Dodano: 0 0000
Pospolity. Spotykany zarówno na niżu, jak i wyżu. W lasach sosnowych, świerkowych, młodnikach i uprawach szkółkarskich tego drzewostanu, od marca do maja. Występuje pojedynczo, lub w grupach po kilka owocników. Lubi gleby piaszczyste i suche.
Do rodzaju Gyromitra sp. zaliczonych jest 7 gatunków. Są to:
- Gyromitra ambigua
- Gyromitra ancilis
- Gyromitra bubakii
- Gyromitra esculenta
- Gyromitra gigas
- Gyromitra infula
- Gyromitra leucoxantha
Występuje również pod nazwami: Helvella esculenta Pers.; Physomitra esculenta (Pers.) Boud.
Piestrzenica kasztanowata, Gyromitra esculenta (Pers.) Fr. 1849 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Główka w kształcie kuliście nieregularna. Może przybierać również inne kształty i formy trudno porównywalne. Struktura od mniej do bardziej pofałdowanej, mózgowatej, płatowatej. Barwa od średnioorzechowej, przez kasztanową do mahoniowoczarnej i winnoczarnej. Zazwyczaj wszystkie barwy z mniejszym lub większym odcieniem fioletu. Wielkość owocnika w całości od 20 do 150 mm. Szerokość podobna. Wewnątrz główka komorowo pusta i poprzerastana. Częściowo zrośnięta z trzonem. Barwa wewnętrzna biaława do cielistokremowej. Trzon długości od 10 do 60 mm. Grubości od 20 do 60 mm. Równogruby, pofałdowany, pokryty nieregularnymi zagłębieniami. Gdy bardzo młody pełny. Z wiekiem wewnętrznie jamisty. W podstawie nieco zgrubiały. Barwy białawej lub cielistokremowej. Miąższ ma grubość do 2,5 mm. Barwy białawej. Zwięzły, chrząstkowaty, woskowaty i kruchy. Przekrojony, uszkodzony lub uciśnięty, niezmienny. Smak nieokreślony, łagodny. Zapach lekko mączny lub orzechowy. Zarodniki w wysypie barwy białawej, lub kremowej. Worki zawierają po osiem zarodników. Zarodniki w kształcie elipsoidalne. Powierzchniowo gładkie. Z dwoma małymi kroplami tłuszczu. Parafizy rozgałęzione. Bezbarwne. Wielkość od 18 do 22 x od 8 do 12 µm. |
| uwagi | Grzyb w stanie surowym śmiertelnie trujący!. Zawiera trującą gyromytrynę i metylohydrazyny, których zawartości w grzybach usuwano poprzez obgotowywanie i suszenie. Groźne dla zdrowia i życia są nawet wdychane opary, powstające w procesach gotowania lub suszenia owocników piestrzenicy. Nie ma żadnych gwarancji na skuteczne i całkowite pozbycie się tych trujących substancji, w wyniku takich działań. Piestrzenica rośnie długo i z wiekiem gromadzi coraz większą zawartość tych substancji. Osobiście uważam, że jest to grzyb podstępny i niebezpiecznie trujący. Kto go spożywa niech robi to sam i na własną odpowiedzialność. (Znany mi jest przypadek śmiertelny, na skutek konsumowania potrawy z tego grzyba, "zakropionej" alkoholem.) Zatrucie może objawiać się dopiero po kilku dniach. W pierwszej fazie choroby objawami są mdłości, wymioty i biegunka. Powodują w konsekwencji uszkodzenie czerwonych ciałek krwi. Następstwem może być żółtaczka, ciężka choroba nerek i wątroby, a nawet śmierci. Gatunek podobny to: piestrzenica olbrzymia - Gyromitra gigas (Krombh.) Cooke; piestrzenica infułowata - Gyromitra infula (Schaeff.) Quél.; piestrzenicha pochyła - Neogyromitra fastigiata (Krombh.) McKnight. Inne nazwy to: babie uszy, babi uch, piestrzenica jadalna, babieusz, grzyb majowy, smardz. Według "Grzyby. Leksykon przyrodniczy" H. i R. Grunert "esculenta" ,oznacza, "jadalna". |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
