Dodano: 18 października 2009
Rośnie od lipca do listopada na opadłym igliwiu i listowiu, często we mchu je pokrywającym.
Do rodzaju Mycena należą 133 gatunki. Są to:
- Mycena abramsii
- Mycena acicula
- Mycena aciculata
- Mycena adscendens
- Mycena aetites
- Mycena alba
- Mycena albidolilacea
- Mycena albidula
- Mycena alcalina
- Mycena alexandri
- Mycena alphitophora
- Mycena amicta
- Mycena arcangeliana
- Mycena arcifolia
- Mycena atrocyanea
- Mycena atroincrustata
- Mycena aurantiomarginata
- Mycena austroavenacea
- Mycena austromaculata
- Mycena avenacea
- Mycena belliae
- Mycena bulbosa
- Mycena capillaripes
- Mycena capillaris
- Mycena carmeliana
- Mycena chlorantha
- Mycena cinerella
- Mycena citricolor
- Mycena citrinomarginata
- Mycena clavata
- Mycena clavicularis
- Mycena clavularis
- Mycena codoniceps
- Mycena conicola
- Mycena corticola
- Mycena corynephora
- Mycena crocata
- Mycena culmigena
- Mycena cyanorrhiza
- Mycena cystidiosa
- Mycena dasypus
- Mycena detrusa
- Mycena diosma
- Mycena epipterygia
- Mycena epipterygioides
- Mycena erubescens
- Mycena fagetorum
- Mycena filopes
- Mycena flavescens
- Mycena floridula
- Mycena flos-nivium
- Mycena galericulata
- Mycena globuliformis
- Mycena haematopus
- Mycena helminthobasis
- Mycena hiemalis
- Mycena hygrophora
- Mycena inclinata
- Mycena inclinata
- Mycena interrupta
- Mycena intertexta
- Mycena kuehneriana
- Mycena kurramulla
- Mycena latifolia
- Mycena leaiana
- Mycena leptocephala
- Mycena lineata
- Mycena lividorubra
- Mycena longiseta
- Mycena luteopallens
- Mycena maculata
- Mycena mamaku
- Mycena mariae
- Mycena megaspora
- Mycena meliigena
- Mycena metata
- Mycena minutula
- Mycena mirata
- Mycena miriamae
- Mycena morris-jonesii
- Mycena mucor
- Mycena munyozii
- Mycena ochracea
- Mycena olida
- Mycena olivaceomarginata
- Mycena oratiensis
- Mycena overholtsii
- Mycena papillata
- Mycena parabolica
- Mycena parsonsii
- Mycena pearsoniana
- Mycena pelianthina
- Mycena phyllogena
- Mycena pinetorum
- Mycena pinicola
- Mycena podocarpi
- Mycena polyadelpha
- Mycena polygramma
- Mycena primulina
- Mycena pseudocorticola
- Mycena pterigena
- Mycena pura
- Mycena purpureofusca
- Mycena renati
- Mycena rhenana
- Mycena rosea
- Mycena rosella
- Mycena rubroglobulosa
- Mycena rubromarginata
- Mycena sanguinolenta
- Mycena septentrionalis
- Mycena seynesii
- Mycena silvae-nigrae
- Mycena simia
- Mycena smithiana
- Mycena speirea
- Mycena stipata
- Mycena strobilicola
- Mycena stylobates
- Mycena subdebilis
- Mycena subfragillima
- Mycena tintinnabulum
- Mycena truncosalicicola
- Mycena ura
- Mycena urania
- Mycena venustula
- Mycena vinacea
- Mycena vinaceipora
- Mycena viridimarginata
- Mycena viscidocruenta
- Mycena vitilis
- Mycena vitrea
- Mycena vulgaris
- Mycena xantholeuca
- Mycena zephirus
Występuje również pod nazwami: Agaricus amygdalinus Pers.; Agaricus filopes Bull.; Linopodium filopes (Bull.) Earle; Mycena amygdalina (Pers.) Singer; Mycena iodiolens S. Lundell; Mycena lineata forma pumila J.E. Lange; Mycena vitilis Ricken; Prunulus filopes (Bull.) Mouse
Grzybówka nitkowatotrzonowa, Mycena filopes (Bull.) P. Kumm. 1871 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 5 do 15 mm. Początkowo w kształcie jajowaty, później stożkowato-dzwonkowaty i dzwonkowato-rozpostarty. Zaopatrzony w płaski, często płytko wklęsły centralny garbek. W kolorze beżowoszary, bladoszarobrązowawego do brązowego. W centrum zawsze ciemniejszy. Higrofaniczny. Przeźroczyście pręgowany, płytko bruzdowany, wodnisty, kiedy wilgotny. Powierzchnia matowa, oszroniona i srebrzyście połyskująca w porze suchej oraz z widocznym rysunkiem bruzd. Z wiekiem gładka i błyszcząca w okresie wzmożonej wilgotności. Brzeg zawsze jaśniejszy, bardziej blady, prawie biały. Ostry, nierówny i delikatnie zafalowany. Blaszki wąskie, lekko zbiegające i przyrośnięte lub rzadko zbiegające ząbkiem. W ilości od 16 do 23. W barwie białawe do jasnoszarawych lub brązowawych. Nigdy nie różowawe. Trzon długości do 155 mm i grubości do 2 mm. W kształcie nitkowaty, cylindryczny, równo gruby lub lekko zwężający się po obu końcach. Prosty lub nieco zakrzywiony. Gładki na powierzchni, ale kiedy młody biało oprószony lub drobniutko owłosiony. Rurkowaty i łamliwy. W większej części szarobrązowy, jaśniejący i przechodzący do prawie białego w szczycie. Wilgotny, szklisto-wodnisty. Podstawa pokryta długimi, grubymi i białawymi w barwie włókienkami grzybni. Miąższ znikomy i dość kruchy. W trzonie włókienkowaty. Zapach jodoformu po wyschnięciu. Smak niewyczuwalny. Zarodniki w wysypie barwy białej. W kształcie elipsoidalne i pestkowate z dziobkiem. Powierzchniowo gładkie i wewnątrz z ziarnistością. Hialinowe i amyloidalne. Wielkości od 9 do 12 x od 4 do 6 µm. |
| uwagi | Niejadalna. Gatunki podobne to: grzybówka borowa - Mycena metata (Secr. ex Fr.) P. Kumm. Jest ona niemalże bliźniaczo podobna, ale odróżnia ją różowawe przybarwienie występujące na blaszkach i na kapeluszu oraz brakiem srebrzystego połysku, a także wyrazistego rysunku prążkowania na nim. Grzybówka borowa nie ma zapachu jodoformu. Inne nazwy to: grzybówka nitkowata. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
