Dodano: 0 0000
W lasach sosnowych, zwykle w miejscach suchych i piaszczystych. W okresie od czerwca do października. Na nizinach tworzy mikoryzę z sosną zwyczajną i innymi gatunkami sosen, w górach z kosodrzewiną. Występuje gromadnie, często w skupieniach. Gatunek dość pospolity.
Do rodzaju Suillus należy 30 gatunków. Są to:
- Suillus acerbus
- Suillus acidus
- Suillus americanus
- Suillus bellinii
- Suillus bovinus
- Suillus brevipes
- Suillus caerulescens
- Suillus cavipes
- Suillus collinitus
- Suillus cothurnatus
- Suillus flavidus
- Suillus granulatus
- Suillus grevillei
- Suillus lakei
- Suillus luteus
- Suillus neoalbidipes
- Suillus ochraceoroseus
- Suillus pictus
- Suillus pinorigidus
- Suillus placidus
- Suillus plorans
- Suillus punctipes
- Suillus pungens
- Suillus sibiricus
- Suillus subacerbus
- Suillus subluteus
- Suillus tomentosus
- Suillus tridentinus
- Suillus variegatus
- Suillus viscidus
Występuje pod nazwami: Mariaella bovina (L.) Šutara; Boletus bovinus L.; Boletus bovinus Pers.; Ixocomus bovinus (L.) Quél.
Maślak sitarz, Suillus bovinus (Pers.) Kuntze 1898 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz o średnicy od 30 do 120 mm. Początkowo wypukły, później spłaszczony, często powyginany oraz niekiedy wklęśnięty w środku. Barwy pomarańczowobrązowej, czerwonoochrowej, złotoczerwonej, czerwonobrązowawej, beżowopomarańczowej z odcieniem różowym. Powierzchnia kapelusza gładka i naga. Lepka po deszczu i bardzo śluzowata. Skórka oddziela się od miąższu płatami, tylko przy brzegu kapelusza. W słońcu połyskliwa. Pory w formie przypominające sito. Labiryntowate za młodu owocnika, a promieniście wydłużone, kanciaste, duże i nieregularne, gdy starszy. Koloru oliwkowobrązowego, żółtozielonkawego i w końcu oliwkowobrązowego. Rurki o długości od 6 do 10 mm. W pierwszej fazie żółtawe, szarożółte, później zielonkawe, oliwkowe i żółtobrązowe. Ciemniejsze od skórki kapelusza. Przyrośnięte do trzonu i niekiedy zbiegające. Mocno przylegające do miąższu. Trzon o wysokości od 20 do 100 mm. Grubości od 5 do 15 mm. O barwie kapelusza i jaśniejszy. U podstawy brązowawy i zgrubiały. Matowy. W zasadzie równogruby, cylindryczny. Pełny i gładki, lub lekko włóknisty. Pierścień nie występuje. Miąższ w kapeluszu białawy lub bladożółtawy. W trzonie żółtawy, jasnobrązowym z odcieniem czerwonawym. Po uszkodzeniu lekko błękitnieje. W kapeluszu elastyczny i suchy. Gąbczasty. Natomiast w trzonie włóknisty i twardy. O łagodnym przyjemnym kwaskowatym smaku i zapachu. Zarodniki w wysypie barwy żółtooliwkowej lub bladobrązowej. Powierzchniowo gładkie. W kształcie elipsoidalno- wrzecionowate. Wielkość od 6 do 13 x od 3 do 4 µm. W kolorze bladożółte. |
| uwagi | Jadalny, średnio popularny. Najlepiej przeznaczyć go do marynowania z innymi smaczniejszymi grzybami. Inne nazwy to: borowik sitarz, grzyb sitarz, grzyb wolak, krowiak, pępek gęsi, rzeszotnik, sitek, sitarz, sitak, sitosz, sitnik, sitarek, sitka, sitacz, wolak. Gatunek podobny to: maślaczek pieprzowy - Chalciporus piperatus (Bull.) Bataille; o nieco mniejszym owocniku, czerwonych porach i lekko piekącym miąższu. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
