocybe nitrata
- Hygrocybe ovina
- Hygrocybe phaeococcinea
- Hygrocybe punicea
- Hygrocybe quieta
- Hygrocybe radiata
- Hygrocybe reidii
- Hygrocybe russocoriacea
- Hygrocybe salicis-herbaceae
- Hygrocybe spadicea
- Hygrocybe splendidissima
- Hygrocybe subpapillata
- Hygrocybe turunda
- Hygrocybe viola
- Hygrocybe vitellina
- Hygrocybe xanthochroa
Występuje również pod nazwą: Hygrophorus aurantiolutescens (P.D. Orton) Dennis; Hygrocybe acutoconica var. cuspidata (Peck) Arnolds; Hygrocybe persistens var. cuspidata (Peck) Arnolds; Hygrocybe persistens var. langei (Kühner) Bon; Hygrocybe aurantiolutescens var. parapersistens Bon; Hygrocybe aurantiolutescens var. subconica Bon; Hygrophorus persistens Britzelm.; Hygrophorus cuspidatus Peck; Mycena acutoconica Clem.; Hygrocybe constans J.E. Lange; Hygrophorus rickenii Maire; Hygrophorus acutoconicus (Clem.) A.H. Sm.; Hygrocybe acutoconica (Clem.) Singer; Hygrophorus langei (Kühner) A. Pearson; Hygrocybe aurantiolutescens P.D. Orton; Hygrocybe aurantiolutescens f. pseudoconica Bon; Hygrophorus acutoconicus var. cuspidatus (Peck) Arnolds; Hygrocybe persistens (Britzelm.) Singer; Hygrocybe langei Kühner; Hygrophorus conicus var. persistens Britzelm.; Hygrophorus constans (J.E. Lange) anon. ined.; Hygrocybe acutoconica var. aurantiolutescens (P.D. Orton) Migl. & Camboni
Wilgotnica ostrostożkowa, Hygrocybe persistens var. persistens (Britzelm.) Singer 1940 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 30 do 50 mm. W kształcie dzwonowaty, do rozpostartego, ze szpicem lub tępym uwypukleniem.. Brzeg bywa wywinięty i żeberkowany. W porze suchej i u starszych okazów pofałdowany i popękany. Kolor żółty, żółtopomarańczowy, czerwonopomarańczowy, a wysychający kremowożółty. Powierzchnia naga i połyskliwa. Skórka gładka, wilgotna, nieco lepka i śliska. Blaszki szerokie i różnej długości. Cienkie i rzadkie. Barwy cytrynowożółtej. Przy trzonie wolne lub wąsko przyrośnięte. Trzon w barwie kapelusza, ku podstawie jaśniejszy, do białawego. Długości od 30 do 40 mm. Grubości od 6 do 8 mm. Kształt cylindryczny, często wygięty. Młody twardy i rurkowaty. Z wiekiem staje się wewnątrz gąbczasty i pusty. Gładki do lekko włókienkowatego, lepki. Dość mocno osadzony w substracie. Podstawa pokryta grzybnią w barwie białej. Miąższ koloru jasnożółtego, u podstawy trzonu białawy. Twardawy, cienki w kapeluszu. Rozkrojony lub uszkodzony, nie zmienia zabarwienia. Pozbawiony wyczuwalnego smaku i zapachu. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Wielkość od 8 do 12 x od 6 do 8 µm. Hialinowe. Z kroplami tłuszczu, w ilości od 1 do 3, różnej wielkości. Podstawki zazwyczaj dwuzarodnikowe. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „R”- rzadki. |
| uwagi | Niejadalna. Gatunki podobne to: Hygrocybe acutoconica (Clem.) Singer, bez lepkiego trzonu i jest mniejsza. Obecnie ustawiona została jako synonim Hygrocybe persistens var. persistens. Inne nazwy to: wilgotnica trwała. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
