Dodano: 30 listopada 2006
Nie należy do grupy grzybów często spotykanych. Występuje od września do grudnia na pniach, pniakach i gałęziach drzew liściastych. Lubi substrat olchy, brzozy, buka, dębu i drzew owocowych. Sporadyczny na drewnie iglastym. Porasta pojedynczo i w grupach, narastając owocnikami na siebie. Bardzo lubi siedliska w lasach łęgowych, w jarach, nad brzegami strumieni i na terenach podmokłych.
Do rodzaju Panellus sp. należą 33 gatunki. Są to:
- Panellus albifavolus
- Panellus alutaceus
- Panellus ambiguus
- Panellus aureofactus
- Panellus bambusarum
- Panellus bambusifavolus
- Panellus belangeri
- Panellus brunneomaculatus
- Panellus dichotomus
- Panellus exiguus
- Panellus fuscatus
- Panellus glutinosus
- Panellus hispidifavolus
- Panellus intermedius
- Panellus ligulatus
- Panellus luminescens
- Panellus magnus
- Panellus megalosporus
- Panellus melleo-ochraceus
- Panellus microsporus
- Panellus mitis
- Panellus parvulus
- Panellus patellaris
- Panellus pauciporus
- Panellus pendens
- Panellus pusillus
- Panellus pyruliferus
- Panellus ringens
- Panellus serotinus
- Panellus stipticus
- Panellus sublamelliformis
- Panellus sublevatus
- Panellus violaceofulvus
Występuje pod nazwami: Panus serotinus (Schrad.) Kühner; Pleurotus almeni (Fr.) P. Karst.; Pleurotus serotinus (Schrad.) P. Kumm.; Acanthocystis serotinus (Schrad.) Konrad & Maubl.; Pleurotus serotinus var. flaccidus J.E. Lange; Hohenbuehelia serotina (Pers.) Singer; Hohenbuehelia serotina (Pers.) Singer; Agaricus serotinus Schrad.; Pleurotus serotinus var. almeni (Fr.) Bigeard & Guillem.; Agaricus almeni Fr.
Łycznik późny, Panellus serotinus (Schrad.) Kühner 1950 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz średnicy od 40 do 120 mm. Młody w kolorze ciemnozielonawym lub zielonawobrązowy, później zielonawoszary, żółtawoochrowy, ochrowobrązowy, cielistobrązowawy do brązowego. W kształcie muszelkowaty, łopatkowaty i spłaszczony. Za młodu wypukły. Skórka sucha, a pod nią galaretowata warstwa. W strefie przy trzonowej szczeciniasto owłosiony, dalej nagi. W porze wilgotnej silnie lepki, a suchej żelatynowaty. Brzeg za młodu podwinięty, później prosty. Blaszki w kolorze bladożółtawe, żółtawe i z wiekiem brązowiejące. Bardzo gęste, rozwidlone, szerokie na obwodzie i węższe przy trzonie. Przyrośnięte lub nieco wykrojone. Trzon bardzo krótki i bocznie osadzony. Grubości do 20 mm. Na powierzchni pokryty, gęstymi, brązowawymi, filcowatymi łuseczkami. Pełny. W kolorze jasnożółty, złotożółty, pomarańczowożółty do ochrowego. Miąższ w barwie bladokremowy lub wodnistobiały. Konsystencji gąbczastej i miękkiej. Niekiedy o słabym, grzybowym zapachu. Łagodny w smaku i nieco gorzkawy po dłuższym żuciu. Zarodniki w wysypie koloru białego, z delikatnym odcieniem kremowym. Wielkości od 4,5 do 6 x od 1 do 2 µm. W kształcie cylindryczno-zakrzywione (serdelkowate). Hialinowe. Bez pory rostkowej. Amyloidalne. |
| uwagi | Niejadalny. Szkodliwy i najprawdopodobniej rakotwórczy. Saprofit. Gatunki podobne to: boczniak ostrogowaty - Pleurotus ostreatus (Jacq.) P. Kumm; który odróżnia się kolorem i nie łuseczkowatym trzonem, masywniejszym kształtem i wielkością oraz nie zielonawymi odcieniami. Inne nazwy to: bedłka późna, boczniak późny. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
