Dodano: 30 grudnia 2010
Dość rzadki. Występuje w drugiej połowie lata do połowy jesieni. Lubi miejsca wilgotne w sąsiedztwie brzóz, olszyn, wierzb, a nawet sosen. Rośnie w luźnych grupach.
Do rodzaju Lactarius należy 98 gatunków. Są to:
- Lactarius acerrimus
- Lactarius acris
- Lactarius acutus
- Lactarius adhaerens
- Lactarius albocarneus
- Lactarius amarus
- Lactarius annulatoangustifolius
- Lactarius aquizonatus
- Lactarius aspideus
- Lactarius atlanticus
- Lactarius atroviridis
- Lactarius aurantiacus
- Lactarius aurantiifolius
- Lactarius aureifolius
- Lactarius auriolla
- Lactarius azonites
- Lactarius badiosanguineus
- Lactarius baliophaeus
- Lactarius barbatus
- Lactarius bertillonii
- Lactarius blennius
- Lactarius borzianus
- Lactarius camphoratus
- Lactarius chromospermus
- Lactarius chrysorrheus
- Lactarius circellatus
- Lactarius citriolens
- Lactarius clarkeae
- Lactarius controversus
- Lactarius cyathuliformis
- Lactarius deliciosus
- Lactarius deterrimus
- Lactarius evosmus
- Lactarius flavidus
- Lactarius fluens
- Lactarius fuliginosus
- Lactarius fulvissimus
- Lactarius glaucescens
- Lactarius glyciosmus
- Lactarius helvus
- Lactarius hepaticus
- Lactarius hyphoinflatus
- Lactarius hysginoides
- Lactarius hysginus
- Lactarius lacunarum
- Lactarius lanceolatus
- Lactarius lilacinus
- Lactarius luridus
- Lactarius mairei
- Lactarius mammosus
- Lactarius maruiaensis
- Lactarius musteus
- Lactarius nothofagi
- Lactarius novae-zelandiae
- Lactarius obscuratus
- Lactarius omphaliiformis
- Lactarius pallidus
- Lactarius pergamenus
- Lactarius piperatus
- Lactarius porninsis
- Lactarius pterosporus
- Lactarius pubescens
- Lactarius pyrogalus
- Lactarius quieticolor
- Lactarius quietus
- Lactarius repraesentaneus
- Lactarius resimus
- Lactarius romagnesii
- Lactarius rostratus
- Lactarius rubrocinctus
- Lactarius rufus
- Lactarius ruginosus
- Lactarius salicis-reticulatae
- Lactarius salmonicolor
- Lactarius sanguifluus
- Lactarius scoticus
- Lactarius scrobiculatus
- Lactarius semisanguifluus
- Lactarius sepiaceus
- Lactarius serifluus
- Lactarius sphagneti
- Lactarius spinosulus
- Lactarius stephensii
- Lactarius subdulcis
- Lactarius subumbonatus
- Lactarius tabidus
- Lactarius tawae
- Lactarius tithymalinus
- Lactarius torminosus
- Lactarius trivialis
- Lactarius turpis
- Lactarius umerensis
- Lactarius uvidus
- Lactarius vellereus
- Lactarius vietus
- Lactarius violascens
- Lactarius volemus
- Lactarius zonarius
Występuje również pod nazwami: Lactarius decipiens Quél.; Lactarius decipiens var. lacunarum Romagn.; Lactarius lacunarum (Romagn.) J.E. Lange; Lactarius rubescens Bres.; Lactarius rufus var. decipiens (Quél.) Killerm. ; Lactarius sphagneti Moser; Lactarius theiogalus var. decipiens (Quél.) Maire ; Lactifluus decipiens (Quél.) Kuntze
Mleczaj bagienny, Lactarius lacunarum Romagn. ex Hora 1960 | systematyka |
|
|---|---|
| budowa | Kapelusz może mieć średnicę od 20 do 50 mm. W kształcie jest za młodu wypukły, później stopniowo staje się łagodnie łukowaty i spłaszczony do nieco wklęsłego i wreszcie lejkowatego. Może mieć nieznaczny garbek. Higrofaniczny. Wilgotny ciemnoczerwonobrązowy. Suchy w barwie jest płowy do rudopomarańczowego. Bez pręgowania. Z czasem blednący. Na powierzchni matowy i suchy. Brzeg jaśniejszy, cienki. Początkowo lekko podwinięty, z wiekiem odwijający się. Może być nieregularnie pofalowany i nawet prążkowany. Blaszki mieszane, przyrośnięte i zbiegające ząbkiem. W barwie jasnoróżowocieliste, jasnołososiowe do ochrowych z cynamonowymi cętkami. Mleczko w barwie początkowo białe, z czasem żółknące. W smaku łagodne, a po chwili gorzkawo-szczypiące. Trzon w kształcie równogruby. Długości od 20 do 70 mm i grubości od 3 do 9 mm. Bardzo młody biały, z wiekiem jednak wybarwia się do koloru kapelusza. Może być nawet ciemniejszy bliżej podstawy. Na powierzchni gładki. Wewnątrz pełny, dopiero w miarę dojrzewania staje się wewnątrz pusty. Miąższ dość gruby, zwarty, ale kruchy. W kolorze kremowy lubochrowy. W smaku aromatyczny, ale gorzkawo-szczypiący. Zapach lekko owocowy. Zarodniki w wysypie kremowożółte. W kształcie elipsoidalne z dziobkiem lub bez. Powierzchniowo urzeźbione dużymi brodawkami powiązanymi ze sobą cienkimi łańcuszkami tworzącymi prawie pełną siateczkę. Wielkość od 7 do 9 x od 5,5 do 6,5 µm. |
| ochrona | Ujęty na czerwonej liście grzybów wielkoowocnikowych zagrożonych w Polsce ze statusem „I”- o nieokreślonym zagrożeniu. |
| uwagi | Niejadalny. Gatunki podobne to: mniejszy, o łagodnym smaku białego mleczka mleczaj pępówkowy Lactarius omphaliiformis Romagn. Inne nazwy to: mleczaj siarkowy, mleczaj łudzący. |
| piśmiennictwo |
Komentarze
Brak komentarzy.
