Dodano: 30 maja 2004
Możemy wyróżnić trzy grupy czynników określających podatność jezior na degradację. Aby uzyskać konkretne wskaźniki określające podatność jeziora na degradację niezbędne jest powiązanie ze sobą wymienionych trzech grup elementów:
- Elementy charakterystyczne dla zlewni bezpośredniej i pośredniej zbiornika - nazywane czynnikami zlewniowymi
- Elementy opisujące kształt, wielkość i budowę jeziora to czynniki morfometryczne
- Easoby i stosunki wodne panujące na interesującym nas obszarze stanowią grupę czynników hydrologicznych
Wskaźniki definiujące podatność zbiornika na degradację:
Średnia głębokość [m] - będąca stosunkiem objętości jeziora do jego powierzchni, wyrażona w metrach. Jeśli zbiornik jest głęboki to jest mniej podatny na degradację, gdyż magazynuje więcej wody - tym samym może przyjąć więcej zanieczyszczeń - jego bufor bezpieczeństwa jest znacznie większy niż zbiorników płytkich.
Kat. podatności na degradację:
- I - 10 i więcej
- II - 5 i więcej
- III - 3 i więcej
Stosunek objętości jeziora [tys. m3] do jego długości linii brzegowej [m], mówi o możliwości dostania się do wód jeziora biogenów, czy innych zanieczyszczeń ze zlewni. Jeżeli linia brzegowa jest krótka, a objętość duża wtedy mamy mniejsze prawdopodobieństwo zanieczyszczenia zbiornika i mniejszą powierzchnię z jakiej mogą dostawać się zanieczyszczenia z ewentualnych spływów powierzchniowych.
Kat. podatności na degradację:
- I - 4 i więcej
- II - 2 i więcej
- III - 0,8 i więcej
Procent stratyfikacji wód - oblicza się mnożąc stosunek objętość wód hypolimnionu [m3] do całkowitej objętości jeziora [m3] przez 100%. Im większy procent tym lepiej. Więcej jest wody w warstwie przydennej i chroni to przed przedostawaniem się biogenów z osadów dennych - interfazy - do powierzchniowych wód jeziora gdzie łatwo i szybko zostają włączone do obiegów biogenów.
Kat. podatności na degradację:
- I - 35 i więcej
- II - 20 i więcej
- III - 10 i więcej
Stosunek powierzchni dna czynnego [m2], która jest w kontakcie z warstwą epilimnionu, do objętości epilimnionu [m3] - określa ile dna kontaktuje się z wodami epilimnionu i na jakiej powierzchni dochodzi do wymiany biogenów między interfazą, a powierzchniową warstwą wody. Jeśli jest duża powierzchnia dna czynnego to zbiornik jest podatny na degradację; na większej powierzchni dochodzi do uwalniania biogenów z osadów. Reasumując, wraz ze spadkiem wartości tego wskaźnika spada również podatność jeziora na degradację.
Kat. podatności na degradację:
- I - 0,1 i mniej
- II - 0,15 i mniej
- III - 0,3 i mniej
Stosunek ilości wody, jaka w naturalny sposób odpłynie z jeziora w ciągu roku [m3] do objętości całkowitej misy jeziorowej [m3], przemnożony przez 100% daje nam procent wymiany wody w jeziorze w ciągu jednego roku. Im zbiornik jest bardziej 'płukany', tym jest mniej podatny na degradację, gdyż zanieczyszczenie nie kumuluje się, tylko w znacznym stopniu jest wyprowadzane ze zbiornika.
Kat. podatności na degradację:
- I - 30 i mniej
- II - 200 i mniej
- III - 1000 i mniej
Współczynnik Shindlera - to stosunek sumy: powierzchni zlewni bezpośredniej [m2] i powierzchni jeziora [m3] do objętości jeziora [m3]. Określa on w jaki sposób jezioro jest podatne na zanieczyszczenia pochodzące z atmosfery. Im mniejsza jest jego wartość tym zbiornik jest mniej podatny na zanieczyszczenia.
Kat. podatności na degradację:
- I - 2 i mniej
- II - 10 i mniej
- III - 50 i mniej
Współczynnik Ollego - jest stosunkiem powierzchni zlewni [m2] do powierzchni jeziora [m2] i informuje nas o tym samym co współczynnik Shindlera.
Współczynnik rybacki - to stosunek długości linii brzegowej [m] do powierzchni jeziora [ha]. Jeżeli wartość tego współczynnika jest duża to zbiornik jest bardziej podatny na degradację. Jest wiele zatoczek i miejsc gdzie ryby mogą się schronić ale taka struktura linii brzegowej jest niepożądana z aspektu ochroniarskiego.
Zagospodarowanie zlewni - jest bardzo istotnym wskaźnikiem. Jeśli przeważają gruntu orne to bardzo niedobrze. Korzystnie dla zbiornika jeśli otoczony jest przez kompleksy leśne, natomiast w bezpośredniej bliskości wody - zarośla.
Kat. podatności na degradację:
- I - 60% lasów i więcej
- II - mniej niż 60% lasów i gruntów ornych
- III - 60% gruntów ornych i więcej
Klasy czystości wód jeziorowych
Poniżej przedstawiona została tabela wskaźników i ich przedziałów wielkości dla poszczególnych trzech klas czystości wód, według - Kudelska D., D. Cydzik, H. Soszka, 1992. 'Wytyczne monitoringu podstawowego jezior.'
| Wskaźnik | Okres i miejsce poboru próbek | Klasa czystości wód jeziorowych | ||
| I | II | III | ||
| Średnie nasycenie hypolimnionu tlenem [%] (j.s.) |
lato | ≥40 | ≥20 | ≥5 |
| Tlen rozpuszczony [mg O2/dm3] (j.ns.) |
lato warstwa nad dnem |
≥4 | ≥2 | ≥1 |
| ChZT metodą dwuchromianową [mg O2/dm3] (j.s.+j.ns.) |
lato warstwa powierzchniowa |
≤20 | ≤30 | ≤50 |
| BZT5 [mg O2/dm3] (j.s.+j.ns.) |
lato warstwa powierzchniowa |
≤2 | ≤4 | <<8 |
| BZT5 [mg O2/dm3] (j.s.) |
lato warstwa naddenna |
≤2 | ≤5 | ≤10 |
| Fosforany [mg P/dm3] (j.s.+j.ns.) |
wiosna warstwa powierzchniowa |
≤0,02 | ≤0,04 | ≤0,08 |
| Fosforany [mg P/dm3] (j.s.) |
wiosna warstwa naddenna |
≤0,02 | ≤0,04 | ≤0,08 |
| Fosfor całkowity [mg P/dm3] (j.s.) |
lato warstwa naddenna |
≤0,05 | ≤0,15 | ≤0,60 |
| Fosfor całkowity [mg P/dm3] (j.s.+j.ns.) |
wiosna i lato (średnia) warstwa powierzchniowa |
≤0,05 | ≤0,10 | ≤0,20 |
| Azot mineralny (NNH4 + NNO3) [mg N/dm3] (j.ns.+j.s.) |
wiosna warstwa powierzchniowa |
≤0,2 | ≤0,4 | ≤0,8 |
| Azot amonowy [mg N/dm3] (j.s.) |
lato warstwa naddenna |
≤0,2 | ≤1,0 | ≤5,0 |
| Azot całkowity [mg N/dm3] (j.s. i j.ns.) |
wiosna i lato (wartość średnia) warstwa powierzchniowa |
≤1,0 | ≤1,5 | ≤2,0 |
| Przewodność elektrolityczna [µS/cm] (j.s.+j.ns.) |
wiosna warstwa powierzchniowa |
≤250 | ≤300 | ≤350 |
| Chlorofil a [mg/m3] (j.s.+j.ns.) |
wiosna i lato (wartość średnia) warstwa powierzchniowa |
≤8 | ≤15 | ≤25 |
| Sucha masa sestonu [mg/m3] (j.s.+j.ns.) |
wiosna i lato (wartość średnia) warstwa powierzchniowa |
≤4 | ≤8 | ≤12 |
| Widzialność krążka Secchiego [m] (j.s.+j.ns.) |
wiosna i lato (wartość średnia) | ≥4 | ≥2 | ≥1 |
| Miano coli typu kałowego (j.s.+j.ns.) |
wiosna i lato pod powierzchnią i nad dnem (najgorszy wynik) | ≥1 | ≥0,1 | ≥0,01 |
| Terenowe obserwacje biologiczne (j.s+j.ns.) | cały rok całego jeziora | Śnięcie ryb, masowa śmiertelność innych organizmów - wyklucza jezioro poza klasę pomimo wartości innych wskaźników | ||
